ขอเกริ่นก่อนนะคับ กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกของผม ผิดพลาดประการใดขออภัยด้วยคับ เรื่องเป็นเรื่องเกี่ยวกับแฟเก่าผมเอง เลิกกันไปแล้วประมาณ 3-4 เดือน แต่ผมยังคิดถึงเขาอยู่ทุกวัน เพราะห้องที่เคยอยู่ด้วยกัน ของต่างๆที่เคยซื้อที่เคยทำให้กัน แม้แต่รูป สิ่งต่างๆมันอยู่ในห้องผมหมดเลย พยายามเคยคิดว่าเก็บมันทิ้งไป แต่สุดท้ายก็ทำไม่ได้ เธอไม่ใช่รักแรก ไม่ได้เป็นแฟนที่คบนานที่สุด
เหตุเกิดจากความปากไวของผม ผมเป็นคนหงุดหงิดง่าย วันนั้นผมได้ไล่เธอออกไปจากห้อง อาจจะเป็นเพราะผมไล่เธอออกไปบ่อยจนผมไม่ได้คิดอะไร ผมไล่ไปผมก็ไปตามง้อเธอทุกครั้ง เพียงแต่ครั้งนี้เธอบังเอิญได้ไปเจอแฟนเก่า ซึ่งผมก็ไม่ได้คิดไร พอเธอกลับมา ผมก็พาเธอไปง้อไปกินนู่นกินนี่ดูหนังก็เหมือนไม่มีไรเกิดขึ้น พอผ่านไปผมกับเธอต่างคนก็ต่างกลับบ้าน ผมกลับไปได้เพียง 2-3 วัน เราก็ทะเลาะกัน แล้วเธอบอกว่าเธอกลับไปคบกับคนเก่าแล้ว แล้วจะไปเก็บของที่หอ ใจผมนี่สั่นเลย รีบกลับหอมารอเธอหวังจะมาเคีลยปัญหาทุกอย่าง ซึ่งมันไม่ทันแล้ว หลังจากนั้นผมพยายามเอาคนใหม่เข้ามาในชีวิต ช่วงนั้นมีคนเข้ามา 4-5 คนได้ แต่มีคนนึงที่ผมโอเคมากที่สุด ผมก็พยายามอัพสเตตัสประมาณว่าโอเคกับผู้หญิงคนนี้นะ จะดูแลให้ดีไรประมาณนี้ แต่พอยิ่งคุยกับผู้หญิงคนนี้ไปยิ่งทำให้รู้ว่าเขาแทนแฟนเก่าผมไม่ได้เลย ไม่ว่าเราจะไปดูหนังหาไรกิน มันสนุกแต่มันไม่เคยมีความสุขเลย
แต่ช่วงที่ผมพยายามอัเดตอะไรในเฟสบุ๊คแฟนเก่าผมก็มีทักมาบ้าง พยายามคุยกับผม เป็นช่วงที่ผมรู้สึกดีที่สุด แต่ก็ใช่ว่าเธอจะมาแบบคุยดีเสมอไป บางทีก็ทักมาว่า"มีความสุขกับคนใหม่ของเธอจัง" แต่ผมก็ไม่ได้ติดใจอะไร เห็นเธอมีความสุขก็ดีใจ
ผมพยายามง้อเธอคืนดีมาตลอดตั้งแต่เลิกกัน เธอก็ปฏิเสธผมตลอดทุกครั้ง เธอยืนยันว่าเป็นได้แค่เพื่อน ไม่กลับไปอีกแล้ว อาจเป็นเพราะที่ผ่านๆมาผมเคยทำตัวแย่ๆไว้ ผมเป็นคนเจ้าชู้แต่หลังๆผมพยายามเลิกแล้วจนผมมีเธอคนเดียว ผมไม่ได้คุยกับใครเลยประมาณ 5 เดือนได้ แต่นิสัยที่ผมไม่ใช่คนพูดเพราะ อาจจะเรียกว่าปากหมาเลยก็ได้คับ ผมพยายามค่อยเปลี่ยนแล้วแต่สงสัยมันคงไม่ทัน ผมรู้ตัวผมไม่ใช่คนดีผมเป็นผู้ชายแย่ๆคนนึง
