สวัสดี สวีดัส ครับผม
แหม่ ๆๆๆ อยากมาเล่าครับ คือดูใจกับแฟนอยู่ รู้จักกันมา 8 ปี แต่คบกันจริง ๆ จัง ๆ 2 ปีน่าจะได้ เป็นคนไม่ค่อยโรแมนติกเท่าไร (จะเล่าทำไมวะ 555)
เข้าเรื่อง เดิมที พื้นเพเป็นลูกชายชาวเหนือ ที่พ่อแม่สอนให้ทำงานบ้านมาตลอด ซักผ้า รีดผ้า กวาดบ้าน ถูบ้าน ทำอาหาร คือจะว่าไป
ทำเป็นทุกอย่างอะ แต่พอโตขึ้นมา เริ่มขี้เกียจไง หนุ่มวัยมันส์ เอาแต่เรียน ๆ เล่น ๆ ไม่ช่วยพ่อแม่ทำงานบ้านเท่าไรหรอก เย็น ๆ มาก็เมา กลับบ้านนอน
พอนานเข้า ท่านแม่งานเยอะ คงไม่ไหว ไปจ้างแม่บ้านพม่ามาไง สบายเลยกรุที่นี้ 555+
จนนานเข้า ๆ ชิน เริ่มไม่ทำอะไรเอง เริ่มใช้ ๆๆๆๆ ซึ่งแม่บ้านก็ทำหน้าที่อย่างไม่มีบกพร่อง
จนตอนนี้จบมาทำงาน อยู่กับแฟน แรก ๆ ก็ทำงานอย่างเดียว ให้แฟนทำกับข้าว ทำงานบ้าน ทุกอย่าง ผมก็ใช้นิสัยเดิม ๆ ชี้ ๆ สั่ง จนแฟนมีรำคาญ
บ้าง 555+ แต่ก็เหมือนเดิม จนมาวันนึงได้จับมือแฟน รู้สึกเห้ยทำไมมันหยาบ ไม่เหมือนวันแรก ๆ ที่นุ่มนวลน่าสัมผัส แม่มเริ่มคิดได้ว่า
แฟนทำงานเยอะไปแล้ว เราจะอยู่ด้วยกัน เราจะเป็นที่พึ่งของกันและกันไม่ใช่เหรอ
ดังนั้น
เริ่มครับ ผมเริ่มช่วย ล้างจาน กวาดบ้าน ดูดฝุ่น ถูบ้าน ซักผ้า ตากผ้า รีดผ้า (แฟนผมรีดผ้าไม่เป็นนะ ไหม้ตลอด ฮ่า ๆๆๆๆ)
ส่วนหน้าที่ทำอาหารยกให้แฟนไป ทำอร่อยเลิศ !! จนรู้สึกเห้ย ภูมิใจว่ะ ที่ผมได้ช่วยกันแบ่งเบา งานผมเยอะก็จริงแต่มันก็ไม่ได้ทำตลอดนิ
อาจเหนื่อยบ้าง ล้าบ้าง แต่ได้ช่วยกัน ๆ มันรู้สึกดี รู้สีกว่าเราเป็นครอบครัวนะ ^___^
อย่างน้อยแฟนก็เริ่มยิ้มได้ คือบางทีเห็นเค้าทำอยู่คนเดียว ก็ไม่บ่นเท่าไรนะ แต่ผมก็คิดว่าจะเหนื่อยไหมนะ ??? 555
แต่ก่อนแฟนจะทำงานบ้านงก ๆ ๆ แต่ตอนนี้ไปนั่งบ้าง ผมทำเอง ดูสบายใจมาก อิอิ แต่ก็ช่วยกันตลอดนะ ^____^
พอเสร็จเราก็มีเวลาที่จะนั่งคุยกัน เล่นกับแมว (ที่บ้านเลี้ยงแมว 2 ตัว) คุยนู้นนี่นั่น สนุกสนาน บรรยากาศเปลี่ยนไปเยอะ
สุดท้ายนี่แค่อยากจะมาแชร์ความรู้สึก ที่ผมได้ทำ มันทำให้ความรู้สึกภายในบ้านดีขึ้นนะ แฟนผมน่าจะคิดได้ละ ใครจะเป็นพ่อของลูกเธอ 55555
ปล. เริ่มรู้สึกว่าเหมือนพ่อตัวเองเข้าไปทุกที ช่วยแม่ทำงานบ้านตลอด คือมันติดตามาตลอดตั้งแต่เด็กอะนะ
