ครั้งนี้เป็นกระทู้ครั้งแรกของผมเลยครับ หากมีความผิดพลาดประการใด ขออภัยล่วงหน้าด้วยนะครับ
เรื่องมีอยู่ว่าเมื่อวานนี้ (30 สิงหาคม 2558) ผมกับแฟนได้เดินทางไปทำธุระที่สถานีขนส่งหมอชิต 2 พอเสร็จธุระเรียบร้อยแล้ว เวลาประมาณ 19.00 น. ผมจึงเดินทางกลับที่พักซึ่งอยู่ใกล้รถไฟฟ้า BTS พญาไท ผมเลือกใช้บริการรถขนส่งมวลชน (ขสมก) หรือรถเมล์นั่นแหละครับ โดยต้องการที่จะขึ้นเพื่อไปต่อรถไฟฟ้า BTS ที่สถานีหมอชิต พอไปถึงท่ารถ ก็มองดูว่ารถเมล์สายใดบ้างที่สามารถไปถึงสถานีรถไฟฟ้า ด้วยความที่เห็นว่ารถเมล์ธรรมดาสาย 3 (ครีมแดง) กำลังจะออก จึงรีบขึ้นรถเมล์คันดังกล่าว โดยที่พนักงานขับรถเป็นผู้ชาย และพนักงานเก็บเงินเป็นผู้หญิง (ทราบชื่อทีหลังว่าชื่อคุณกาญจนา โพธิ์ศรี) รถเมล์สายนี้ก็วิ่งไปทางถนนกำแพงเพชร แล้วก็เลี้ยวเข้าถนนวิภาวดีรังสิตผ่านเซ็นทรัลลาดพร้าว จากนั้นก็เลี้ยวขวาผ่านห้าแยกลาดพร้าวเข้าสู่ถนนพหลโยธิน
เรื่องมันเกิดขึ้นหลังจากที่ผมกำลังหยิบกระเป๋าสตางค์เพื่อมาจ่ายค่ารถเมล์ ผมวางกระเป๋าสตางค์ไว้บนกระเป๋าสะพายหลังซึ่งวางอยู่บนตัก โดยไม่ได้ใส่กระเป๋าสตางค์ไว้ในกระเป๋ากางเกงเช่นเดิม พอรถเมล์แล่นมาถึงบริเวณสถานีรถไฟฟ้า BTS หมอชิต ผมก็รีบลุกขึ้นเพื่อเตรียมตัวลงจากรถเมล์ โดยลืมไปว่ามีกระเป๋าสตางค์วางอยู่บนตัก (บนรถมืดนิดหน่อย ทำให้ไม่ได้ทันสังเกต) พอผมลงจากรถก็ยังไม่รู้ตัว จนกระทั่งเดินขึ้นบันไดเลื่อนไปถึงบนสถานีรถไฟฟ้า BTS หมอชิต ก็พบว่ากระเป๋าสตางค์หายไป ผมก็พยายามค้นกระเป๋าสะพายหลังแต่ก็ไม่เจอ ในใจคิดว่า เอาแล้วไง ครั้งแรกในชีวิตที่ทำกระเป๋าสตางค์หล่นหาย ความรู้สึกตอนนั้นรู้สึกสับสนไปชั่วครู่ แต่ก็ดีที่แฟนผมรีบเตือนสติให้รีบโทรไปอายัดบัตรเครดิตและบัตรเอทีเอ็ม ผมก็รีบโทรไปอายัดบัตรทุกธนาคารที่มี จากนั้นก็ยืมเงินแฟนเพื่อขึ้นรถไฟฟ้ากลับไปยังสถานีรถไฟฟ้าพญาไท และได้ไปแจ้งความที่สถานีตำรวจนครบาล พญาไท เอาไว้เป็นหลักฐาน เพื่อป้องกันการนำบัตรหรือเอกสารต่าง ๆ ไปใช้โดยมิชอบ
พอถึงที่พักผมก็ลองโทรไปเบอร์ 1348 เพื่อแจ้งทาง Call center ของ ขสมก เผื่อว่าจะมีคนเก็บไว้ โดยที่ call center ก็รีบประสานงานให้ทันที และขอชื่อและเบอร์โทรของผมไป โดยแจ้งผมว่า ถ้ามีคนเก็บได้จะโทรกลับมา แต่ถ้าไม่มีก็จะไม่มีการโทรกลับ คืนนั้นผมก็รอฟังเสียงโทรศัพท์ว่าจะมีคนโทรมาหรือไม่ แต่ก็ไม่มี ในใจก็คิดว่าคงไม่ได้แล้วแหละ พรุ่งนี้จะไปทำบัตรประชาชน ใบขับขี่ หรือบัตรเอทีเอ็มใหม่ และก็ลองนึก ๆ ดูว่าในกระเป๋าสตางค์มีบัตรอะไรบ้าง ที่นึกได้ตอนนั้นก็มี บัตรประชาชน บัตรเครดิต บัตรเอทีเอ็ม ใบอนุญาตขับรถยนต์และจักรยานยนต์ บัตรประจำตัวเภสัชกร บัตรประกันภัย และบัตรสมาชิกร้านค้าต่าง ๆ เป็นต้น
