วันนึงเราได้รู้จักะหนุ่มคนนึงทางเพื่อนสนิทค่ะ.แต่เราไม่เคยเจอกันเลย.ได้แต่คุยกันแค่ทาง.โทรศัพท์.ไลน์.คุยกันมาเกือบ 1 ปี. แรกๆก็เฉยๆ เหมือนแค่คุยกันแค่เหงาๆกันทั้ง 2 ฝ่าย.เพราะเรารู้อยู่แก่ใจตัวเองว่าเราเป็นไง.แต่เพราะความผูกพันมั้งคะ.ก็เลยตกลงคบกัน.ทีนี่หล่ะงานเข้าเราเลยหล่ะ.เพราะเขารู้นะ.ว่าเราอ้วน แต่ไม่เคยรู้ว่าขนาดไหน.***ขอบอกก่อนเลยว่าเราเมื่อก่อนเคยผอมคะ.แต่พอดีเราเป็น.ไทลอยฮอนโมน.มันทำให้เราเป็นคนอ้วน.เราพยายามจะจบ.รักครั้งนี้มาตลอด.เพราะรู้อยู่เต็มอกว่าเขารับไม่ได้.ต่อให้เราจะพยายามจะจบยังไง.เขาก็ไม่เคยทิ้งเราไปไหน.เพราะเรารักเขาจริง.และเราก็มั่นใจว่าเขารักเรามากเช่นกัน.เพราะ.เวลามันพิสูจน์เขา.เราจึงตั้งใจที่จะลดน้ำหนัก.ทั้งที่มันก็เป็นเรื่องยาก.ของคนเป็นไทลอยฮอนโมน.ออกกำลังหนักก็ไม่ได้.อดก็ไม่ได้.เราเลยตัดสินใจลด.แต่อีกไม่กี่วันข้างหน้าแล้ว.ที่เรานัดเจอกันจริงๆ.แต่เรายังอ้วนอยู่เลย.เรากลัวเค้ารับเราไม่ได้.กลัวเค้าอายเพื่อน.กลัวทุกสิ่ง.ทุกอย่างเลยคะ.
ก่อนลด.เราหนัก 105 คะ.ปัจจุบัน.เหลือ 65 คะ.สูง 171 - 172 คะเป็นคนขาว.โครงร่างใหญ่โต. อยากถามคุณ ผ.ช. และ.ผ.ญ. เราควรทำไงดีคะ!!!
กลัวเขารับเราไม่ได้ กลัวเค้าอายเพื่อน.
ก่อนลด.เราหนัก 105 คะ.ปัจจุบัน.เหลือ 65 คะ.สูง 171 - 172 คะเป็นคนขาว.โครงร่างใหญ่โต. อยากถามคุณ ผ.ช. และ.ผ.ญ. เราควรทำไงดีคะ!!!