ก่อนอื่นเลย จะบอกถึงนิสัยตัวผมให้ฟัง เวลาเรามีแฟน เราจะชอบคิดมาก เราจะชอบทำตัวแบบน่ารักๆ มุ้งมิ้งนิสนึง อยากให้คนที่รักเราได้สนุกไม่เครียดไปด้วย เป็นคนที่ติดแฟนพอสมควร จะคิดถึงเสมอ ความคิดแบบว่าเราอยากอยู่ใกล้เขาอยากให้เขาสนใจเท่านั้นแหละ นี่คือนิสัยของผม
เล่าเรื่องแล้วน๊าาาา พอดีเรามีคนคุยคนนึงซึงอยู่ห่างไกลกัน สมมุติว่าชื่อนาย ก คือแบบว่า เรารู้จักกันทางโซเซียล แล้วก็ได้เจอหน้ากันบ้าง ช่วงแรกๆก็ดูแลมีความสุขดี นาย ก ชอบโทรหาเราอยู่บ่อยๆ เรารู้สึกดีมาก แต่บ้างครั้งเราก็ฟอร์มเยอะแบบว่า เราคุยกันไปเรื่อยๆดีกว่าเนอะ แต่ในใจเรารู้สึกดีมากๆ เขาก็โทรหาเราเรื่อยๆนะ เปิดกล้องบ้าง เวลานาย ก ทำงานก็เปิดกล้องตลอด เราเคยถามว่าไม่กวนหรอ นาย ก จะบอกเสมอว่าไม่กวนเลย เราแอบดีใจนะที่เขาพูดแบบนั้น เราก็คุยกันมาเรื่อยๆ แบบน่ารักมุ้งมิ้ง5555
แต่ก็เกิดเรื่องที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น โทรสับเขาพัง โทรสับไม่สามารถปลดล๊อกหน้าจอได้ ได้แต่รับสายอย่างเดียวเท่านั้น จึงทำให้เราได้มีเวลาคุยน้อยลงและเราเป็นช่วงที่โทรหาเขาตลอด และมีจุดพีคคือ นาย ก เป็นคนที่ทำกิจกรรมในมหาลัย ในคณะ ในสาขา ทำเยอะมาก จนทุกวันนี้ เวลาโทรไปก็จะพูดออกมาคำแรกเสมอว่า ไม่ว่างทำงานอยู่ /ไม่ว่างประชุมอยู่ ได้ยินแบบนี้ตลอด แต่ว่าเราก็เข้าใจนาย ก นะไม่ได้ว่าไม่เข้าใจ แต่บ้างครั้งก็น้อยใจที่ว่าเขาไม่เหมือนต่างก่อน เราชอบคิดมากเวลาเขาหายไป หรือไม่ว่าง เราก็คิดมากว่าเขาลำคานเรารึป่าว หรือเขาเหนื่อยจริงๆ หรือเขาเบื่อเรารึป่าว เราก็คิดไปต่างๆนาๆอีกอย่างก็เป็นห่วงเขา เขาแลเป็นคนเครียดๆ เราก็เสียใจที่ช่วยไรเขาไม่ได้เลยได้แค่โทรไปถามว่ากินไรยังทำไรอยุ่ แต่ก็จะโดนตอบกับมาว่า ไม่ว่างอะ ยุ่งอยู่งานเยอะแค่นี้นะ แล้วก็วาง ทุกวันนี้คุยยังไม่ถึง20วิ
มีอยู่คืนนึงเรารู้สึกน้อยใจที่ได้ยินคำพูดแบบนี้ทุกครั้ง เราก็คิดมาก เพ้อในเฟสคนเดียว คิดมากรู้สึกไม่ดีไรงี้ จนกระทั้งเราโทรไปเราทำเสียงแบบน้อยใจนิดๆ
เราถามเขาว่า"ทำไรอยู่"
นาย ก ก็บอก"ทำนี้ๆ...."
