ถูกหลอกให้คบซ้อน

เริ่มเลยน่ะค่ะ เราอายุ 29 ปี ทำงานงานในเครืออสังหาในกรุงเทพนิหละคะ  ซึ่งช่วงนั้นเราได้เจอผู้ชายคนนึงเค้าเป็นทหารอายุ 45 แล้ว อายุงานถือว่าอาวุโสในหน่วยฝึกแล้วหละค่ะ เรื่องมันมีอยู่ว่าน้องชายเราต้องไปรับใช้ชาติวันไปมอบตัว  เราลางานไปส่งน้องชายค่ะ  ขอบอกว่าน้องชายเราคนนี้เป็นที่พึ่งของทางบ้านค่ะบ้านเราอยู่ต่างจังหวัดซึ่งถ้าไม่มีน้องช่วยเหลืองานทางบ้านแล้วภาระจะตกมาที่เราคืองานจะตกเป็นหน้าที่ของเรา ซึ่งเราเองจะต้องลาออกจากงานเพื่อไปช่วยงานทางบ้าน ต่อน่ะค่ะ ในวันที่เราไปส่งน้องชายพี่ทหารคนนี้เค้ามารับทหารใหม่ไปประจำการในกรุงเทพ  ซึ่งวันนั้นพ่อแม่ญาติพี่น้องเป็นห่วงน้องชายมากบวกกับน้องชายก็ร้องไห้เพราะไม่อยากจากพ่อกับแม่บวกกับเป็นห่วงด้วยรวมถึงตัวเราเองก็ร้องไห้สงสารน้องเหมือนกัน  วันนั้นเราไม่ทราบเลยบวกกับญาติทหารคนอื่นๆก็คงจะไม่ทราบเหมือนกันว่าลูกตัวเองที่จะไปเกณฑ์ทหารจะต้องไปประจำการที่ไหน  เรามองซ้ายมองขวาสงสารคนเป็นพ่อเป็นแม่รวมถึงพ่อกับแม่เราด้วย ว่าทำไมเค้าถึงไม่แจ้งว่าทหารใหม่จะไปประจำการฝึกอยู่ที่ไหน  ช่วงนั้นเราหันไปเจอพี่ทหารคนนี้พอดีเค้าดูเป็นคนชัดเจนค่ะเสียงเค้าดังมาก (ที่ดังเพราะตัวเค้าต้องการดึงดูดความสนใจจากเราค่ะเพราะพี่เค้ายอมรับกับเราเอง55) แต่นั่นเราไม่สนใจค่ะ เพราะเราไม่ชอบทหาร ส่วนตัวน่ะคะ ทหารชอบเบ่งข่ม เบ่งอำนาจ คือเราไม่ชอบมียศสูงแค่ไหนเราก็ไม่ชอบในตอนนั้นน่ะคะ บวกกับที่น้องชายต้องไปเกณฑ์ทหารยิ่งแล้วใหญ่เลยค่ะ เราไม่สนห่วงน้องชายอย่างเดียวเลยตอนนั้นคิดว่าจะต้องไปถามตาคนนี้นิหละเพราะเค้าดูขึงขังดี  เลยกระโดดข้ามคูน้ำไปกลางแถวที่ทหารใหม่แถวอยู่เลย ถามพี่ทหารเค้าไปเลยว่าพี่ค่ะขอโทดนะคะหนูอยากจะสอบถามว่าทหารใหม่จะไปประจำการอยู่ที่ไหนค่ะเค้ามองเราแต่เค้าไม่ตอบเราเค้ากลับตั้งคำถามจากเราค่ะ อ๋อไม่ทราบว่าเป็นอะไรกับทหารใหม่คับ(พี่เค้าคิดว่าแผนกูสำเร็จละ) เราก็เลยตอบไปว่าเป็นพี่สาวค่ะ  