ก็เริ่มยังไงดีหละ55555
สวัสดีครับ เอาเป็นว่าผมเป็นเด็กม.ปลายคนหนึ่ง ธรรมดาๆ ไม่มีอะไรพิเศษ
..ไม่เล่าละเสียเวลา
..คือวันแรกที่ได้รู้จักกับพี่เขา พี่เขาค่อนข้างเป็นคนดัง หน้าตาดี ไปไหนใครก็รู้จัก แต่ผมไม่ได้เคยรับรู้เลยว่าเขามีตัวตน55555
วันนั้นพี่เขาได้มาเยี่ยมที่โรงเรียน พวกผู้หญิงก็กรี้ดกร๊าดกันใหญ่ ส่วนพวกผู้ชายอย่างผมอะเหรอ ใครวะ? ไม่รู้จัก5555
พี่เขาได้มาบรรยายที่โรงเรียน เป็นเวลาสามวัน พวกผมได้เข้าไปดูพี่เค้าพูดเป็นวันแรก ก็สนุกนะ พี่เขาพูดสนุกมาก ทุกคนจดจ่อกับการบรรยายครั้งนี้
ผมก็นั่งชิลๆไม่ได้คิดอะไร จนตอนจบการบรรยาย ต้องไปช่วยเขาเก็บหลังเวที จนพี่เขาลงมาทัก พวกผมก็คุยตามประสาผู้ชาย ไม่ได้มีขอถ่ายรูปขอลายเซ็น
พอเสร็จเเล้วพี่เขาก็ขอบคุณพวกผมที่มาช่วยเเล้วก็แยกย้ายกันกลับบ้าน เเค่นี้จริงจริงไม่มีอะไรเลยก็เป็นอันว่าจบวันแรกไป
วันที่สองก็ไม่ได้เจอเพราะช่วงชั้นอื่นเข้ารับฟัง
จนวันที่สามหลังจากพี่เขาบรรยายเสร็จ ช่วงชั้นไหนนี่แหละผมจำไม่ได้ ด้วยความบังเอิญตอนผมกำลังกลับบ้าน ก็เจอพี่เขาลงมาจากตึกพอดี
เอ้าพี่ หวัดดีครับ พี่ก็รับไหว้พร้อมชวนไปกินข้าวที่ร้านอาหารใกล้โรงเรียน แล้วก็ไปเดินตลาดกลางคืนกัน ในระหว่างเดินพี่เขาก็มีมากอดเเบบโอบไหล่
ลูบหัว หยิกแก้ม กอดคอ เออผมก็ไม่ได้คิดไร ปกติเพื่อนผู้ชายมันก็แกล้งกันเล่นๆแบบนี้อยู่แล้ว จนเดินไปเดินมาก็เป็นเวลาสี่ห้าทุ่มซึ่งในบริเวณนั้นจะมืดมากแล้วผมก็ไม่ชินทางเป็นอย่างยิ่ง รถก็ไม่มีแล้ว จึงอาสาไปส่งพี่โดยผมขับมอเตอรไซมาจึงพาไปส่งได้เเต่เเค่ไม่รู้ทาง พอถามพี่ พี่ก็บอกว่าจำไม่ได้
ตายเลยทีนี้ พี่ก็ไม่ได้เป็นคนจังหวัดนี้ด้วย เอาไงดีวะ พี่เขาก็เลยบอกว่าถามทางคนแถวนั้นเอา สรุปคือคืนนั้นขับมอไซคไปถามเซเว่นไม่ก็ร้านค้าที่ยังไม่ปิดไป หลงๆวนๆ ระหว่างที่ขับอยู่ก็รู้สึกว่าพี่ขยับเข้ามาใกล้มาก นั่งซ้อนมอไซคคงคิดภาพออกกันนะครับ ผมก็เออ พี่เขาถือกระเป๋าเยอะ กลัวหล่นไรงี้ จนสุดท้ายก็มาถึงที่พักจนได้อย่างงงๆ จนผมจะขอตัวกลับ ชริฟหายละ จำทางกลับไม่ได้ ขนาดตอนมายังถามทาง บวกกับความมืด
ตายละ ทำไงดีวะ กลัวก็กลัว พี่เขาก็เลยบอก นอนกับพี่ก่อนไหมคืนนี้ มันอันตรายนะถ้าขับกลับตอนนี้ เออ พูดอีกก็ถูกอีกพี่ เวลา5ทุ่ม มืดสนิทแบบนี้555
ก็เลยตามขึ้นห้องไป ด้วยความเหนื่อย เลยจะไปตรงที่นอน ชริฟหายรอบสอง เตียงใหญ่แบบนอนสองคน เริ่มประหม่าละครับท่านผู้ชม
เลยขอพี่ไปอาบน้ำ แล้วก็ใส่ชุดเดิมนอน พี่ก็ตามไปอาบน้ำทีหลัง
