(สั้นๆนะครับ)คือเรื่องมีอยู่ว่า ผมไปชอบผญ.คนหนึ่งครับ แล้วก็ไม่สำเร็จ สุดท้ายก็เหมือนแบบจะหลบหน้ากัน พอผมจะทำใจได้ พอผมจะมีคนใหม่(คงพูดว่าคนใหม่ไม่ได้เพราะผมไม่เคยมีแฟน)เขากลับมาบอกว่าขอคุยด้วย ผมก็พยายามปลีกตัวจากคนใหม่แล้วกลับมาคุยกับเขา เพืออะไรจะดีขึ้น พอผ่านไปซักพักเขาก็เริ่มหลบหน้าผมอีก ทำเหมือนไม่อยากคุยกัน หน้าก็ไม่มองเลยเวลาคุยกัน ผมก็ได้แต่คิดว่า เฮ้ยผมทำอะไรผิดไปหรือเปล่า แต่ผมก็ว่าผมไม่ได้ทำอะไรผิดน่ะ ผมก็พยายามทำให้ดีที่สุดเท่าที่ผู้ชายคนหนึ่งจะทำให้คนที่เขารักแค่นั้นเอง แต่ผมไม่เข้าใจอาการที่เขาทำแบบเนี้ย มันเพื่ออะไร บางครั้งผมก็เหนื่อยน่ะ ผมไม่คิดจะมีใครก็เพราะคุณไง แต่การที่คุณบอกผมว่าไม่ได้คิดอะไรกับผม คิดแค่เพื่อน แล้วที่คุณนอนซบไหล่ผมล่ะ เดินจูงมือผมล่ะ และอีกหลายๆอย่าง คือผมคิดไปเองใช่ไหม แล้วหลบหน้าผมไป พอผมจะมีใครคุณก็มาอะไรกับผมอีก คุณก็มาทำแบบเดิมกับผม ทำให้ผมรักคุณ แล้วคุณก็บอกว่าไม่ได้คิดอะไร ชอบมากใช่ไหม สนุกมากใช่ไหม กับการที่ทำร้ายหัวใจของคนที่ไม่เคยมีใครแบบผม มันเจ็บน่ะครับ สองรอบแล้วนะครับ แต่ถึงยังไงก็เถอะ ผมก็แค่อยากให้คุณรู้ว่า ผมรักคุณนะ แต่ถ้าคุณไม่สนคุณก็ปล่อยผมไปเถอะ ไม่ต้องมาแกล้งให้ผมรักคุณซ้ำไปซ้ำมาอยู่อย่างนี้ แล้วก็เมินผม... ขอบคุณครับ
ปล.ผมก็แค่อยากรู้ว่าเขาคิดอะไรของเขาอยู่ก็แค่นั้นแหละครับ
แบบนี้หมายความว่ายังไงครับคุณผู้หญิง??
ปล.ผมก็แค่อยากรู้ว่าเขาคิดอะไรของเขาอยู่ก็แค่นั้นแหละครับ