เราถามเขาว่า"กินไรยัง"
นาย ก บอกว่า"ยังทำอันนี้เดียวก็ไปกินแหละ แล้วนี่เป็นไรทำเสียงแปลกๆ"
เราก็บอกว่า "เราเครียด"
นาย ก บวกว่า"เครียดอะไร"
เราบอกว่า"ไม่รุอะเครียดเรื่องแกอะ"
นาย ก บอกว่า"ไม่ต้องเครียด นั้นเดียวเราไปนี้ก่อนนะ เดียวค่อยคุยกัน"
ต่างคนต่างอำลากันเสร็จ พอวันรุ่งขึ้นเราก็ทักเฟสไป
"เราขอโทดที่คิดมากเรื่องแกเกินไป ยกโทดให้ด้วยนะ"
แล้วเขาก็ทักมาว่า "ถ้ายังทำตัวเป็นเด็กแบบนี้ค่อยว่ากันอีกที"
ความรู้สึกตอนนั้น รู้สึกดีและแย่ตามกัน เราเป็นคนคิดมากเรายอมรับนะ แต่ให้เราทำตัวเห็นผู้ใหญ่เราทำไม่ถูก เราไม่รุว่าเราทำผิดหรือให้เขาลำคานรึป่าว แค่เราคิดถึง แค่เราเป็นห่วง เราอยากให้เขาใส่ใจเราบ้างสักนิสก็ยังดี แต่ตอนนี้เราเริ่มรักเขามากขึ้นเรื่องๆอยากให้เขามีความสุข เพราะทุกครั้งที่โทรไปเขาแลดูเครียดมาก
เรื่องเล่าอาจจะยาวหน่อย แต่เป็นความรู้สึกจริงๆ เราอยากรู้ว่า เรานิสัยยังเด็กใช่ไหม แล้วเราควรทำยังไงในเมื่อเรารักเขามากก
โดนหาว่าทำตัวเป็นเด็ก ทำยังไงดี
เล่าเรื่องแล้วน๊าาาา พอดีเรามีคนคุยคนนึงซึงอยู่ห่างไกลกัน สมมุติว่าชื่อนาย ก คือแบบว่า เรารู้จักกันทางโซเซียล แล้วก็ได้เจอหน้ากันบ้าง ช่วงแรกๆก็ดูแลมีความสุขดี นาย ก ชอบโทรหาเราอยู่บ่อยๆ เรารู้สึกดีมาก แต่บ้างครั้งเราก็ฟอร์มเยอะแบบว่า เราคุยกันไปเรื่อยๆดีกว่าเนอะ แต่ในใจเรารู้สึกดีมากๆ เขาก็โทรหาเราเรื่อยๆนะ เปิดกล้องบ้าง เวลานาย ก ทำงานก็เปิดกล้องตลอด เราเคยถามว่าไม่กวนหรอ นาย ก จะบอกเสมอว่าไม่กวนเลย เราแอบดีใจนะที่เขาพูดแบบนั้น เราก็คุยกันมาเรื่อยๆ แบบน่ารักมุ้งมิ้ง5555
แต่ก็เกิดเรื่องที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น โทรสับเขาพัง โทรสับไม่สามารถปลดล๊อกหน้าจอได้ ได้แต่รับสายอย่างเดียวเท่านั้น จึงทำให้เราได้มีเวลาคุยน้อยลงและเราเป็นช่วงที่โทรหาเขาตลอด และมีจุดพีคคือ นาย ก เป็นคนที่ทำกิจกรรมในมหาลัย ในคณะ ในสาขา ทำเยอะมาก จนทุกวันนี้ เวลาโทรไปก็จะพูดออกมาคำแรกเสมอว่า ไม่ว่างทำงานอยู่ /ไม่ว่างประชุมอยู่ ได้ยินแบบนี้ตลอด แต่ว่าเราก็เข้าใจนาย ก นะไม่ได้ว่าไม่เข้าใจ แต่บ้างครั้งก็น้อยใจที่ว่าเขาไม่เหมือนต่างก่อน เราชอบคิดมากเวลาเขาหายไป หรือไม่ว่าง เราก็คิดมากว่าเขาลำคานเรารึป่าว หรือเขาเหนื่อยจริงๆ หรือเขาเบื่อเรารึป่าว เราก็คิดไปต่างๆนาๆอีกอย่างก็เป็นห่วงเขา เขาแลเป็นคนเครียดๆ เราก็เสียใจที่ช่วยไรเขาไม่ได้เลยได้แค่โทรไปถามว่ากินไรยังทำไรอยุ่ แต่ก็จะโดนตอบกับมาว่า ไม่ว่างอะ ยุ่งอยู่งานเยอะแค่นี้นะ แล้วก็วาง ทุกวันนี้คุยยังไม่ถึง20วิ
มีอยู่คืนนึงเรารู้สึกน้อยใจที่ได้ยินคำพูดแบบนี้ทุกครั้ง เราก็คิดมาก เพ้อในเฟสคนเดียว คิดมากรู้สึกไม่ดีไรงี้ จนกระทั้งเราโทรไปเราทำเสียงแบบน้อยใจนิดๆ
เราถามเขาว่า"ทำไรอยู่"
นาย ก ก็บอก"ทำนี้ๆ...."
เราถามเขาว่า"กินไรยัง"
นาย ก บอกว่า"ยังทำอันนี้เดียวก็ไปกินแหละ แล้วนี่เป็นไรทำเสียงแปลกๆ"
เราก็บอกว่า "เราเครียด"
นาย ก บวกว่า"เครียดอะไร"
เราบอกว่า"ไม่รุอะเครียดเรื่องแกอะ"
นาย ก บอกว่า"ไม่ต้องเครียด นั้นเดียวเราไปนี้ก่อนนะ เดียวค่อยคุยกัน"
ต่างคนต่างอำลากันเสร็จ พอวันรุ่งขึ้นเราก็ทักเฟสไป
"เราขอโทดที่คิดมากเรื่องแกเกินไป ยกโทดให้ด้วยนะ"
แล้วเขาก็ทักมาว่า "ถ้ายังทำตัวเป็นเด็กแบบนี้ค่อยว่ากันอีกที"
ความรู้สึกตอนนั้น รู้สึกดีและแย่ตามกัน เราเป็นคนคิดมากเรายอมรับนะ แต่ให้เราทำตัวเห็นผู้ใหญ่เราทำไม่ถูก เราไม่รุว่าเราทำผิดหรือให้เขาลำคานรึป่าว แค่เราคิดถึง แค่เราเป็นห่วง เราอยากให้เขาใส่ใจเราบ้างสักนิสก็ยังดี แต่ตอนนี้เราเริ่มรักเขามากขึ้นเรื่องๆอยากให้เขามีความสุข เพราะทุกครั้งที่โทรไปเขาแลดูเครียดมาก
เรื่องเล่าอาจจะยาวหน่อย แต่เป็นความรู้สึกจริงๆ เราอยากรู้ว่า เรานิสัยยังเด็กใช่ไหม แล้วเราควรทำยังไงในเมื่อเรารักเขามากก