พออาบกันเสร็จเรียบร้อยก็มานอนที่เตียง อยู่ๆพี่แกเล่นดึงตัวผมไปนอนบนตัก
งงกันไปเป็นแถบ เลยบอกว่าง่วงเเล้วจะนอน จนปิดไฟนอนกันเมื่อเวลาประมาณเกือบตีหนึ่ง (ใช้เวลา2ชั่วโมงในการทำอะไรไม่รู้- -)
อ่อ ต้องบอกไว้ตรงนี้นะครับ ปกติผมเป็นคนที่ติดพี่ชายมาก คนปกติเค้านอนกอดพี่ชายกันปะวะครับ555
ละวันนี้ไม่ได้นอนกับพี่ชาย จะให้ทำไงหละครับ เลยกอดผ้าห่มเเทน
พี่เขาก็ถามว่าหนาวเหรอไรงี้ เเล้วก็เข้ามาสวมกอด ผมนี่แบบ เห้ย ลมหายใจหยุดชะงักไปช่วงหนึ่ง งงกับสิ่งที่เกิดขึ้น
พี่บอก ฝันดีนะ ผมก็บอกกลับ ทำไงดีหละ ตอนนี้ผู้ชายสองคนหันหน้าเข้าหากันบนเตียง พี่เขากอดอยู่ ผมจะเอามือไปไว้ตรงไหนได้ เลยกอดกลับ
ปรากฏว่า เรานอนกอดกันจนหลับ เป็นความรู้สึกที่อบอุ่นมากอย่างบอกไม่ถูก ทั้งที่ห้องเปิดแอร 21 องศาเเต่ไม่รู้สึกหนาวเลย
พอนอนไปได้สักพัก ผมยังรู้สึกตัวอยู่ ก็ยังพบว่าพี่เขายังกอดเหมือนเดิม
..อะไรมันอุ่นๆตรงหน้าวะ
ตอนนั้นผมลืมตาเเบบคนที่กึ่งหลับกึ่งตื่น ก็เห็นหน้าพี่เขาหันมา ความห่างของใบหน้าอยู่ใกล้กันไม่เกิน15เซน
รู้สึกถึงลมหายใจ
เห้ยทำไมมันเเรงขึ้นวะ
ผมรู้สึกว่าเขาเริ่มเข้ามาใกล้ ใกล้อีกๆ จนกระทั่ง..
เจอกับพี่ชายคนหนึ่ง เเละไม่สามารถเอาเขาออกไปจากชีวิตได้
สวัสดีครับ เอาเป็นว่าผมเป็นเด็กม.ปลายคนหนึ่ง ธรรมดาๆ ไม่มีอะไรพิเศษ
..ไม่เล่าละเสียเวลา
..คือวันแรกที่ได้รู้จักกับพี่เขา พี่เขาค่อนข้างเป็นคนดัง หน้าตาดี ไปไหนใครก็รู้จัก แต่ผมไม่ได้เคยรับรู้เลยว่าเขามีตัวตน55555
วันนั้นพี่เขาได้มาเยี่ยมที่โรงเรียน พวกผู้หญิงก็กรี้ดกร๊าดกันใหญ่ ส่วนพวกผู้ชายอย่างผมอะเหรอ ใครวะ? ไม่รู้จัก5555
พี่เขาได้มาบรรยายที่โรงเรียน เป็นเวลาสามวัน พวกผมได้เข้าไปดูพี่เค้าพูดเป็นวันแรก ก็สนุกนะ พี่เขาพูดสนุกมาก ทุกคนจดจ่อกับการบรรยายครั้งนี้
ผมก็นั่งชิลๆไม่ได้คิดอะไร จนตอนจบการบรรยาย ต้องไปช่วยเขาเก็บหลังเวที จนพี่เขาลงมาทัก พวกผมก็คุยตามประสาผู้ชาย ไม่ได้มีขอถ่ายรูปขอลายเซ็น
พอเสร็จเเล้วพี่เขาก็ขอบคุณพวกผมที่มาช่วยเเล้วก็แยกย้ายกันกลับบ้าน เเค่นี้จริงจริงไม่มีอะไรเลยก็เป็นอันว่าจบวันแรกไป
วันที่สองก็ไม่ได้เจอเพราะช่วงชั้นอื่นเข้ารับฟัง
จนวันที่สามหลังจากพี่เขาบรรยายเสร็จ ช่วงชั้นไหนนี่แหละผมจำไม่ได้ ด้วยความบังเอิญตอนผมกำลังกลับบ้าน ก็เจอพี่เขาลงมาจากตึกพอดี
เอ้าพี่ หวัดดีครับ พี่ก็รับไหว้พร้อมชวนไปกินข้าวที่ร้านอาหารใกล้โรงเรียน แล้วก็ไปเดินตลาดกลางคืนกัน ในระหว่างเดินพี่เขาก็มีมากอดเเบบโอบไหล่
