เรื่องมีอยู่ว่า.....
วันเสาร์ที่ 5 กันยายน 2558 ได้ไปดูละครเวที วันสละโสดกับโจทย์เก่าๆ รอบบ่ายสอง รอบเดียวกับบอยปกรณ์เลยยยย ก็ไปถึงเอสพลานาสประมาณบ่ายโมงกว่าๆ ก็เดินผ่านผู้ชายคนนึง ณ ร้านอเมซอน แถมมาคนเดียว คือสะดุดตาเลยเพราะชอบผู้ชายใส่แว่น ก็ไม่อะไร เดินผ่านไปดูโน่นนี่ สักพักก็เดินมาร้านอเมซอน มาสั่งเมนูโปรดไป มีโต๊ะว่างให้นั่งพอดี นั่นคือโต๊ะที่ผู้ชายคนนั้นนั่ง ก็เรียกพี่สาวไปนั่งส่วนเราก็รอต่อคิว พอได้ของครบก็มานั่งตรงเก้าอี้ที่เค้านั่งพอดี (งานมโนเกิด) นั่งทับที่เหมือนดูดน้ำหลอดเดียวกัน แอบดีใจ นึกใจนี่ชั้นบ้าไปแล้ว อะไรกับเรื่องแค่นี้ แต่ก็ยิ้มอ่อนออกมา เวลาก็ผ่านไปดูละครเวทีเสร็จก็ต้องไปธุระต่อ แต่คือก็ลืมบุรุษสุดหล่อคนนั้นไปเลย มาจุดประกายมโนอีกทีก็ในรถไฟใต้ดิน คือขึ้นขบวนเดียวกัน ยืนห่างกันประมาณช่วง 3-4 คน ยืนสักพักเราได้นั่งกะพี่สาว ก็แอบเห็นนางถือหนังสือวันสละโสดฯที่เค้าแจกก่อนเข้า อ้าวววววววววววววว ดูรอบเดียวกันอีกกกกกกกกกค่าาาาาาาาาาาาา ชั้นก็นั่งคิดโน่นนี่ไป มันบังเอิญจริงๆ อ่ะ คือเราก็บอกกะพี่สาวว่าไปวัดหัวลำโพงกันไปทำบุญบริจาคโลงศพกัน เพราะต้องไปธุระต่อแถวมาบุญครองพอดี แล้ววววววววววววววว นางก็ลงสถานีสามย่านค่าาาาาาาาา แต่อิชั้นสติหลุดค่ะ ดันไปลงสถานีหัวลำโพงเพื่อออออออออออออออ แอบเสียดาย เพราะคิดว่านางคงไปทำบุญที่วัดหัวลำโพงเช่นกัน
เรื่องก็มีอยู่แค่นี้ค่ะ ใครเคยมีความรู้สึกแบบเราบ้างไหม คงมีเนอะ (แต่คิดว่านางคงมีแฟนแล้วแน่ๆ เพราะหน้าตาดี บุคลิกดี เราก็แอบมโนข้างเดียว) แต่แอบอยากบังเอิญเจออีกเหมือนกันนะ แต่ถ้าบังเอิญอีกนี่ ขอคิดเข้าข้างตัวเองว่าเป็นเนื้อคู่ได้ไหมมมมมมมม)
ณ วันที่ไปดูวันสละโสดกับโจท์กเก่าๆ
วันเสาร์ที่ 5 กันยายน 2558 ได้ไปดูละครเวที วันสละโสดกับโจทย์เก่าๆ รอบบ่ายสอง รอบเดียวกับบอยปกรณ์เลยยยย ก็ไปถึงเอสพลานาสประมาณบ่ายโมงกว่าๆ ก็เดินผ่านผู้ชายคนนึง ณ ร้านอเมซอน แถมมาคนเดียว คือสะดุดตาเลยเพราะชอบผู้ชายใส่แว่น ก็ไม่อะไร เดินผ่านไปดูโน่นนี่ สักพักก็เดินมาร้านอเมซอน มาสั่งเมนูโปรดไป มีโต๊ะว่างให้นั่งพอดี นั่นคือโต๊ะที่ผู้ชายคนนั้นนั่ง ก็เรียกพี่สาวไปนั่งส่วนเราก็รอต่อคิว พอได้ของครบก็มานั่งตรงเก้าอี้ที่เค้านั่งพอดี (งานมโนเกิด) นั่งทับที่เหมือนดูดน้ำหลอดเดียวกัน แอบดีใจ นึกใจนี่ชั้นบ้าไปแล้ว อะไรกับเรื่องแค่นี้ แต่ก็ยิ้มอ่อนออกมา เวลาก็ผ่านไปดูละครเวทีเสร็จก็ต้องไปธุระต่อ แต่คือก็ลืมบุรุษสุดหล่อคนนั้นไปเลย มาจุดประกายมโนอีกทีก็ในรถไฟใต้ดิน คือขึ้นขบวนเดียวกัน ยืนห่างกันประมาณช่วง 3-4 คน ยืนสักพักเราได้นั่งกะพี่สาว ก็แอบเห็นนางถือหนังสือวันสละโสดฯที่เค้าแจกก่อนเข้า อ้าวววววววววววววว ดูรอบเดียวกันอีกกกกกกกกกค่าาาาาาาาาาาาา ชั้นก็นั่งคิดโน่นนี่ไป มันบังเอิญจริงๆ อ่ะ คือเราก็บอกกะพี่สาวว่าไปวัดหัวลำโพงกันไปทำบุญบริจาคโลงศพกัน เพราะต้องไปธุระต่อแถวมาบุญครองพอดี แล้ววววววววววววววว นางก็ลงสถานีสามย่านค่าาาาาาาาา แต่อิชั้นสติหลุดค่ะ ดันไปลงสถานีหัวลำโพงเพื่อออออออออออออออ แอบเสียดาย เพราะคิดว่านางคงไปทำบุญที่วัดหัวลำโพงเช่นกัน
เรื่องก็มีอยู่แค่นี้ค่ะ ใครเคยมีความรู้สึกแบบเราบ้างไหม คงมีเนอะ (แต่คิดว่านางคงมีแฟนแล้วแน่ๆ เพราะหน้าตาดี บุคลิกดี เราก็แอบมโนข้างเดียว) แต่แอบอยากบังเอิญเจออีกเหมือนกันนะ แต่ถ้าบังเอิญอีกนี่ ขอคิดเข้าข้างตัวเองว่าเป็นเนื้อคู่ได้ไหมมมมมมมม)