เวลาที่เราไม่โอเค กับสิ่งแย่ๆ ใครคะ จะคอยอยู่เป็นเพื่อนเรา ?

กรณี ไม่ใช่ พ่อแม่ ที่ทำได้แค่โทรทางไกลไปคุย บอกว่าหนูเหนื่อย หนูท้อ หนูไม่ไหวแล้ว

กรณีที่ไม่ใช่เพื่อน เพราะจริงๆเรารู้สึกนะ ว่าต่อให้เพื่อนเราอธิบาย หรือ เข้าใจ เรา แต่มันทำไม่ได้ไง เรารู้ทุกอย่าง แต่ทำใจไม่ได้

บางที มันก้เหนื่อยนะ คือ แค่อยากมีใครอยู่ข้างๆ นั่งข้างๆ คอยปลอบใจ  เอาแค่ยิ้มให้ดูก็พอแล้ว

มัน สำคัญมากขนาดไหน  สิ่งที่ว่าเรียนนะ ไม่ยากหรอก แต่ เราจะปรับตัวยังไง ให้เรียนและอยู่กับสิ่งที่ไม่ชอบ

ปี 3 แล้ว ลำบากทั้งที่ฝึกงาน (ที่อยากไปก้ติดเรื่องเงิน เรื่องเพื่อน สังคม ที่ไม่อยากไปก็ ฝึกไปก็ไม่มีความสุขแต่ก็ต้องไป)

ทุกวันนี้ เรียนอะไร เรียนแค่ให้ผ่านไปวันๆ เพราะมันไม่ใช่ ฝืนค่ะ  แต่ก็ต้องทำ  เหมือนทรมานตัวเองเนอะ

ทำไมนะ ชีวิตตัวเอง ที่ออกแบบดีมาตลอด ตอนอยู่มัธยม แค่เลือกคณะผิด ชีวิตก้ไม่เคยมีสุข  มันกังวลไปหมด  วิชาเชี้ยไรไม่รู้  เบื่อกับการนั่งฟังบรรยาย บลาๆ  มันไม่ใช่สำหรับเราเลย