<[^_^]> สักวา อาจารย์เซ็น เป็นนักปราชญ์.....ด้วยปัญญา ความสามารถ ทั้งศาสตร์ศิลป์

สักวา อาจารย์เซ็น เป็นนักปราชญ์    ด้วยปัญญา ความสามารถ ทั้งศาสตร์ศิลป์
คอยสอนคน จนโด่งดัง ทั้งแผ่นดิน               ทั่วบุรินทร์ ถิ่นมังกร ขจรไกล
วันหนึ่งมี หญิงกลางคน บ่นให้ฟัง                ถึงความหลัง เมื่อครั้งคราว ยังสาวใส
ตอนประสบ พบสามี she สนใจ                    แม้สูงวัย กว่าสิบปี ดูดีจริง

ก่อนวิวาห์ สายตาหล่อน ในตอนนั้น              เขาดุดัน ดูองอาจ ดั่งชาติสิงห์
สมชาติชาย สายตาเรา เขาคือคิง                เขาใหญ่ยิ่ง กว่าสิ่งใด ในโลกา
หลังแต่งงาน กาลเปลี่ยนไป ใยเปลี่ยนแปลง เคยส่องแสง แรงสดใส ใหญ่ยิ่งหนา
ในตอนนี้ รัศมี หรี่โรยรา                              ความสง่า น่าเกรงขาม เสื่อมทรามไป

หญิงสงสัย ให้ปุจฉา ว่าแต่งงาน                  คือสุสาน ตำนานรัก หรือไฉน
จากที่เคย น่าค้นหา น่าสนใจ                      หลังแต่งไป ใยมิเป็น เช่นจินตนา
หญิงบ่นมา อาจารย์เซ็น ว่าเช่นนั้น              ดูสินั่น ท่านเห็นไร หรือไม่หนา ?
เห็นภูเขา ดูใหญ่ยิ่ง หญิงตอบมา                สูงตระหง่าน ตระการตา กว่าเขาใด

เห็นภูเขา เจ้าตอบมา ว่าสวยงาม                อาจารย์ถาม เจ้าสนใจ ไปดูไหม
หญิงจึงคิด น่าติดตาม งามเพียงไร             น่าสนใจ ตอบไปว่า ข้าอยากดู
ทั้งสองคน ดั้นด้นไป ตามทางเดิน              ใช่เพลิดเพลิน จำเริญใจ ใช่เรื่องหมู
หญิงเหน็ดเหนื่อย เมื่อยสุดทน บ่นพร่างพรู ถึงยอดภู สำเร็จได้ ก็บ่ายเย็น...

> > > > > > > > > > T O   B E   C O N T I N U E D > > > > > > > > > >



เรื่องนี้ อ่านของเขามาแล้วดัดแปลงเป็นสักวา
เผอิญแต่งไปแต่งมาแล้วมันยาวมากครับ เลยขอตัดครึ่งนึงก่อน
แล้วคอยติดตามตอนจบวันพรุ่งนี้นะครับ
พรุ่งนี้ค่อยอ้างอิงแหล่งที่มานะครับ

กว่าจะขึ้นถึงยอดดอยได้ เหน็ดเหนื่อยเหลือเกินครับ
พอขึ้นไปแล้ว ยังหาทางลงไม่เจอเลยยยย....

Nobby กำลังหัดปีนขึ้นดอยฮัฟฟฟ โดยการ....[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ปีนพุงปะป๋านี่แหละ