พอวันรุ่งขึ้น (31 สิงหาคม 2558) สิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น ผมได้รับข้อความทางเฟซบุ๊คจากบุคคลที่ไม่รู้จักชื่อว่าคุณอโนชา แน่นหนา จากสภาเภสัชกรรม โดยคุณอโนชาแจ้งว่า ได้มีพนักงานรถประจำทางโทรไปที่สภาเภสัชกรรมเมื่อเช้านี้ บอกว่าผมได้ทำกระเป๋าสตางค์หล่นบนรถเมล์ และให้เบอร์ติดต่อไว้ทั้งสิ้นสองเบอร์ ซึ่งผมก็รีบโทรไปตามเบอร์ที่ให้ไว้ เบอร์แรกโทรไปไม่มีคนรับสาย ส่วนเบอร์ที่สองมีคนรับเป็นผู้ชาย ทราบชื่อทีหลังว่าเป็นคุณอรุณ ซึ่งเป็นผู้จัดการสาย 16 ขสมก คุณอรุณได้แจ้งว่า ลูกน้องของเค้า (คุณกาญจนา โพธิ์ศรี) และพลเมืองดี (ผู้โดยสาร) ได้เก็บกระเป๋าสตางค์ของผมได้บนรถเมล์คันดังกล่าว คุณกาญจนาจึงนำมาให้หัวหน้า (คุณอรุณ) เพื่อคืนผมต่อไป จากนั้นคุณอรุณก็แจ้งว่าได้ดูบัตรที่มีอยู่ในกระเป๋าสตางค์ของผม ซึ่งก็มีบัตรประจำตัวเภสัชกร โดยที่ข้างหลังบัตรประจำตัวเภสัชกร มีที่อยู่และเบอร์โทรของสภาเภสัชกรรม คุณอรุณจึงโทรไปยังสภาเภสัชกรรม เพื่อประสานงานคืนกระเป๋าให้ผมต่อไป นั่นคือเหตุผลว่าทำไมทางคุณอโนชา จากสภาเภสัชกรรม ถึงได้ส่งข้อความหาผมทางเฟซบุ๊คได้
จากนั้นผมจึงได้เดินทางไปที่บริษัท ขสมก เพื่อรับกระเป๋าสตางค์คืนจากคุณอรุณ โดยผมได้เปิดดูในกระเป๋าสตางค์พบว่าทุกอย่างยังอยู่ครบเหมือนเดิม เสียดายที่ผมไม่ได้เจอคุณกาญจนา และทางคุณอรุณก็ไม่มีเบอร์ติดต่อครับ ภายหลังคุณอรุณได้บอกว่า ส่งต่อคำขอบคุณของผมไปให้คุณกาญจนาแล้ว และขอให้ผมโทรไป call center 1348 เพื่อชมเชยการให้บริการของพนักงาน ขสมก เพื่อให้เป็นขวัญและกำลังใจต่อไปครับ ระหว่างที่เดินออกมาเพื่อจะขึ้นรถเมล์กลับ รู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก จากที่คิดว่า ไม่มีทางที่จะได้คืน แต่สิ่งที่เกิดขึ้นก็ทำให้ผมประทับใจ และอยากให้ทาง ขสมก สนับสนุนคนที่ทำความดีแบบนี้ครับ
สุดท้ายนี้
ขอขอบคุณ คุณกาญจนา โพธิ์ศรีและพลเมืองดีคนนั้น ที่ช่วยเก็บกระเป๋าสตางค์ให้ผมบนรถเมล์ครับ
ขอขอบคุณ คุณอรุณ ที่ช่วยประสานงานกับทางสภาเภสัชกรรมให้ครับ
ขอขอบคุณ คุณอโนชา แน่นหนา และสภาเภสัชกรรมที่ติดต่อมาถึงผมครับ
ขอขอบคุณ บริษัท ขสมก ที่มีพนักงานที่ดีและซื่อสัตย์ครับ
ขอขอบคุณแฟนผมที่ช่วยเตือนสติ และให้กำลังใจครับ
ขอขอบคุณทุกคนที่เป็นห่วงครับ
กัญจน์
