เป็นเรื่องราวที่เกิดขึ้นกับเราจริงๆ เป็นกระทู้แรกหากผิดพลาดไปขออภัยไว้ ณ.ที่นี้ค่ะ ขออนุญาตแบ่งเป็นตอนตามช่วงเวลาของอารมณ์ที่เกิดขึ้นค่ะ ^^
ตอนที่ 1 (ยินดีที่(ไม่) รู้จัก)
สวัสดีค่ะ เราชื่อบิว (นามสมมุติ) อายุ 24 ปี เราทำงานบริษัทเอกชนแห่งหนึ่ง เราเป็นหมอ(สัตวแพทย์) >< ชีวิตก็อยู่กับสัตว์ไม่ได้อยากเรียนเลย ถูกบังคับมาพอได้เรียนก็ชอบซะงั้น เข้าเรื่องเลยดีกว่าตอนนี้เราชอบผู้ชายคนนึง เรื่องมันเกิดขึ้นมาเมื่อสองเดือนที่แล้ว….
วันที่ 2 สิงหาคม 2558 วันมหวิปโยควันที่เรารู้ว่าแฟนของตัวเองกับเพื่อนสนิทลอบคบกันมานานแสนนาน โดยที่มียายบิวโง่เป็นวัวอยู่คนเดียว เลิกสิคะรออะไร ร้องไห้หนักมาก 1 วันเต็มๆ เช็ดน้ำตาบอกตัวเองว่าแค่ผู้ชายคนเดียว เอ้ออลืมบอกไปเราค่อนข้างจะอวบเข้าขั้นจะอ้วนนะแต่ดีที่ได้เชื้อความสูงจากพ่อมาเลยไม่น่าเกียจเท่าไหร่(มโนเอง) นี่อาจเป็นสาเหตุนึงที่ถูกหักหลังก็ได้
หลังจากทำใจได้ระดับนึงบอกตัวเองช่างมัน แต่มันก็เหงาแหะอยากหาคนคุยด้วยสักคน เพราะบิวทำงานตรวจดูฟาร์มบริษัทส่วนมากก็จะอยู่คนเดียวเพราะทำงานไม่เป็นที่ ด้วยความเหงาเลยหาเพื่อนระบายดีกว่า แต่ด้วยความอายไม่อยากให้ใครรู้ งั้นระบายกับคนที่ไม่รู้จักก็ได้ คิดได้ก็เปิดโน๊ตบุ๊คพิมพ์ว่าแชท โอ้โหมาให้เลือกเยอะแยะเลยแหะ เลือกมาสักเว็ปล่ะกัน คลิ๊กๆๆ พอเข้ามาดูโอ้แม่เจ้าในนี้มันหนังติดเรทชัดๆ 18+ มีแต่คนทักทะลึ่งทั้งนั้นเลยเค้าจะเข้าใจว่าเรา sad ไหมเนี่ย
หันไปเห็นให้ตั้งห้องได้นี่หน่า ตั้งเลยค่า “ขอสุภาพค่ะ” ตึ๊งง! เสียงคนทักมาแล้ววว
: สวัสดีครับ
:ชื่ออะไรครับ
ผู้ชายแหะ ตอบๆๆๆ
:สวัสดีค่ะ
:บิวค่ะ
แต่ก็ต้องสะดุดเพราะ
:ผมชื่อนิน (นามสมมุติ)นะครับนี่เป็นชื่อจริงๆของผม ผมอายุ 25 ไม่ได้โกหกนะครับ
เอิ่มมาแปลกแหะ แต่มันจะมีคนดีๆที่ใหนมาเล่นแชทนี้ล่ะ (ทำตัวเลวโกหกไป)
:ชื่อบิวค่ะ อยู่ปี 4 สัตวแพทย์ อายุ 20 (แอบเด็กค่ะ ถ้ามีคนรู้ว่าเราเป็นใครอายตายเลย)
บิวกับพี่นินก็คุยกันไปสักพักนึงเริ่มรู้สึกว่าพี่เค้าเป็นคนที่แปลกแตกต่างไปจากคนอื่น
พี่เค้าชื่อนิน อายุ 25 ปี พอดี ทำงานเป็นช่างอยู่กลางทะเล(แอบคิดว่าโม้ป่าว) เป็นคนที่ค่อนข้างจะคุยแนวคำถามเชิงจิตวิทยา
แต่ก็ทำให้บิวคลายความทุกข์ใจได้เหมือนกันแหะ แต่ด้วยความที่คุยในแชทหากสัญญาณอินเตอร์เน็ตหลุดต่างคนก็จะหายไปเลย พี่เค้าเลยทิ้งไอดีไลน์ไว้ให้
ตอนนั้นก็เฉยๆนะคิดแค่ว่ามีเพื่อนคุยสนุกๆและไม่เชื่อเรื่องโปรไฟล์พี่เค้าเท่าไหร่ จนกระทั่งเราก็คุยกับพี่เค้าทางไลน์
คุยทุกวัน เราโกหกเอารูปคนอื่นให้พี่เค้าดูด้วยความที่คิดว่าคุยกับใครก็ไม่รู้ เชื่อได้ไหม เค้าจะหลอกเราหรือป่าว(เราก็น่าตาพอไปวัดวาได้นะไม่คิดจะหลอกเพื่อผลประโยชน์อะไร และเป็นการกระทำที่ผิดมากตอนนี้สำนึกผิดแล้วว่าไม่ควรทำค่ะ) แต่แล้วเรื่องนี้ก็กลายเป็นบ่วงความผิดที่รัดตัวเราเอง เราคุยกันทุกวันแต่ทางไลน์นะพี่เค้าไม่สามารถคุยโทรศัพท์ได้ ไม่สามารถเฟสไทม์ได้ คุยกันผ่านตัวหนังสือ ไม่เคยได้ยินเสียงหรือเห็นหน้า ไลน์เราที่คุยกับพี่นินคือไลน์ใช้ขายของรูปโปรไฟล์เป็นการ์ตูน ส่วนพี่นิวเป็นรูปพี่เค้าหันข้างเบลอๆ เราคุยกันทุกวัน
และแล้ววันหนึ่งช่วงพักเที่ยงพอดี มีเบอร์แปลกโทรเข้ามามันขึ้น 02 แสดงต้องเป็นเบอร์ออฟฟิสแน่ๆ เรารับสายโดยคิดว่าจะมีการติดต่อธุระอะไรสักอย่าง
ฮัลโหลค่ะ
ฮัลโหลครับ ใช่ขาย …. ไหมครับ
อ่อ ใช่ค่ะ
สั่งสินค้าหน่อยครับ
(แปลกใจปกติลูกค้าจะไลน์มาสั่ง) รับอะไรแบบใหนดีคะ
5555 ไม่รู้จริงๆหรอว่าใคร
ใครอ่ะคะ
บิวหรือป่าว
ค่ะ
พี่นินไง
55555
ว่าไง โทรมาให้ฟังเสียง
วันนั้นเราคุยกับพี่นินเกือบครึ่งชั่วโมง ซึ่งพี่เค้าก็ไม่คิดว่าจะคุยนานขนาดนี้ เราก็เหมือนกัน 555+ คุยกันสารพัดเรื่องบอกเลยวันนั้นฟินไปทั้งวัน ยิ้มไม่หุบเลย หัวใจมันเบิกบานเต้นรัวๆ คิดว่าหัวใจจะวายสะแล้ว เราก็มารู้ว่าพี่เค้าเอาเบอร์มาจากที่เราแคปหน้าอินสตราแกรมขายของให้ดูในนั้นมันมีเบอร์โทรอยู่ (นี่เราไม่ทันคิดจริงๆนะอย่าว่าเราอ่อยเลยเชียว
จนกระทั่ง...ความรู้สึกผิดทำให้เราอยากพูดความจริง...เรื่องทีเราโกหกถูกเปิดเผย เราไม่ใช่คนในรูปไม่ใชเด็กอายุ 20 พี่นินแสดงออกด้วยคำพูดผ่านตัวหนังสือว่าโกรธเราพอสมควร ตอนนั้นเรายอมรับเราอยากบอกความจริงเพราะเรารู้สึกดีกับพี่เค้าแล้ว ไม่ใช่ความรู้สึกครั้งแรกที่แรกอยากระบาย อาจจะว่าเราชอบคนง่ายหรอไม่นะ ไม่ใช่อยากหาใครมาแทนที่ด้วย แต่เราคุยกัยเยอะแค่เวลาไม่กี่วันที่ผ่านมา
หลังจากนั้นเราก็พูดความจริงส่งรูปหน้าจริงให้พี่เค้าดู ก็แอบกังวลบ้างกลัวพี่เค้าจะไม่คุยด้วยอีก แต่อีกใจก็ จะได้รู้ๆไปเลยไง สรุปพี่เค้าก็คุยกับเราอยู่แหะ เหนือความคาดหมายจริงๆ แต่ก็ไม่วายโดนล้อว่า อ้วนบ้าง อืดบ้าง ตัวใหญ่บ้าง แต่เราก็ทนได้นะไม่คิดจะโกรธพี่เค้าเลย ทั้งที่ควรจะโกรธใช่ไหม 555+ ต่อไปนี้คือการคุยแบบตัวตนจริงๆสักที ....
เหตุผลที่เราชอบพี่นินน่ะหรอตัวตนพี่เค้าจริงๆเราไม่เคยกังวลเรื่องหน้าพี่นินเลย เพราะนิสัยพี่นินเหมือนกับคนในจินตนาการเราเลย เดี๋ยวมาต่อนะคะ..
