เคยมั้ยคะ วันหนึ่งคุณกลับไปสถานที่ที่เคยชอบไม่ได้อีกแล้ว ฟังเพลงที่คุณเคยคลั่งไคล้ไม่ได้อีกแล้ว อาหารโปรดที่คุณเคยกิน ก็พาลเบื่อกินไม่ลงซะงั้น เคยเจอประสบการณ์แบบนี้กันบ้างมั้ย บ่อยมั้ย ตัวคุณเองคงรู้สาเหตุแน่นอน แล้วจะปล่อยให้ชีวิตที่เคยสวยสดงดงามต้องเงียบเหงาเศร้าซึมไปอีกนานแค่ไหน หาคำตอบให้ตัวเองได้มั้ย หรือทำได้แค่ใช้เวลารักษาแผล (ใจ)
มนุษย์ปุถุชนไม่ว่าวัยรุ่นหรือวัยทำงาน ไม่ว่ารสนิยมทางเพศจะเป็นเช่นไร คงเคยมีประสบการณ์แบบนี้ ชีวิตมันช่างน่าหดหู่ เหมือนหายใจทิ้งไปวันๆ ใช่มั้ยคะ แล้วจะป้องกันไม่ให้มันเกิดขึ้นได้ยังไง คำตอบอยู่ข้างล่างนี่แล้ว confirm ว่าตัวคุณทำได้แน่นอน
จงอย่ากลัวที่จะเปลี่ยนแปลง พยายามรักษาระยะห่างพอควรกับคนที่คุณรัก หลีกเลี่ยงการยึดติด, ผูกติดและตามติด ทุกคนไม่ว่าใครต้องการเวลาส่วนตัวเสมอ อย่างน้อยเค้าจะได้มีเวลาคิดถึงคุณบ้างนะคะ
จงคิดเสมอว่าคนเราเกิดมาต่างกัน ด้วยครอบครัวและการเลี้ยงดูที่แตกต่างกัน จงอย่าคาดหวังว่าเค้าจะคิดอะไรเหมือนคุณ หรือจะทำอะไรอย่างที่คุณต้องการ จะได้ไม่ผิดหวังค่ะ
จงเริ่มต้นรักเค้าโดยมีความเมตตาเป็นพื้นฐาน เพราะความเมตตานำมาซึ่งความเข้าใจ มีปัญหาอะไร ก็เคลียร์ได้ง่ายเสมอ
จงใช้สมองนำทางหัวใจ อย่ายอมให้อารมณ์ความรู้สึกมาครอบงำเหตุผล และที่สำคัญเหตุผลนั้นต้องไม่เข้าข้างตัวเอง
จงอย่าลืมที่จะรักและนับถือตัวเองก่อนเสมอ คนละความหมายกับความเห็นแก่ตัวนะคะ แต่ถ้าคุณยังรักและนับถือตัวเองไม่พอ จะคาดหวังความรักที่ยั่งยืนจากใครได้
สุดท้าย จงอย่าทุ่มเทตัวและหัวใจให้ใคร รักใครเต็มหัวใจได้ค่ะ แต่จงเผื่อใจไว้บ้าง ถึงแม้เราจะทำดีที่สุดต่อคนรักเท่าที่มนุษย์คนหนึ่งจะทำได้แล้ว แต่พึงระลึกไว้เสมอว่าใดๆ ในโลกล้วนอนิจจัง หากชีวิตรักของคุณพบจุดจบเข้าวันใด จงมั่นใจเถอะว่าเค้าไม่มีค่าคู่ควรกับคุณ ไม่ใช่คู่แท้ของคุณ และคุณได้ทำดีที่สุดแล้ว คิดได้อย่างนี้ คุณก็จะเชื่อมั่นในตนเองได้ต่อไปนะคะ
จากนั้น คุณจะยังคงกลับไปสถานที่โปรดของคุณได้ ฟังเพลงโปรดได้ และกินอาหารโปรดได้โดยไม่มีภาพประสบการณ์เก่าๆ กับใครบางคนคอยตามหลอกหลอนให้ระคายใจ และที่สุดแล้ว ครอบครัวและสัตว์เลี้ยงแสนรักของคุณจะคอยช่วยให้คุณผ่านช่วงเวลาอึดอัดนี้ไปได้สบายอย่างเหลือเชื่อเลยล่ะค่ะ
กระทู้นี้มิได้เขียนขึ้นในเชิงจิตวิทยา แต่เขียนขึ้นด้วยความปรารถนาดีต่อเพื่อนมนุษย์ ซึ่งเป็นความรักบริสุทธิ์ขั้นพื้นฐาน อันมนุษย์พึงมีต่อกัน
ขอให้ทุกคนมีความรักที่สุขสมหวังนะคะ ขอขอบคุณภาพประกอบทั้งหมดทั้งมวล