ขอขอบคุณพนักงาน ขสมก และพลเมืองดี ที่ช่วยเก็บกระเป๋าสตางค์ที่ตกหล่นบนรถเมล์สาย 3 (30 สิงหาคม 2558)
เรื่องมีอยู่ว่าเมื่อวานนี้ (30 สิงหาคม 2558) ผมกับแฟนได้เดินทางไปทำธุระที่สถานีขนส่งหมอชิต 2 พอเสร็จธุระเรียบร้อยแล้ว เวลาประมาณ 19.00 น. ผมจึงเดินทางกลับที่พักซึ่งอยู่ใกล้รถไฟฟ้า BTS พญาไท ผมเลือกใช้บริการรถขนส่งมวลชน (ขสมก) หรือรถเมล์นั่นแหละครับ โดยต้องการที่จะขึ้นเพื่อไปต่อรถไฟฟ้า BTS ที่สถานีหมอชิต พอไปถึงท่ารถ ก็มองดูว่ารถเมล์สายใดบ้างที่สามารถไปถึงสถานีรถไฟฟ้า ด้วยความที่เห็นว่ารถเมล์ธรรมดาสาย 3 (ครีมแดง) กำลังจะออก จึงรีบขึ้นรถเมล์คันดังกล่าว โดยที่พนักงานขับรถเป็นผู้ชาย และพนักงานเก็บเงินเป็นผู้หญิง (ทราบชื่อทีหลังว่าชื่อคุณกาญจนา โพธิ์ศรี) รถเมล์สายนี้ก็วิ่งไปทางถนนกำแพงเพชร แล้วก็เลี้ยวเข้าถนนวิภาวดีรังสิตผ่านเซ็นทรัลลาดพร้าว จากนั้นก็เลี้ยวขวาผ่านห้าแยกลาดพร้าวเข้าสู่ถนนพหลโยธิน
เรื่องมันเกิดขึ้นหลังจากที่ผมกำลังหยิบกระเป๋าสตางค์เพื่อมาจ่ายค่ารถเมล์ ผมวางกระเป๋าสตางค์ไว้บนกระเป๋าสะพายหลังซึ่งวางอยู่บนตัก โดยไม่ได้ใส่กระเป๋าสตางค์ไว้ในกระเป๋ากางเกงเช่นเดิม พอรถเมล์แล่นมาถึงบริเวณสถานีรถไฟฟ้า BTS หมอชิต ผมก็รีบลุกขึ้นเพื่อเตรียมตัวลงจากรถเมล์ โดยลืมไปว่ามีกระเป๋าสตางค์วางอยู่บนตัก (บนรถมืดนิดหน่อย ทำให้ไม่ได้ทันสังเกต) พอผมลงจากรถก็ยังไม่รู้ตัว จนกระทั่งเดินขึ้นบันไดเลื่อนไปถึงบนสถานีรถไฟฟ้า BTS หมอชิต ก็พบว่ากระเป๋าสตางค์หายไป ผมก็พยายามค้นกระเป๋าสะพายหลังแต่ก็ไม่เจอ ในใจคิดว่า เอาแล้วไง ครั้งแรกในชีวิตที่ทำกระเป๋าสตางค์หล่นหาย ความรู้สึกตอนนั้นรู้สึกสับสนไปชั่วครู่ แต่ก็ดีที่แฟนผมรีบเตือนสติให้รีบโทรไปอายัดบัตรเครดิตและบัตรเอทีเอ็ม ผมก็รีบโทรไปอายัดบัตรทุกธนาคารที่มี จากนั้นก็ยืมเงินแฟนเพื่อขึ้นรถไฟฟ้ากลับไปยังสถานีรถไฟฟ้าพญาไท และได้ไปแจ้งความที่สถานีตำรวจนครบาล พญาไท เอาไว้เป็นหลักฐาน เพื่อป้องกันการนำบัตรหรือเอกสารต่าง ๆ ไปใช้โดยมิชอบ
พอถึงที่พักผมก็ลองโทรไปเบอร์ 1348 เพื่อแจ้งทาง Call center ของ ขสมก เผื่อว่าจะมีคนเก็บไว้ โดยที่ call center ก็รีบประสานงานให้ทันที และขอชื่อและเบอร์โทรของผมไป โดยแจ้งผมว่า ถ้ามีคนเก็บได้จะโทรกลับมา แต่ถ้าไม่มีก็จะไม่มีการโทรกลับ คืนนั้นผมก็รอฟังเสียงโทรศัพท์ว่าจะมีคนโทรมาหรือไม่ แต่ก็ไม่มี ในใจก็คิดว่าคงไม่ได้แล้วแหละ พรุ่งนี้จะไปทำบัตรประชาชน ใบขับขี่ หรือบัตรเอทีเอ็มใหม่ และก็ลองนึก ๆ ดูว่าในกระเป๋าสตางค์มีบัตรอะไรบ้าง ที่นึกได้ตอนนั้นก็มี บัตรประชาชน บัตรเครดิต บัตรเอทีเอ็ม ใบอนุญาตขับรถยนต์และจักรยานยนต์ บัตรประจำตัวเภสัชกร บัตรประกันภัย และบัตรสมาชิกร้านค้าต่าง ๆ เป็นต้น