ผู้ชาย ใครช่วยแฟนทำงานบ้านบ้าง สนุกนะ !! อยากเล่า
แหม่ ๆๆๆ อยากมาเล่าครับ คือดูใจกับแฟนอยู่ รู้จักกันมา 8 ปี แต่คบกันจริง ๆ จัง ๆ 2 ปีน่าจะได้ เป็นคนไม่ค่อยโรแมนติกเท่าไร (จะเล่าทำไมวะ 555)
เข้าเรื่อง เดิมที พื้นเพเป็นลูกชายชาวเหนือ ที่พ่อแม่สอนให้ทำงานบ้านมาตลอด ซักผ้า รีดผ้า กวาดบ้าน ถูบ้าน ทำอาหาร คือจะว่าไป
ทำเป็นทุกอย่างอะ แต่พอโตขึ้นมา เริ่มขี้เกียจไง หนุ่มวัยมันส์ เอาแต่เรียน ๆ เล่น ๆ ไม่ช่วยพ่อแม่ทำงานบ้านเท่าไรหรอก เย็น ๆ มาก็เมา กลับบ้านนอน
พอนานเข้า ท่านแม่งานเยอะ คงไม่ไหว ไปจ้างแม่บ้านพม่ามาไง สบายเลยกรุที่นี้ 555+
จนนานเข้า ๆ ชิน เริ่มไม่ทำอะไรเอง เริ่มใช้ ๆๆๆๆ ซึ่งแม่บ้านก็ทำหน้าที่อย่างไม่มีบกพร่อง
จนตอนนี้จบมาทำงาน อยู่กับแฟน แรก ๆ ก็ทำงานอย่างเดียว ให้แฟนทำกับข้าว ทำงานบ้าน ทุกอย่าง ผมก็ใช้นิสัยเดิม ๆ ชี้ ๆ สั่ง จนแฟนมีรำคาญ
บ้าง 555+ แต่ก็เหมือนเดิม จนมาวันนึงได้จับมือแฟน รู้สึกเห้ยทำไมมันหยาบ ไม่เหมือนวันแรก ๆ ที่นุ่มนวลน่าสัมผัส แม่มเริ่มคิดได้ว่า
แฟนทำงานเยอะไปแล้ว เราจะอยู่ด้วยกัน เราจะเป็นที่พึ่งของกันและกันไม่ใช่เหรอ ดังนั้น
เริ่มครับ ผมเริ่มช่วย ล้างจาน กวาดบ้าน ดูดฝุ่น ถูบ้าน ซักผ้า ตากผ้า รีดผ้า (แฟนผมรีดผ้าไม่เป็นนะ ไหม้ตลอด ฮ่า ๆๆๆๆ)
ส่วนหน้าที่ทำอาหารยกให้แฟนไป ทำอร่อยเลิศ !! จนรู้สึกเห้ย ภูมิใจว่ะ ที่ผมได้ช่วยกันแบ่งเบา งานผมเยอะก็จริงแต่มันก็ไม่ได้ทำตลอดนิ
อาจเหนื่อยบ้าง ล้าบ้าง แต่ได้ช่วยกัน ๆ มันรู้สึกดี รู้สีกว่าเราเป็นครอบครัวนะ ^___^
อย่างน้อยแฟนก็เริ่มยิ้มได้ คือบางทีเห็นเค้าทำอยู่คนเดียว ก็ไม่บ่นเท่าไรนะ แต่ผมก็คิดว่าจะเหนื่อยไหมนะ ??? 555
แต่ก่อนแฟนจะทำงานบ้านงก ๆ ๆ แต่ตอนนี้ไปนั่งบ้าง ผมทำเอง ดูสบายใจมาก อิอิ แต่ก็ช่วยกันตลอดนะ ^____^
พอเสร็จเราก็มีเวลาที่จะนั่งคุยกัน เล่นกับแมว (ที่บ้านเลี้ยงแมว 2 ตัว) คุยนู้นนี่นั่น สนุกสนาน บรรยากาศเปลี่ยนไปเยอะ
สุดท้ายนี่แค่อยากจะมาแชร์ความรู้สึก ที่ผมได้ทำ มันทำให้ความรู้สึกภายในบ้านดีขึ้นนะ แฟนผมน่าจะคิดได้ละ ใครจะเป็นพ่อของลูกเธอ 55555
ปล. เริ่มรู้สึกว่าเหมือนพ่อตัวเองเข้าไปทุกที ช่วยแม่ทำงานบ้านตลอด คือมันติดตามาตลอดตั้งแต่เด็กอะนะ