ลูบหัว หยิกแก้ม กอดคอ เออผมก็ไม่ได้คิดไร ปกติเพื่อนผู้ชายมันก็แกล้งกันเล่นๆแบบนี้อยู่แล้ว จนเดินไปเดินมาก็เป็นเวลาสี่ห้าทุ่มซึ่งในบริเวณนั้นจะมืดมากแล้วผมก็ไม่ชินทางเป็นอย่างยิ่ง รถก็ไม่มีแล้ว จึงอาสาไปส่งพี่โดยผมขับมอเตอรไซมาจึงพาไปส่งได้เเต่เเค่ไม่รู้ทาง พอถามพี่ พี่ก็บอกว่าจำไม่ได้
ตายเลยทีนี้ พี่ก็ไม่ได้เป็นคนจังหวัดนี้ด้วย เอาไงดีวะ พี่เขาก็เลยบอกว่าถามทางคนแถวนั้นเอา สรุปคือคืนนั้นขับมอไซคไปถามเซเว่นไม่ก็ร้านค้าที่ยังไม่ปิดไป หลงๆวนๆ ระหว่างที่ขับอยู่ก็รู้สึกว่าพี่ขยับเข้ามาใกล้มาก นั่งซ้อนมอไซคคงคิดภาพออกกันนะครับ ผมก็เออ พี่เขาถือกระเป๋าเยอะ กลัวหล่นไรงี้ จนสุดท้ายก็มาถึงที่พักจนได้อย่างงงๆ จนผมจะขอตัวกลับ ชริฟหายละ จำทางกลับไม่ได้ ขนาดตอนมายังถามทาง บวกกับความมืด
ตายละ ทำไงดีวะ กลัวก็กลัว พี่เขาก็เลยบอก นอนกับพี่ก่อนไหมคืนนี้ มันอันตรายนะถ้าขับกลับตอนนี้ เออ พูดอีกก็ถูกอีกพี่ เวลา5ทุ่ม มืดสนิทแบบนี้555
ก็เลยตามขึ้นห้องไป ด้วยความเหนื่อย เลยจะไปตรงที่นอน ชริฟหายรอบสอง เตียงใหญ่แบบนอนสองคน เริ่มประหม่าละครับท่านผู้ชม
เลยขอพี่ไปอาบน้ำ แล้วก็ใส่ชุดเดิมนอน พี่ก็ตามไปอาบน้ำทีหลัง
พออาบกันเสร็จเรียบร้อยก็มานอนที่เตียง อยู่ๆพี่แกเล่นดึงตัวผมไปนอนบนตัก
งงกันไปเป็นแถบ เลยบอกว่าง่วงเเล้วจะนอน จนปิดไฟนอนกันเมื่อเวลาประมาณเกือบตีหนึ่ง (ใช้เวลา2ชั่วโมงในการทำอะไรไม่รู้- -)
อ่อ ต้องบอกไว้ตรงนี้นะครับ ปกติผมเป็นคนที่ติดพี่ชายมาก คนปกติเค้านอนกอดพี่ชายกันปะวะครับ555
ละวันนี้ไม่ได้นอนกับพี่ชาย จะให้ทำไงหละครับ เลยกอดผ้าห่มเเทน
พี่เขาก็ถามว่าหนาวเหรอไรงี้ เเล้วก็เข้ามาสวมกอด ผมนี่แบบ เห้ย ลมหายใจหยุดชะงักไปช่วงหนึ่ง งงกับสิ่งที่เกิดขึ้น
พี่บอก ฝันดีนะ ผมก็บอกกลับ ทำไงดีหละ ตอนนี้ผู้ชายสองคนหันหน้าเข้าหากันบนเตียง พี่เขากอดอยู่ ผมจะเอามือไปไว้ตรงไหนได้ เลยกอดกลับ
ปรากฏว่า เรานอนกอดกันจนหลับ เป็นความรู้สึกที่อบอุ่นมากอย่างบอกไม่ถูก ทั้งที่ห้องเปิดแอร 21 องศาเเต่ไม่รู้สึกหนาวเลย
พอนอนไปได้สักพัก ผมยังรู้สึกตัวอยู่ ก็ยังพบว่าพี่เขายังกอดเหมือนเดิม
..อะไรมันอุ่นๆตรงหน้าวะ
ตอนนั้นผมลืมตาเเบบคนที่กึ่งหลับกึ่งตื่น ก็เห็นหน้าพี่เขาหันมา ความห่างของใบหน้าอยู่ใกล้กันไม่เกิน15เซน
รู้สึกถึงลมหายใจ
เห้ยทำไมมันเเรงขึ้นวะ
ผมรู้สึกว่าเขาเริ่มเข้ามาใกล้ ใกล้อีกๆ จนกระทั่ง..