อย่าดราม่าค่ะ ขอร้อง
เคยมั้ยคะ วันหนึ่งคุณกลับไปสถานที่ที่เคยชอบไม่ได้อีกแล้ว ฟังเพลงที่คุณเคยคลั่งไคล้ไม่ได้อีกแล้ว อาหารโปรดที่คุณเคยกิน ก็พาลเบื่อกินไม่ลงซะงั้น เคยเจอประสบการณ์แบบนี้กันบ้างมั้ย บ่อยมั้ย ตัวคุณเองคงรู้สาเหตุแน่นอน แล้วจะปล่อยให้ชีวิตที่เคยสวยสดงดงามต้องเงียบเหงาเศร้าซึมไปอีกนานแค่ไหน หาคำตอบให้ตัวเองได้มั้ย หรือทำได้แค่ใช้เวลารักษาแผล (ใจ)
มนุษย์ปุถุชนไม่ว่าวัยรุ่นหรือวัยทำงาน ไม่ว่ารสนิยมทางเพศจะเป็นเช่นไร คงเคยมีประสบการณ์แบบนี้ ชีวิตมันช่างน่าหดหู่ เหมือนหายใจทิ้งไปวันๆ ใช่มั้ยคะ แล้วจะป้องกันไม่ให้มันเกิดขึ้นได้ยังไง คำตอบอยู่ข้างล่างนี่แล้ว confirm ว่าตัวคุณทำได้แน่นอน
จงอย่ากลัวที่จะเปลี่ยนแปลง พยายามรักษาระยะห่างพอควรกับคนที่คุณรัก หลีกเลี่ยงการยึดติด, ผูกติดและตามติด ทุกคนไม่ว่าใครต้องการเวลาส่วนตัวเสมอ อย่างน้อยเค้าจะได้มีเวลาคิดถึงคุณบ้างนะคะ
จงคิดเสมอว่าคนเราเกิดมาต่างกัน ด้วยครอบครัวและการเลี้ยงดูที่แตกต่างกัน จงอย่าคาดหวังว่าเค้าจะคิดอะไรเหมือนคุณ หรือจะทำอะไรอย่างที่คุณต้องการ จะได้ไม่ผิดหวังค่ะ
จงเริ่มต้นรักเค้าโดยมีความเมตตาเป็นพื้นฐาน เพราะความเมตตานำมาซึ่งความเข้าใจ มีปัญหาอะไร ก็เคลียร์ได้ง่ายเสมอ
จงใช้สมองนำทางหัวใจ อย่ายอมให้อารมณ์ความรู้สึกมาครอบงำเหตุผล และที่สำคัญเหตุผลนั้นต้องไม่เข้าข้างตัวเอง
จงอย่าลืมที่จะรักและนับถือตัวเองก่อนเสมอ คนละความหมายกับความเห็นแก่ตัวนะคะ แต่ถ้าคุณยังรักและนับถือตัวเองไม่พอ จะคาดหวังความรักที่ยั่งยืนจากใครได้
สุดท้าย จงอย่าทุ่มเทตัวและหัวใจให้ใคร รักใครเต็มหัวใจได้ค่ะ แต่จงเผื่อใจไว้บ้าง ถึงแม้เราจะทำดีที่สุดต่อคนรักเท่าที่มนุษย์คนหนึ่งจะทำได้แล้ว แต่พึงระลึกไว้เสมอว่าใดๆ ในโลกล้วนอนิจจัง หากชีวิตรักของคุณพบจุดจบเข้าวันใด จงมั่นใจเถอะว่าเค้าไม่มีค่าคู่ควรกับคุณ ไม่ใช่คู่แท้ของคุณ และคุณได้ทำดีที่สุดแล้ว คิดได้อย่างนี้ คุณก็จะเชื่อมั่นในตนเองได้ต่อไปนะคะ
จากนั้น คุณจะยังคงกลับไปสถานที่โปรดของคุณได้ ฟังเพลงโปรดได้ และกินอาหารโปรดได้โดยไม่มีภาพประสบการณ์เก่าๆ กับใครบางคนคอยตามหลอกหลอนให้ระคายใจ และที่สุดแล้ว ครอบครัวและสัตว์เลี้ยงแสนรักของคุณจะคอยช่วยให้คุณผ่านช่วงเวลาอึดอัดนี้ไปได้สบายอย่างเหลือเชื่อเลยล่ะค่ะ
กระทู้นี้มิได้เขียนขึ้นในเชิงจิตวิทยา แต่เขียนขึ้นด้วยความปรารถนาดีต่อเพื่อนมนุษย์ ซึ่งเป็นความรักบริสุทธิ์ขั้นพื้นฐาน อันมนุษย์พึงมีต่อกัน
ขอให้ทุกคนมีความรักที่สุขสมหวังนะคะ ขอขอบคุณภาพประกอบทั้งหมดทั้งมวล