จากนั้นพี่ทหารเค้าก็แอบยิ้มและตอบเราไปว่าเอาแบบนี้มัยคับญาติสามารถเอาเบอร์โทรผมไปเพื่อสอบถามความเคลื่อนไหวของทหารใหม่ได้ (ความรู้สึกเราในตอนนั้นแมร่งขี้เก๊กชิ๊ปเลยเว้ย) เราตอบไปว่าอ๋อ เอาเบอร์ไปได้หรอค่ะ  จากนั้นเราก็ขอเบอร์พี่เค้าโดยไม่ได้คิดอะไรเลยค่ะแต่ปัญหาก็คือว่าพี่ทหารเค้าตั้งใจจะให้เราคนเดียวแต่ตรงนั้นเป็นที่รวมญาติของทหารทุกคนเห็นที่เราคุยกับพี่ทหารคนนี้จนพากันมาวิ่งขอเบอร์ไปกันทุกคนแต่พี่เค้าเจาะจงให้แค่เราไงค่ะ (คิดแล้วฮามากค่ะ)  จากนั้นเรายิงเบอร์เราไปหาพี่เค้า แล้วพี่เค้าก็โทรกลับมาแต่ตอนนั้นเราไม่กล้ารับค่ะเรากลัว  แอบคิดในใจว่าเค้ามีใจให้ตูป่าวว่ะคือกลัวตามเล่เหลี่ยมพี่เค้าไม่ทันอะคะ  เลยไม่รับให้พ่อกับแม่รับแทนค่ะ แต่พ่อกับแม่ก็ไม่รับ สรุปคือไม่ได้คุยกันค่ะ55 พี่หทารเค้าโทรมา6-7 สาย จากนั้นพ่อกับแม่บอกว่าให้เรารับ และบอกก็ไม่ต้องคิดอะไรคุยเชยๆ  เรา ก็ตอบไปก็ได้  แต่มันฝืนมากเพราะเราไม่ชอบอะคะ จากนั้นพี่เค้าก็เอาเรื่องน้องชายเรามาเล่าให้เราฟังว่าวันแต่ละวันน้องเราฝึกอะไรบ้างพี่เค้าค่อนข้างมีกรรมสิทธิ์ค่ะเพราะเค้าเป็นหัวหน้าครูฝึกของพวกนายสิบ อะคะ  เพราะฉะนั้นการทำอะไรหมายถึงข้อมูลเกี่ยวกับน้องเราพี่เค้าสืบหมดเลยค่ะ เค้าขอไลน์เราโดยใช้ไลน์นิหละค่ะส่งรูปน้องชายเราตัดผมทรงทหารมาให้เราดู และส่งรูปการฝึกของน้องเราว่าน้องต้องเจออะไรบ้างบวกกับน้องเรามันขี้โรคยิ่งอยากรู้ความคืบหน้าของน้องมาก จากนั้นเค้าโทรมาคุยกับเราคุยโทรสัพกันสี่ทุ้มถึงตีสามอะคะ  ไอ้เรากะอยากได้ข้อมูลน้องชายเพื่อมาเล่าให้พ่อกับแม่ฟังตอนนั้นไม่ได้คิดอะไรอยากได้ข้อมูลน้องอย่างเดียวเลยคะ จากที่คุยโทรสัพกันพี่เค้าเล่าเรื่องราวชีวิตเค้าให้เราฟังซึ่งเราไม่ได้อยากฟังเล้ยยย 55 แต่ก็ทนคะเพราะแลกกับข้อมูลน้องพี่เค้าบอกว่าเค้าเคยแต่งงานมาแล้วมีลูกด้วยกันสามคนเค้าจบรีคอนมา  เค้าเรียนจบไปรับราชการที่ภาคใต้ ช่วงนั้นอยู่หลายปีแฟนเก่านอกใจไปคบกับผู้ชายที่ทำงานอยู่ในแผนกเดียวกัน