พอวันรุ่งขึ้น (31 สิงหาคม 2558) สิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น ผมได้รับข้อความทางเฟซบุ๊คจากบุคคลที่ไม่รู้จักชื่อว่าคุณอโนชา แน่นหนา จากสภาเภสัชกรรม โดยคุณอโนชาแจ้งว่า ได้มีพนักงานรถประจำทางโทรไปที่สภาเภสัชกรรมเมื่อเช้านี้ บอกว่าผมได้ทำกระเป๋าสตางค์หล่นบนรถเมล์ และให้เบอร์ติดต่อไว้ทั้งสิ้นสองเบอร์ ซึ่งผมก็รีบโทรไปตามเบอร์ที่ให้ไว้ เบอร์แรกโทรไปไม่มีคนรับสาย ส่วนเบอร์ที่สองมีคนรับเป็นผู้ชาย ทราบชื่อทีหลังว่าเป็นคุณอรุณ ซึ่งเป็นผู้จัดการสาย 16 ขสมก คุณอรุณได้แจ้งว่า ลูกน้องของเค้า (คุณกาญจนา โพธิ์ศรี) และพลเมืองดี (ผู้โดยสาร) ได้เก็บกระเป๋าสตางค์ของผมได้บนรถเมล์คันดังกล่าว คุณกาญจนาจึงนำมาให้หัวหน้า (คุณอรุณ) เพื่อคืนผมต่อไป จากนั้นคุณอรุณก็แจ้งว่าได้ดูบัตรที่มีอยู่ในกระเป๋าสตางค์ของผม ซึ่งก็มีบัตรประจำตัวเภสัชกร โดยที่ข้างหลังบัตรประจำตัวเภสัชกร มีที่อยู่และเบอร์โทรของสภาเภสัชกรรม คุณอรุณจึงโทรไปยังสภาเภสัชกรรม เพื่อประสานงานคืนกระเป๋าให้ผมต่อไป นั่นคือเหตุผลว่าทำไมทางคุณอโนชา จากสภาเภสัชกรรม ถึงได้ส่งข้อความหาผมทางเฟซบุ๊คได้
จากนั้นผมจึงได้เดินทางไปที่บริษัท ขสมก เพื่อรับกระเป๋าสตางค์คืนจากคุณอรุณ โดยผมได้เปิดดูในกระเป๋าสตางค์พบว่าทุกอย่างยังอยู่ครบเหมือนเดิม เสียดายที่ผมไม่ได้เจอคุณกาญจนา และทางคุณอรุณก็ไม่มีเบอร์ติดต่อครับ ภายหลังคุณอรุณได้บอกว่า ส่งต่อคำขอบคุณของผมไปให้คุณกาญจนาแล้ว และขอให้ผมโทรไป call center 1348 เพื่อชมเชยการให้บริการของพนักงาน ขสมก เพื่อให้เป็นขวัญและกำลังใจต่อไปครับ ระหว่างที่เดินออกมาเพื่อจะขึ้นรถเมล์กลับ รู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก จากที่คิดว่า ไม่มีทางที่จะได้คืน แต่สิ่งที่เกิดขึ้นก็ทำให้ผมประทับใจ และอยากให้ทาง ขสมก สนับสนุนคนที่ทำความดีแบบนี้ครับ
สุดท้ายนี้
ขอขอบคุณ คุณกาญจนา โพธิ์ศรีและพลเมืองดีคนนั้น ที่ช่วยเก็บกระเป๋าสตางค์ให้ผมบนรถเมล์ครับ
ขอขอบคุณ คุณอรุณ ที่ช่วยประสานงานกับทางสภาเภสัชกรรมให้ครับ
ขอขอบคุณ คุณอโนชา แน่นหนา และสภาเภสัชกรรมที่ติดต่อมาถึงผมครับ
ขอขอบคุณ บริษัท ขสมก ที่มีพนักงานที่ดีและซื่อสัตย์ครับ
ขอขอบคุณแฟนผมที่ช่วยเตือนสติ และให้กำลังใจครับ
ขอขอบคุณทุกคนที่เป็นห่วงครับ
กัญจน์