มีใครเป็นแบบผมบ้าง.. เก็บของที่คิดว่าโอกาสหน้าอาจได้ใช้อีก แต่ก็ไม่ได้ใช้ซักที สะสมจนเต็มบ้านไปหมดแล้วนะเนี่ย..

ปกติก็ไม่ได้สะสมแสตมป์อะไรอ่ะครับ ได้มาบางทีก็ทิ้งไป.. แต่เมื่อเช้า ก่อนมาทำงาน ผมแวะซื้อน้ำซื้อขนมนู่นนี่ที่โลตัส ก็ได้แสตมป์มาปกติ.. พอออกมาหน้าร้าน มีน้องผู้หญิงคนนึงมาบอกกับผมว่า "พี่คะหนูขอ

บ่นลงกระทู้เฉยๆแหละไม่มีไรมาก ขอบคุณที่เข้ามาอ่านค่ะ แค่เราต้องprojectในมหาลัยเป็น 10 กว่าอย่างใหญ่ๆภายในเวลาไม่ถึง 1 เดือนนี้ รายงาน + พรีเซนต์ 4 วิชา คลิปอีก 2 วิชา++ แบบฝึกหัดอีก 10 อัน สอบ quiz อี

​คือว่าเรากับน้องก็เล่นกันปกติ น้องขอโทรศัพท์เราไปดูแชทน้องแฟน แต่น้องดันไปส่งรูปตอนที่เรากับแฟนอยู่กัน​ ตอนนั้นเรากับแฟนเล่นกันและแฟนก็ซุกคอเรา เราเลยถ่ายไว้ และน้้องได้รูปมาก็ให้ยายดู ยายดูยายก็บ่นเ

สวัสดีครับ เลิกกันไปได้จะสองปีแล้วครับ แต่ยังเก็บหนังสือที่เขาให้ไว้ แต่ยังไม่มีความกล้าที่จะแกะซีลหนังสือออกเลยครับ ปกติเป็นคนที่อ่านหนังสืออยู่แล้วครับ แต่ " เซนิเท็นโด ร้านลึกลับกับขนมวิเศษ ขอ

สังเกตสมาชิกในครอบครัว โดยเฉพาะคุณพ่อ ที่เก็บทุกอย่าง หนังสือพิมพ์ตั้งแต่ปี 254X ใบปลิวต่าง ๆ ของบางอย่างที่ตอนซื้อไม่มีสติ แต่สติเกิดทันทีเมื่อมันมาอยู่บ้าน 555 คราวนี้พอมีบ้านหลังที่ 2 กัน... ตั้งใจ

เรสเป็นคนนึงค่ะ ที่ห้องรกมากๆเหมือนในข่าวเลย คือ จะอธิบายระคะ เวลา เรา ตื่นตี5ไปเรียน ตอนเย็นทำงาน เลิกเที่ยงคืน กว่สจะอาบน้ำอะไรเสร็จก็ตี1-2 วนอยู่เเบบนี้ไม่มีเวลาเลย บางทีเวลาซักผ้าเเทบไม่มี เอาง่าย

มีความรู้สึกนี้มานานแล้วค่ะต้นเหตุคือบ้านรกมากๆ แต่ก็เก็บทุกวัน แต่ก็รกเนื่องจากพ่อเป็นคนที่ขี้เสียดายของเห็นอะไรเป็นต้องเก็บไว้ตลอด เช่น เสื้อผ้าเก่าๆขาด เชือกที่ผุๆ ตะปูที่เป็นสนิม แม้กระทั่งก้อนหิน

.