[รีวิว] วันสละโสดกับโจทก์เก่า ๆ : เด่นที่ดารา เฮฮา แม้เนื้อหาจะเบาหวิว

ฝันร้ายในงานแต่งเรียกรอยยิ้มแฉ่งและเสียงหัวเราะจากคนดูในละครเพลงตลกขบขันเรื่องล่าสุดของซีเนริโอ อลหม่านกลางงานวิวาห์เมื่อสามโจทก์เก่าของเจ้าบ่าวมาร่วมงานอย่างไม่ได้รับเชิญ (รึเปล่า?)

ตื่นเต้นกับการจับ 10 ศิลปิน/นักแสดงมาปะทะกันในงานสมรสที่จัดขึ้นเพื่อเปิดพื้นที่ให้พวกเขาโชว์ความสามารถสาดสีสันจัดเต็มกับพล็อตยำใหญ่ใส่สารพัด ในสไตล์ละครโรงเรียนที่เล่นกันสมัยมัธยม ‬

โดดเด่นสุดคือ รฐา โพธิ์งาม ในชุดราตรีสีแดงเพลิงขโมยทุกซีนที่เธอปรากฏตัว สวมบทเมียเจ้าพ่อซึ่งเปลือกนอกเป็นหญิงร้ายสไตล์นัวร์แต่ตัวจริงคือหลุดรั่วฮากระจาย ชอบการ Enunciate เน้นคำพูดของนาง จังหวะปล่อยมุขดีเลิศทั้งการออกเสียงสุด Stylized และการเคลื่อนไหวร่างกายเฉียบคม ขยับนิดคนก็ฮือกันทั้งโรง ฉากเพลง ‘โอ้ So Fin’ ที่ปีนป่ายบันไดหนีไฟกับอาร์-อาณัตพล ศิริชุมแสง ออกมาเซ็กซี่ทะลุมิติ

ละครยังเป็นโอกาสพิสูจน์ฝีมือศิลปินจากเรียลลิตี้โชว์ นอกจาก The Star ขาประจำของค่ายแล้ว ยังมีตัวแทนจาก The Voice กิตตินันท์ ชินสำราญ หนุ่มร่างใหญ่เสียงกังวานรับบทพ่อเจ้าสาว ซึ่งก่อนดูข้องใจในความเหมาะสมของอายุที่ไล่เลี่ยกับบทลูกสาว แต่พลังเสียงกว้างโรงละครสั่นและมาดมีอำนาจแบบเจ้าพ่อสุดเฮี้ ยบก็กลบเรื่องวัยไปได้พอไหวอยู่ เพลง ‘แผล็บ ๆ’ โชว์ความป๋าในจังหวะบอลรูมก็เป็นอีกหนึ่งฉากไฮไลท์

ฝั่ง AF ส่งณัฐ ศักดาทร (AF4) ลงสังเวียนในมาดคุณชายด๊องแด๊งที่เหมือนถือกำเนิดจากการผสมพันธ์ของโน้ต อุดมกับโนบิตะถ้าใครสักคนมีมดลูก และพัดชา อเนกอายุวัฒน์ (AF2) แฟนเก่าเจ้าบ่าว ดีงามกับการเลือกใช้เสียงสื่ออารมณ์ที่ต่างกันโดยเฉพาะความแค้นและเจ็บใจ ปรบมือแรงให้ ดีใจกับนางที่ยังมีผลงานแม้รายการจะจบไปชาติเศษ

อีกคนที่อาจลืมกันไปแล้วว่ามีจุดเริ่มต้นมาจากเวทีประกวดคือ อ๊อฟ-ปองศักดิ์ รัตนพงษ์ รับบทที่เกิดมาเพื่อสิ่งนี้ ก้อง เพื่อนเก้งที่เคลมว่าพระเอกเป็นเกย์ น่าเสียดายที่ผู้เขียนบทยังติดอยู่กับมุขโบราณเล่นง่ายโดยให้ตุ๊ดเป็นตัวตลกคุกคามผู้ชายเพื่อสร้างสีสันตลาด ๆ แต่อ๊อฟก็ใช้เสน่ห์ส่วนตนล้นเวทีเอาชนะใจคนดูไปแบบไม่ผิดหวัง นางยังได้เสนอมุมดราม่ากับเพลง ‘ของปลอม’ ที่เนื้อหาอาจแปลได้ถึงความเสียใจของชายในร่างหญิงหรือการไม่ได้เป็นตัวจริงในเกมรัก ซึ่งไม่ว่าคนดูเพศไหนก็น่าจะสัมผัสได้กับความหมายที่อ๊อฟถ่ายทอดได้กินใจ ตัดเป็นซิงเกิลได้เลยนะ