ซึ่งตอนนั้นพี่เค้าบอกเค้าเสียใจมากที่เค้าเห็นว่าแฟนคลอดลูกคนที่สามเลยสงสารตัดสินใจไปทำหมัน แต่พอหลังจากเค้าทำได้สองเดือนแฟนเก่าที่เป็นแม่ของลูกเค้าขอหย่า พี่เค้าบอกพังเลยอุตส่าห์ทำหมันให้เมีย เค้ายื้อไว้สองปีไม่หย่าให้แต่มาแพ้ภัยตรงที่ฝ่ายหญิงโทรไปหาแม่พี่เค้าแล้วพูดไม่ดีต่างๆนาๆกับแม่เค้าจนเค้ารู้สึกรับไม่ได้และยอมหย่าในที่สุด  เราก็ฟังเชยๆน่ะคะฟังจนง่วงไปเลยอะคะ ฮาฮาจากนั้นพี่เค้าบอกว่าเค้าทำงานสองหน้าที่ค่ะ  เค้ารับราชการทหารและเปิดบริษัทบัญชีด้วย เค้าบอกว่าช่วงที่เค้าเลิกกับเมียมีเพื่อนคนนึงเรียนมาด้วยกันชวนให้เค้าไปเรียนต่อป,โท ที่รามค่ะเค้าเรียนจบเพราะผู้หญิงคนนี้ค่ะ  ตอนนั้นเราเริ่มจะสนใจพี่เค้าขึ้นมาแล้วหละค่ะเราเลยถามพี่เค้าว่าเพื่อนหรือว่าแฟน พี่เค้าตอบว่าเพื่อนสมัยเรียนมาด้วยกันแต่เพื่อนคนนี้ชอบพี่ แต่พี่ไม่ได้ชอบมัน (ขนาดมันเมามันบอกให้พี่เอามันหน่อยพี่ยังเห้ยอะไรของ แอบ18+น่ะค่ะ )  พี่เค้าเล่าให้ฟังนะคะ  เค้าเปิดบริษัทบัญชีด้วยกันค่ะช่วงแรกๆ ที่เริ่มพัฒนาน่ะคะความรู้สึกของเรานะคะ  แต่ตอนนั้นเรารับฟังเชยๆค่ะ คิดว่าคุยด้วยเชยๆแต่แอบชอบนิด แต่รุ้นะคะ ว่าจะรักเค้าไม่ได้ 1 พี่เค้ามีลูกแล้วอีกอย่างตั้งสามคน 2 พี่เค้าทำหมัน มีลูกกับเราไม่ได้ ตอนนั้นเรื่มชอบเค้า 50 %  เพราะเราย้ายห้องค่ะ พี่เค้าช่วยย้ายเค้าไม่ให้เราเหนื่อย เค้าพาลูกน้องที่เป็นทหารเกณฑ์มาย้ายค่ะเค้าไม่ให้เราทำอะไรเลยแค่คอยจัดของก็พอ ตอนนั้นชอบพี่เค้าค่ะเค้าแมนดีชัดเจนไม่ว่าใครจะทำอะไรที่เป็นทางด้านญาติเราพี่เค้าช่วยเหลือหมด จนวันน้องชายเรากลับบ้าน พี่เค้าอาสาไปส่งเราเกรงใจพ่อกับแม่เรามากกลัวคนแถวบ้านคิด เราไม่ให้พี่เค้าไปให้ไปส่งแต่ไปค้างที่โรงแรมแทน แต่น้องชายเราเห็นใจเราเลยอาสาคุยกับแม่ให้ว่าครูทหารคนนี้เชื่อใจได้แกเป็นคนตรงไปตรงมาสุดท้ายก็ไปค้างที่บ้านพ่อกับแม่ของเราคือเราค่อนข้างซีเรียสในการพาผู้ชายเข้าบ้านอะคะ เรากับพี่เค้าผ่านอะไรมาด้วยกันค่อนข้างเยอะค่ะ จนวันนึงเราพลาดกับคำพูดนึงของพี่เค้า พี่เค้าพาเราไปกินข้าวและพูดความในใจกับเรา หลักๆเลยว่า เชื่อใจพี่น่ะ คำนี้มันทำให้เราลึกซึ้ง จากนั้นมาเราก็คบกันมาเรื่อยๆ  พี่เค้านับวันยิ่งดีกับเราเราชอบพี่เค้าเพราะเค้าเป็นทหารที่แบบว่าทหารจริงๆค่ะ  อธิบายไม่ถูกเหมือนกันค่ะ  จนตรงนี้เลยทำให้พ่อกับแม่เรายอมรับแต่ทุกคนก็เป็นห่วงเรากลัวว่าถ้าคบไปเราจะเข้ากับลูกๆเค้าไม่ได้  อีกอย่างพี่เค้าทำหมันด้วยค่ะ พ่อแม่เค้าห่วงเราอยู่แล้วหละค่ะ  เราก็เลยบอกไปว่าขอดูใจกันสักพักก่อน มันมีการตกปากรับคำจากพี่เค้าด้วยค่ะว่าจะไปขอเราแต่งงานในเดือน 11 ของปี 57 พี่เค้าให้แม่เราดูฤกษ์ไว้ พี่เค้าบอกกับเราว่าเรื่องแต่งงานถ้าเราเข้ากับลูกค้าเค้าได้เค้าจะสุขใจมาก จากนั้นเราได้ไปเจอไปทานข้าวไปเที่ยวกับลูกๆของเค้าเราเข้ากันได้ดีค่ะไม่มีปัญหาอะไร จนมันใกล้วันที่พี่เค้าให้สัญญา เราไม่มีคำตอบไปคุยกับแม่เราค่ะ ก็เลยไม่พอใจว่าทำไมพี่เค้าไม่อธิบายว่าเกิดอะไรขึ้น พี่เค้ากลับไปโยนไปหาแม่ของพี่เค้าและบอกว่าเหลือแม่ ที่เค้าต้องคิดเราเลยสับสนว่ามันอะไรกันแน่  ผ่านไปค่ะ จากนั้นมาเราก็ไม่ได้อะไรกับเรื่องนี้แต่เสียความรู้สึกตรงที่ว่าเราไม่ได้ขอให้ไปแต่งน่ะคะพี่เค้าสร้างเรื่องขึ้นมาเอง จากนั้นไม่ต้องถามหรอกนะคะว่าพ่อแม่เราจะมองยังไงเราปล่อยเรื่องนี้ไปเพราะในใจไม่อยากคาดหวังค่ะ  จากนั้นก็คบกันมาเรื่อยๆ พี่เค้าก็ดูแลเราเหมือนเดิมพี่เค้าพาเราย้ายห้องมาพักอยู่ที่แฟลตของหทารเพราะพี่เค้าไม่อยากให้เราเสียตังกับตรงนี้ ค่ะเราบอกว่าเราอยู่ไม่ได้มันไกลนั่งรถหลายต่อ จากนั้นพี่เค้ายื่นข้อเสนอว่าจะออกรถให้เรา เราไม่รับค่ะเราคิดว่ามันเป็นภาระค่ะ จนมาวันนึงเราก็ได้ย้ายและก็ยอมรับรถจากพี่เค้าเค้าดาวให้ค่ะแสนต้นๆเราผ่อนเอง ตามนั้นน่ะคะ  จากนั้นมาจากที่เราเคยคบกันกับพี่เค้าเราไม่เข้าใจการทำงานที่นอกจากรับราชทหารหมายถึงที่ออกฟิสที่เค้าเปิดบริษัทบัญชีอะค่ะ เราไม่เข้าใจว่าทำไมเวลาที่พี่เค้าอยู่ที่นี่เค้าไม่สามารถรับโทรสัพของเราได้ถ้าคิดอาทิตย์นึงเค้าจะไปค้างที่ออฟอาทิตย์ละสามวันค่ะ นอกนั้นจะมาค้างกับเราคาใจเลยถามพี่เค้าไปว่าความสัมพันธ์ที่พี่เค้าเคยเล่าให้เราฟังครั้งก่อนเรื่องเค้าและเพื่อนของเค้ามันคืออะไรเราไม่เชื่อพี่เค้าบอกไม่มีอะไรเค้ากับเพื่อนเคยคบกันเพื่อนเค้าเคยแต่งงานแฟนเค้าเป็นตำรวจมีผู้หญิงเข้ามาใหม่มีลูกด้วยกันสองคน  ตอนนั้นต่างคนต่างโสดได้มาคบกันตอนนี้ก็ติดที่เปิดบริษัทด้วยกัน เราไม่เชื่อใจเลยตัดสินใจหาข้อมูลในเฟสในไลน์จนเราได้ข้อมูลเฟสที่เค้าเคยคบกันจริงๆแต่นั่นมันตรงตามที่เค้าบอกเฟสของพวกเค้าสองคนลงรูปคู่กันแต่เมื่อสองปีที่แล้วซึ่งมันตรงกันกับที่เค้าบอกพอดีเราไม่รู้เราสับสนมากค่ะเรากลัวถุกหลอก เราเอารูปพวกนั้นมาให้เค้าดูเรางี่เง่ามากตอนนั้นอะค่ะ  เรางัดถามเค้าว่าพวกคุณรักกันมากน่ะจากรูปที่มันฟ้องฉันไม่อยากเชื่อเลยว่าพวกคุณจะเลิกกันจริงๆ  เราบ้ามากๆค่ะ เพราะคิดว่าทำไมเค้าไม่เคยพากเราไปที่ออฟฟิส วันนั้นเรานัดคุยกันกับเค้าเราขอเปิดใจคุยกับเค้าว่าถ้าคุณบริสุทธิใจจริงๆคุณต้องกล้าพาฉันไปที่ออฟฟิส เรามัดมือชกเค้าจากนั้นเค้าตัดสินใจพาเราไปแต่เรารับรู้ได้ว่าเค้าเครียด  พอใกล้จะถึงเราเห็นอาการเค้าเครียดไม่พุดเราเลยเลือกที่จะถามเค้าเองว่า ในเมื่อเรื่องนี้คุณเลือกจะไม่อธิบายงั้นฉันขอถามคำถามหนึ่งข้อละกันคุณแค่ตอบมาว่าใช่หรือไม่ใช่ เราถามเค้าไปว่า เหตุผลที่คุณไม่สามารถรับโทรสัพของฉันได้เพราะคุณเกรงใจผู้หญิงคนนั้นใช่หรือไม่เพราะผู้หญิงคนนั้นมีอิธิพลต่อคุณใช่หรือไม่  พี่เค้าเงียบไปสองนาที และก็ตอบเรามาคำเดียวว่า ใช่!!!  เพื่อนๆเชื่อมัยค่ะ เราเหมือนผีตายซากเลยอะค่ะ เราไม่รู้จะร้องไห้ยังไงแล้วสภาพเราตอนนั้นเหมือนมีศพเดินได้เลยอะค่ะ เราขอลงจากรถและบอกเค้าไปว่าพอเถอะไม่ต้องไปแล้วออฟฟิสของคุณฉันไม่อยากรู้แล้ว  เค้าไม่พูดไรต่อเค้ายืนยันว่าจะพาเราไป และให้เราเข้าไปในออฟฟิสนั้นเลยอะไรจะเกิดก็ต้องเกิดอะไรประมาณนั้นส่วนเราพังหมดเลย  