คือ เรารู้สึกเป็นถังขยะ หรือชักโครกสำหรับเพื่อน
เพื่อนที่เรามีอยู่น้อยนิด
มักจะเล่าแต่เรื่องตัวเอง
ปัญหาตัวเอง เล่าซ้ำๆ ย้ำๆ ทุกวัน
ยิ่งทุกข์มาก ยิ่งติดต่อมาบ่อย
ใจเราก็รู้สึกเครียด หดหู่ไปกับเรื่องที่เค้าเล่า
แต่ก็ต้องรับฟัง ช่วยให้กำลังใจ แก้ปัญหาช่วยเค้า
แต่เค้าไม่คิดจะแก้ปัญหาตามที่เราเสนอ
แค่อยากจะเล่าเฉยๆๆ มีเหตุผลร้อยแปดในการทำสิ่งต่างๆ
สร้างแต่กรอบ ให้ชีวิตตัวเองมีปัญหา
จนเราคิดว่า เราไม่มีทางแก้ปัญหาช่วยเค้าได้หรอก
เพราะอันที่จริง เค้าไม่ฟังคำแนะนำเราเลย
จนเราเริ่มรู้สึกเครียดไปกับเค้าทวีคูณๆ
รู้สึกว่าตอนนี้ ใกล้จะมีปัญหาสุขภาพจิต
ตามเพื่อนไปแล้วค่ะ
คุณเคยมีเพื่อนแบบนี้ไหม?
เพื่อนที่เรามีอยู่น้อยนิด
มักจะเล่าแต่เรื่องตัวเอง
ปัญหาตัวเอง เล่าซ้ำๆ ย้ำๆ ทุกวัน
ยิ่งทุกข์มาก ยิ่งติดต่อมาบ่อย
ใจเราก็รู้สึกเครียด หดหู่ไปกับเรื่องที่เค้าเล่า
แต่ก็ต้องรับฟัง ช่วยให้กำลังใจ แก้ปัญหาช่วยเค้า
แต่เค้าไม่คิดจะแก้ปัญหาตามที่เราเสนอ
แค่อยากจะเล่าเฉยๆๆ มีเหตุผลร้อยแปดในการทำสิ่งต่างๆ
สร้างแต่กรอบ ให้ชีวิตตัวเองมีปัญหา
จนเราคิดว่า เราไม่มีทางแก้ปัญหาช่วยเค้าได้หรอก
เพราะอันที่จริง เค้าไม่ฟังคำแนะนำเราเลย
จนเราเริ่มรู้สึกเครียดไปกับเค้าทวีคูณๆ
รู้สึกว่าตอนนี้ ใกล้จะมีปัญหาสุขภาพจิต
ตามเพื่อนไปแล้วค่ะ