แผลเป็นที่เกาะอยู่บนหลังของฉัน ฉันรู้สึกรังเกียจตัวเองเหลือเกิน ฉันอยากหายจากโรค(โลก)นี้จัง

สวัสดีค่ะ ฉันเป็นผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งที่อยากโชว์แผ่นหลัง อยากใส่เสื้อผ้าบางๆอบ่างมั่นใจสักครั้งหนึ่ง แต่สิ่งเหล่านั่นคงเป็นได้แค่ความฝันลมๆแล้งๆ เพราะเนื่องจากฉันมีเนื้อผิวที่เป็นแผลเป็นง่ายมาก หรือเรียกว่า "คีลอยด์" เลยทำให้ฉันที่เดิมเป็นสิวที่แผลหลังแบบสิวผด มันก็ค่อยๆลามกลายเป็นแผลเป็นเม็ดเล็กๆ ด้วยความที่ตอนนั้นฉันยังเป็นเด็กกระโหลกกะลาเลยไม่ได้สนใจสักเท่าไหร่ ปล่อยให้มันเรื้อรังจนแผลเป็นเม็ดเล็กๆมันก็เริ่มก้อนใหญ่ขึ้นและผสานกันจนเป็นห้อนโตๆคล้ายปลิงที่บ่าด้านหลังของฉัน พอฉันโตเป็นสาวก็เริ่มกังวลกับมันมากขึ้นตอนมอต้นใส่ชุดนักเรียนดีหน่อยที่เป็นขอปกแบบ Nevy (ขอโทษนะคะคิดคำนี้ไม่ออกจริงๆค่ะ) เลยทำให้ช่วยบดบังแผลเป็นตรงนั้นได้ พอขึ่นมามอปลายความกังวลเริ่มโจมตีหนักกว่าเดิมคือไม่มีอะไรสามารถบดยังได้ถึงจะใส่เสื้อซับในก็ไม่ได้ช่วยอะไรอยู่ดี ด้วยความที่น้าเราเป็นพยาบาลเลยพาเราไปฉีด ไม่รู้ตัวยาเหมือนกันว่าชื่ออะไรแต่มันต้องฉีดตรงแผลเป็นตรงๆและด้วยความที่แผลเป็นเรามีเยอะแบบเม็ดเล็กๆทั่วบ่า มันเจ็บมากนะค่ะ ลองคิดว่ามีคนเอาเข็มาแทงเนื้อเราหลายๆที เป็นสิบๆจุด ถึงแม้เราจะฉัดยาไปแต่ก็ไม่ได้ช่วยให้มันดีขึ้นมันมียุบบ้างแต่เนื้อที่บุบมันก็จะยุ่นๆไม่เหมือนเนื้อคนทั่วไป และด้วยความที่มอปลายฉันต้องเรียนพิเศษทุกวันเลยทำให้ขาดยาและมันก็กลับมาเป็นเหมือนเดิม จนตอนนี้ฉันเข้ามหาวิทยาลัยแล้วค่ะ ตอนนี้กำลังมีแฟนแล้วแฟนฉันก็มักจะโอบไหลฉันอยู่เสมอฉันกลัวว่าเค้าจะรับที่ฉันเป็นไม่ได้ค่ะ ฉันตัดสินใจบอกเค้าว่าฉันมีแผลเป็นแบบนี้ (ฉันมีแผลเป็นสองเม็ดที่อก) ฉันลดเสื้อให้เค้าดู เต็มแผลหลังเลยนะ เค้าก็เงียบไป หลังจากนั้นเค้าก็พยยามเอามีมีลูบๆที่บ่าฉันเหมือนจับๆดูแผลเป็นฉันที่นูนๆอ่ะค่ะ พอฉันถามเค้าว่ารังเกียจฉันไหมเค้าก็เงียบแล้วก็เปลี่ยนไปเรื่องอื่น

- รู้สึกรังเกียจคนที่มีแผลเป็นที่หลังไหม?
- มีวิธีอื่นที่สามารถรักษาไหม นอกจากการฉีด?
ขอบคุณค่ะ