เมื่อทีมนักแสดงมีสีสันขนาดนี้ คู่บ่าวสาว (แกงส้ม-ธนทัต ชัยอรรถ และ ชนม์ธิดา อัศวเหม) ก็เลยดูจืดไปโดยเปรียบเทียบ เสียงร้องแกงส้มค่อนข้างแฟลตไม่เหมาะกับละครเพลงนักถึงจะแต่งมาป๊อบทันสมัยไม่บรอดเวย์จ๋า ฟากนางเอกก็ถูกกักอยู่ในกรอบหญิงไทยใจงามที่ค่อนข้างไร้มิติ จนแอบเข้าข้างโจทก์คนท้อง (เบญจณัฏฐ์ อักษรนันทร์) ที่ร้องเพลงประชันนางในฉากที่นำเสนอมุมมองสองด้านของการมีลูก เพราะนางเอกโลกสวยจนน่าตบเรียกสติ

หนังใช้เทคนิคดึงคนดูให้มีส่วนร่วมเหมือนเป็นแขกในงานแต่งจริง ๆ โดยการทลายกำแพงที่สี่ (Breaking the Fourth Wall) ที่กั้นคนดูกับนักแสดงโดยให้ตัวละครเรียกเสียงเชียร์, ตั้งคำถาม หรือขำสุดคือการให้ รัดเกล้า อามระดิษ แม่เจ้าบ่าวหันมาขอเพลงมันส์จากคอมโพเซอร์หน้าเวที เพราะเพลงงานอาฟเตอร์ปาร์ตี้ที่เธอถูกเขียนให้ร้องนั้นมันช่างเฉิ่มเชย หลังจากนั้นเพลงก็โจ๊ะพรึมพรึมซึ่งควรจะเป็นพีคโมเมนท์แต่เสียดายถูกขัดจังหวะด้วยการผลุบโผล่ของพระเอกที่กำลังหลบหนีดูวุ่นวายกระจัดกระจายไร้โฟกัส บวกกับดนตรีประกอบตึ่งโป๊ะซึ่งมันโดดออกมาเลย

งานออกแบบท่าเต้นค่อนข้างขลุกขลักในฉากที่นักแสดงเต็มเวที ยกเว้นเพลง ‘เสียว’ ที่ให้อ๊อฟ (และนักแสดงหมู่มวลที่ดูฟินกว่าฉากอื่น) เมามันส์กับท่าเต้นเน้นความกระสันต์ บดบี้ขยี้ความเป็นชายของพระเอกจนน่ากลัวใครสักคนจะตั้งครรภ์ เป็นฉากพลังงาน (ทางเพศ?) สูงที่ให้แกงส้มได้ทำเซอร์ไพรส์ หลุดจากภาพและเพลงจืด ๆ ของเค้าในฉากอื่น

งานออกแบบฉากเล่นสนุกกับการใช้พื้นที่เล็กน้อยสร้างมุมต่าง ๆ ของโรงแรม อีกฉากที่ชอบคือการสโลโมจังหวะชิงปืนในช่วงท้ายใช้แสงสนับสนุนการแสดงได้ฉลาดดี ชอบดนตรีและเพลงทำออกมาได้ ‘กลางคืน’ ถูกจริตเราเลย

ถึงแม้พล็อตละครโรงเรียนจะไม่ใหม่ ห้ามคาดหวังมุมมองสะท้อนสังคมและข้อคิดชีวิตรักใด ๆ เพราะบทช่างเบาหวิวและตื้นเขิน แต่ถ้าเป้าหมายของละครเพลงเรื่องนี้อยู่ที่การขยับมุมปากคนดูให้มีรอยยิ้มและเสียงหัวเราะ เราก็คิดว่าพวกนางบรรลุจุดประสงค์อย่างสวยงามแล้วแหละ ต้องขอบคุณนักแสดงทุกคนที่สนุกในบทจนล้นมาถึงผู้ชมเลย

ปล. รอบที่จิจ้าไปดู หลังจบการแสดงมีการเซอร์ไพรส์ขอแต่งงานบนเวทีของคนดูคู่รัก คนอื่นก็ปลื้มปริ่มกับพวกนางไป ส่วนเรากรี๊ดให้การดำเนินรายการของอ๊อฟ ปองศักดิ์และหญิง รฐา ที่เล่นสนุกกับบุคลิกเด่นจากละครสลับกับตัวตนได้ฮามาก ๆ หัวเราะหนักส่งท้ายก่อนกลับบ้านจ้ะ