อีกสิ่งหนึ่งที่ผมมารู้ทีหลังว่าเธอหมดความเชื่อใจจากตัวผมไป เพราะผมตั้งพาสโค้ดไอโฟนกับพาสเวิร์ดโน๊ตบุ๊คไว้ พาสเวิร์ดโน๊ตบุ๊คผมตั้งเพราะผมกลับบ้านแล้วที่บ้านมีพนักงาน แล้วก้ลูกค้าที่เป็นเด็กผมกลัวว่าเขาจะมาเล่นอะไรกับโน๊ตบุคผมผมเลยตั้งเพื่อความปลอดภัย ส่วนไอโฟนผมตั้งไว้นานแล้วเพียงแค่เปลี่ยนรหัสเพราะพาสเก่าคนรู้เยอะแล้วพาสเวิดใหม่กดง่ายกว่า ช่วงนั้นเธอก็ถามว่าพาสไร ทำไมต้องมีพาส ไอ่ผมก็ดันไปนึกสนุกขึ้นมา ก็แกล้งเธอบอกไม่บอกหรอก เวลาเธอหยิบโทรศัพท์ผมขึ้นมา ผมก็พยายามชักกลับ จนแบบนี้เรื่อยๆ จนเธอไม่ยุ่งกับโทรศัพท์ผมอีกเลย ผมก็คิดว่าเธอเข้าใจว่าผมแกล้ง แต่ความจริงไม่ใช่เลย ผมไปทำลายความเชื่อใจเธอ ซึ่งผมมารู้ก็ตอนอาทิตย์ที่ผ่านมา ผมจุกมากผมได้อธิบายเธอไปตอนนั้นแต่เธอไม่ได้รับฟังผมอีกแล้ว
ครั้งล่าสุดที่ผมง้อเธอเมื่อประมาณวันที่ 11/9 เธอก็ยังยืนยันคำเดิม แต่เธอบอกว่าจริงๆแล้วเธอไม่ได้คบกับแฟนเก่าเธอพูดเพียงแค่อยากให้ผมตัดเธอออกไปจากชีวิต ผมเองก็อยากได้เธอคืนมา เพราะผมรู้แล้วตอนนี้ว่าผมพลาดอะไรไป ผมไม่ได้โทษเธอที่เธอเลิกกับผม แต่ผมโทษตัวเองที่ดูแลเธอไม่ดีพอปล่อยให้คนอื่นมาทำให้เธอมีความสุขมากกว่า ยิ่งตอนนี้ผมเห็นเธอมีความสุขทำให้ผมรู้สึกไม่อยากไปง้อเธอ ความรู้สึกมันสวนทางกัน
ตอนนี้ผมไม่รู้จะทำไงกับตัวเองเหมือนกัน เลยอยากได้คนที่มีประสบการณ์เหมือนกันมาแชร์เรื่องราว หรือคำแนะนำ ผมอยากบอกเธอผมรักเธอมากจริงๆ
ผมทำพลาด เพราะผมปากไวและพูดเล่นมากเกินไป
เหตุเกิดจากความปากไวของผม ผมเป็นคนหงุดหงิดง่าย วันนั้นผมได้ไล่เธอออกไปจากห้อง อาจจะเป็นเพราะผมไล่เธอออกไปบ่อยจนผมไม่ได้คิดอะไร ผมไล่ไปผมก็ไปตามง้อเธอทุกครั้ง เพียงแต่ครั้งนี้เธอบังเอิญได้ไปเจอแฟนเก่า ซึ่งผมก็ไม่ได้คิดไร พอเธอกลับมา ผมก็พาเธอไปง้อไปกินนู่นกินนี่ดูหนังก็เหมือนไม่มีไรเกิดขึ้น พอผ่านไปผมกับเธอต่างคนก็ต่างกลับบ้าน ผมกลับไปได้เพียง 2-3 วัน เราก็ทะเลาะกัน แล้วเธอบอกว่าเธอกลับไปคบกับคนเก่าแล้ว แล้วจะไปเก็บของที่หอ ใจผมนี่สั่นเลย รีบกลับหอมารอเธอหวังจะมาเคีลยปัญหาทุกอย่าง ซึ่งมันไม่ทันแล้ว หลังจากนั้นผมพยายามเอาคนใหม่เข้ามาในชีวิต ช่วงนั้นมีคนเข้ามา 4-5 คนได้ แต่มีคนนึงที่ผมโอเคมากที่สุด ผมก็พยายามอัพสเตตัสประมาณว่าโอเคกับผู้หญิงคนนี้นะ จะดูแลให้ดีไรประมาณนี้ แต่พอยิ่งคุยกับผู้หญิงคนนี้ไปยิ่งทำให้รู้ว่าเขาแทนแฟนเก่าผมไม่ได้เลย ไม่ว่าเราจะไปดูหนังหาไรกิน มันสนุกแต่มันไม่เคยมีความสุขเลย
