มือใหม่หัดแบ็คแพ็คเกอร์

ก็ไม่ยากหรอกค่ะ สมัยนี้ข้อมูล หาอ่านได้เยอะมาก พยายาม อ่านพวก ที่มีการแนะนำ ต่างๆไว้เยอะ ๆ (หลายคนมาแชร์เหตุการณ์ไม่คาดฝัน ไว้)
เป็นมือใหม่ ก็ลองตั้ง เหตุการณ์สมมุติ ว่าจะทำอย่างไร ถ้ามีเหตุการณ์ ฉุกเฉินเกิดกับเราได้เช่น หลงทาง, ขึ้นรถผิด, พาสปอตหาย, โดนล้วงกระเป๋า, ทำกล้องหาย, กระเป๋าเป้หาย, โดนเอาเปรียบ หรือโกงเงินหรือแม้แต่โดนคน แปลกหน้ามาคุย หรือตีสนิทด้วย (อาจเป็นคนดี เพื่อนนักเดินทางเหมือนกัน หรืออาจเป็นมิจฉาชีพก็ได้)
บางประเทศอย่างอินโดนีเซีย (บางย่านนะ) กัมกูชา หรือแม้แต่ มาเลย์เซีย นี่ อย่ามัว แต่ก้มหน้ากดโทรศัพท์นะ พวกมาโฉบเอาดื้อๆเลย ยิ่งเห็นเป็นนักท่องเที่ยว นี่เเป็น  target เลยล่ะ

ไม่ได้ให้กลัว แต่ให้ระวังไว้หน่อยเพราะน้องยังเด็กมาก เข้าใจว่า หน้าตาคงน่ารัก น่าหลอกอ่ะนะ

ตัวพี่ (แต่สงสัยน่าจะเป็นรุ่นป้า รุ่นน้าแล้วล่ะ) ไปคนเดียวเมื่อปีที่แล้ว ก็ไม่มีเหตุการณ์อะไรนะ  แค่มีหนุ่ม มาเดินตามจากซุปเปอร์มาร์เก็ต ( แบบว่าเรตติ้งยังใช้ได้อยู่ แต่เคยถูกเดินตามที่สเปน อันนั้นรู้เลยว่ามิจฉาชีพ)
ส่วนเรื่องภาษาก็ไม่ยากหรอก  ถีงเขาจะพูดอังกฤษกันน้อย ก็จริง แต่ก็มีคนพูดได้อยู่ทั่วไป จะถามทางก็เน้นแนววัยรุ่น นักศึกษาคน รุ่นใหม่เพราะ ส่วนมากจะพูด อังกฤษได้ ส่วนคนมีอายุ ก็ใช้ภาษาใบ้ บวก ภาษากาย สบายๆ (อย่างซื้อตั๋วรถไฟ เขาไม่พูด อังกฤษ ก็ไม่ใช่ปัญหา)
ป้ายต่างๆ หรือตามสถานีรถไฟ ก็จำไม่ยากเลย เพราะมีอักษรภาษาอังกฤษปนเกิน 50%

แต่จริงๆอยากให้ลอง ฝึกวิทยายุทธ  แถว สิงคโปร์ ญี่ปุ่นก็ดีนะ (ใกล้ และมีระบบต่างๆดีมาก)
เพราะะได้คุ้นกับระบบเดินทาง,  ต.ม  ,การกรอกเอกสาร หรือแม้แต่การใช้สนามบิน
แต่ถ้าศึกษามาดีแล้ว ก็ลุยโลด...(ถ้า ที่เซนต์ปีเตอร์สเบอก แนะนำ seven soule kitchen hostel...ดูจาก booking.comก็ได้ ทำเลดี ราคาไม่ แพง ที่พักสอาด สวยงาม)

ประเทศที่พี่ไปครั้งแรกคือ มาเลย์เซีย ทางรถไฟ เมื่อ 27 ปีทีแล้ว น้องยังไม่เกิดเลยนะนั่น