วันต่อมาพี่เค้าพาเราไปไหว้เพราะวันนั้นเค้าใช้กำลังกับเราตัวเราเขียวช้ำไปหมดเพราะเราต้องการจะเลิกจากพี่เค้าค่ะ แต่พี่เค้าไม่ยอมเลยมีการกอดรัดฟัดเหวี่ยงกันค่ะ  พี่เค้าไปขอขมากับสเด็จเตี่ยที่ทำให้เราเจ็บช้ำ  พี่เค้าเอ่ยมาว่าเราคือกำลังใจของเค้า ความรักความหวัง หัวใจอยู่ที่เรา  ขอให้รับรู้ไว้ว่าทุกอย่างที่เค้าทำตอนนี้เค้ามีภาระต้องใช้เงินจากบริษัทที่เปิดกับผู้หญิงคนนี้ไหนจะค่าเทิมลูกสามคนแม่ที่ป่วย  เค้าบอกว่าเราคงจะรู้จักเค้าน่ะว่าเค้าเป็นคนเห็นแก่ตัวไม่ได้เค้าอยากกลับไปสร้างเนื้อสร้างตัวใหม่ที่บ้านเกิดเราคือต่างจังหวัดค่ะ  นิคือเหตุผล  ที่เค้าบอกกับเราค่ะ  เราพูดกับเค้าว่าถ้ามันเป็นเหมือนที่คุณพูดจริงๆ  ให้เวลาฉันน่ะ  แต่ถ้ามันไม่ใช่ งานนี้ฉันขอลาจากนั้นเรายังเจอกันบ้างค่ะแต่ไม่ได้บ่อยเหมือนแต่ก่อนอีกอย่างเราอยู่แฟลตของเค้าเราย้ายยากค่ะ ค่าใช้จ่ายเราถูกจัดแจงต่อเดือนเป๊ะ เลย ถ้าไปต้องตัดหนี้สินบางอย่างออกไปค่ะ  แต่หลังจากนั้นมาผู้หญิงคนนั้นโทรมาหาเราค่ะงานนี้มีเคลียค่ะ บางสิ่งบางชัดเจนค่ะมีตรงและไม่ตรงบ้างปะปนกันไปค่ะ พี่เค้าโทรมาหาเราและบอกเราว่ามีจำคนนี้ชื่อนี้ได้มัยที่เราเคยอยากจะคุยด้วยตอนนี้เราอยากจะคุยอะไรก็คุยได้เลย น่ะ เราอึ้งค่ะเค้าต่อสายให้เราคุยกับผู้หญิงคนนั้นค่ะผู้หญิงคนนั้นถามว่าเป็นอะไรกับผู้ชายคนนี้เราตอบว่าเป็นเมียค่ะ สั้นๆง่ายๆ เราอธิบายให้เค้าฟังหมดว่าเรื่องมันเป็นยังไง ผู้หญิงคนนั้นถามพี่เค้าว่ารักมากใช่มัยหมายถึงรักเราอะค่ะ งั้นเอกสารรถที่ออกในนามบริษัทจะฉีกทิ้งให้หมด เราได้ฟังอึ้ง เลยค่ะและพุดไปคำนึงว่าอย่าทำร้ายพี่เค้าเลยหนูไปเองหนูไม่รู้คือผู้หญิงคนนั้นเค้าให้พี่เค้าเลือกระหว่างเรากับเค้าเราเลยบอกไปว่าอย่าใช้คำว่าเลือกกับหนูในเมื่อหนุไม่ได้อยู่ในเกมส์ให้เลือกคุณไม่ต้องมาให้ผู้ชายคนนี้ทำร้ายจิตใจหนูในเมื่อหนูเลือกเดินออกมาเอง จากนั้นมาพี่เค้าไปบวชอ่ะคะ เก้าวัน  พี่ทหารน่ะค่ะ  หนุไปเยี่ยมและบอกกับเค้าว่าหนูไม่โกรทหรอกค่ะ หนูอภัยให้