แต่ช่วงที่ผมพยายามอัเดตอะไรในเฟสบุ๊คแฟนเก่าผมก็มีทักมาบ้าง พยายามคุยกับผม เป็นช่วงที่ผมรู้สึกดีที่สุด แต่ก็ใช่ว่าเธอจะมาแบบคุยดีเสมอไป บางทีก็ทักมาว่า"มีความสุขกับคนใหม่ของเธอจัง" แต่ผมก็ไม่ได้ติดใจอะไร เห็นเธอมีความสุขก็ดีใจ
ผมพยายามง้อเธอคืนดีมาตลอดตั้งแต่เลิกกัน เธอก็ปฏิเสธผมตลอดทุกครั้ง เธอยืนยันว่าเป็นได้แค่เพื่อน ไม่กลับไปอีกแล้ว อาจเป็นเพราะที่ผ่านๆมาผมเคยทำตัวแย่ๆไว้ ผมเป็นคนเจ้าชู้แต่หลังๆผมพยายามเลิกแล้วจนผมมีเธอคนเดียว ผมไม่ได้คุยกับใครเลยประมาณ 5 เดือนได้ แต่นิสัยที่ผมไม่ใช่คนพูดเพราะ อาจจะเรียกว่าปากหมาเลยก็ได้คับ ผมพยายามค่อยเปลี่ยนแล้วแต่สงสัยมันคงไม่ทัน ผมรู้ตัวผมไม่ใช่คนดีผมเป็นผู้ชายแย่ๆคนนึง
อีกสิ่งหนึ่งที่ผมมารู้ทีหลังว่าเธอหมดความเชื่อใจจากตัวผมไป เพราะผมตั้งพาสโค้ดไอโฟนกับพาสเวิร์ดโน๊ตบุ๊คไว้ พาสเวิร์ดโน๊ตบุ๊คผมตั้งเพราะผมกลับบ้านแล้วที่บ้านมีพนักงาน แล้วก้ลูกค้าที่เป็นเด็กผมกลัวว่าเขาจะมาเล่นอะไรกับโน๊ตบุคผมผมเลยตั้งเพื่อความปลอดภัย ส่วนไอโฟนผมตั้งไว้นานแล้วเพียงแค่เปลี่ยนรหัสเพราะพาสเก่าคนรู้เยอะแล้วพาสเวิดใหม่กดง่ายกว่า ช่วงนั้นเธอก็ถามว่าพาสไร ทำไมต้องมีพาส ไอ่ผมก็ดันไปนึกสนุกขึ้นมา ก็แกล้งเธอบอกไม่บอกหรอก เวลาเธอหยิบโทรศัพท์ผมขึ้นมา ผมก็พยายามชักกลับ จนแบบนี้เรื่อยๆ จนเธอไม่ยุ่งกับโทรศัพท์ผมอีกเลย ผมก็คิดว่าเธอเข้าใจว่าผมแกล้ง แต่ความจริงไม่ใช่เลย ผมไปทำลายความเชื่อใจเธอ ซึ่งผมมารู้ก็ตอนอาทิตย์ที่ผ่านมา ผมจุกมากผมได้อธิบายเธอไปตอนนั้นแต่เธอไม่ได้รับฟังผมอีกแล้ว
ครั้งล่าสุดที่ผมง้อเธอเมื่อประมาณวันที่ 11/9 เธอก็ยังยืนยันคำเดิม แต่เธอบอกว่าจริงๆแล้วเธอไม่ได้คบกับแฟนเก่าเธอพูดเพียงแค่อยากให้ผมตัดเธอออกไปจากชีวิต ผมเองก็อยากได้เธอคืนมา เพราะผมรู้แล้วตอนนี้ว่าผมพลาดอะไรไป ผมไม่ได้โทษเธอที่เธอเลิกกับผม แต่ผมโทษตัวเองที่ดูแลเธอไม่ดีพอปล่อยให้คนอื่นมาทำให้เธอมีความสุขมากกว่า ยิ่งตอนนี้ผมเห็นเธอมีความสุขทำให้ผมรู้สึกไม่อยากไปง้อเธอ ความรู้สึกมันสวนทางกัน
ตอนนี้ผมไม่รู้จะทำไงกับตัวเองเหมือนกัน เลยอยากได้คนที่มีประสบการณ์เหมือนกันมาแชร์เรื่องราว หรือคำแนะนำ ผมอยากบอกเธอผมรักเธอมากจริงๆ