มนุษย์บุหรี่ที่ติดมากๆนี่ เวลาอยากสูบเขาต้องสูบให้ได้เลยใช่มั้ยครับ แบบไม่สามารถหักห้ามตัวเองได้เลยงั้นรึเปล่า

ผมสังเกตมาหลายที ตามร้านอาหาร ร้านกาแฟ ร้านที่พื้นที่บางส่วนไม่ติดแอร์
บทสนทนามักจะเป็นไปราว ๆ นี้

พนักงานหรือเจ้าของร้าน "ขอโทษนะครับ บริเวณร้านนี่สูบไม่ได้นะครับ กฎหมายห้าม"
ลูกค้าผู้น่ารัก "อ้าวแล้วให้สูบตรงไหน"

ประเด็นคือพอไปห้ามไม่ให้สูบ มนุษย์บุหรี่ก็จะย้อนถามเหมือนกับว่า "ถ้าตรงนี้สูบไม่ได้ คุณก็มีหน้าที่หาสถานที่ให้ผมสูบ" อะไรราว ๆ นั้น
คือมันมีทางเลือกอีกทางนะครับ ก็คือยังไม่สูบไงครับ
(แต่คนทำอาชีพบริการ คงไม่ค่อยมีใครขวานผ่าซากบอกมนุษย์บุหรี่หรอกครับ ว่า "ที่ไหนก็ได้ที่ไม่ใช่บริเวณร้านนี้" หรือ "หนูก็ไม่รู้หรอกค่ะว่าจะให้สูบตรงไหน ไม่ใช่เรื่องของหนู" หรือ "พี่ค่อยกลับไปสูบที่บ้านละกันครับ")
แต่น้อยครั้งมากเลย ที่ผมจะเห็นมนุษย์บุหรี่ได้ฟังคำห้ามปราม แล้วก็เก็บบุหรี่อย่างสุภาพ ตัดสินใจว่ายังไม่สูบ
ส่วนใหญ่จะพยายามสูบให้ได้ แล้วก็กลายเป็นภาระของคนห้ามว่า จะต้องบอกมนุษย์บุหรี่คนนั้นว่าตรงไหนสูบได้
(ทั้ง ๆ ที่กฎหมายเดี๋ยวนี้ ร้านอาหารจะติดแอร์หรือไม่ติดแอร์ ก็ต้องปลอดบุหรี่ทั้งหมด)

มนุษย์บุหรี่ควรจะรับผิดชอบตัวเองมากขึ้นมั้ยครับ แค่อ่านกฎหมายซะหน่อยว่าที่ไหนสูบได้ ที่ไหนห้ามสูบ
ไม่ต้องไปให้คนอื่นห้ามปราม ไม่ต้องไปเป็นภาระให้คนอื่นเขาคิดแทนว่าจะให้ไปสูบตรงไหน

หรือว่ามันยากเกินไปสำหรับมนุษย์บุหรี่บางคนครับ