รักของฉันเริ่มจากแชท (เรื่องจริงไม่อิงนิยาย)
ตอนที่ 1 (ยินดีที่(ไม่) รู้จัก)
สวัสดีค่ะ เราชื่อบิว (นามสมมุติ) อายุ 24 ปี เราทำงานบริษัทเอกชนแห่งหนึ่ง เราเป็นหมอ(สัตวแพทย์) >< ชีวิตก็อยู่กับสัตว์ไม่ได้อยากเรียนเลย ถูกบังคับมาพอได้เรียนก็ชอบซะงั้น เข้าเรื่องเลยดีกว่าตอนนี้เราชอบผู้ชายคนนึง เรื่องมันเกิดขึ้นมาเมื่อสองเดือนที่แล้ว….
วันที่ 2 สิงหาคม 2558 วันมหวิปโยควันที่เรารู้ว่าแฟนของตัวเองกับเพื่อนสนิทลอบคบกันมานานแสนนาน โดยที่มียายบิวโง่เป็นวัวอยู่คนเดียว เลิกสิคะรออะไร ร้องไห้หนักมาก 1 วันเต็มๆ เช็ดน้ำตาบอกตัวเองว่าแค่ผู้ชายคนเดียว เอ้ออลืมบอกไปเราค่อนข้างจะอวบเข้าขั้นจะอ้วนนะแต่ดีที่ได้เชื้อความสูงจากพ่อมาเลยไม่น่าเกียจเท่าไหร่(มโนเอง) นี่อาจเป็นสาเหตุนึงที่ถูกหักหลังก็ได้
หลังจากทำใจได้ระดับนึงบอกตัวเองช่างมัน แต่มันก็เหงาแหะอยากหาคนคุยด้วยสักคน เพราะบิวทำงานตรวจดูฟาร์มบริษัทส่วนมากก็จะอยู่คนเดียวเพราะทำงานไม่เป็นที่ ด้วยความเหงาเลยหาเพื่อนระบายดีกว่า แต่ด้วยความอายไม่อยากให้ใครรู้ งั้นระบายกับคนที่ไม่รู้จักก็ได้ คิดได้ก็เปิดโน๊ตบุ๊คพิมพ์ว่าแชท โอ้โหมาให้เลือกเยอะแยะเลยแหะ เลือกมาสักเว็ปล่ะกัน คลิ๊กๆๆ พอเข้ามาดูโอ้แม่เจ้าในนี้มันหนังติดเรทชัดๆ 18+ มีแต่คนทักทะลึ่งทั้งนั้นเลยเค้าจะเข้าใจว่าเรา sad ไหมเนี่ย
หันไปเห็นให้ตั้งห้องได้นี่หน่า ตั้งเลยค่า “ขอสุภาพค่ะ” ตึ๊งง! เสียงคนทักมาแล้ววว
: สวัสดีครับ
:ชื่ออะไรครับ
ผู้ชายแหะ ตอบๆๆๆ
:สวัสดีค่ะ
:บิวค่ะ
แต่ก็ต้องสะดุดเพราะ
:ผมชื่อนิน (นามสมมุติ)นะครับนี่เป็นชื่อจริงๆของผม ผมอายุ 25 ไม่ได้โกหกนะครับ
เอิ่มมาแปลกแหะ แต่มันจะมีคนดีๆที่ใหนมาเล่นแชทนี้ล่ะ (ทำตัวเลวโกหกไป)
:ชื่อบิวค่ะ อยู่ปี 4 สัตวแพทย์ อายุ 20 (แอบเด็กค่ะ ถ้ามีคนรู้ว่าเราเป็นใครอายตายเลย)
บิวกับพี่นินก็คุยกันไปสักพักนึงเริ่มรู้สึกว่าพี่เค้าเป็นคนที่แปลกแตกต่างไปจากคนอื่น
พี่เค้าชื่อนิน อายุ 25 ปี พอดี ทำงานเป็นช่างอยู่กลางทะเล(แอบคิดว่าโม้ป่าว) เป็นคนที่ค่อนข้างจะคุยแนวคำถามเชิงจิตวิทยา
แต่ก็ทำให้บิวคลายความทุกข์ใจได้เหมือนกันแหะ แต่ด้วยความที่คุยในแชทหากสัญญาณอินเตอร์เน็ตหลุดต่างคนก็จะหายไปเลย พี่เค้าเลยทิ้งไอดีไลน์ไว้ให้
ตอนนั้นก็เฉยๆนะคิดแค่ว่ามีเพื่อนคุยสนุกๆและไม่เชื่อเรื่องโปรไฟล์พี่เค้าเท่าไหร่ จนกระทั่งเราก็คุยกับพี่เค้าทางไลน์
คุยทุกวัน เราโกหกเอารูปคนอื่นให้พี่เค้าดูด้วยความที่คิดว่าคุยกับใครก็ไม่รู้ เชื่อได้ไหม เค้าจะหลอกเราหรือป่าว(เราก็น่าตาพอไปวัดวาได้นะไม่คิดจะหลอกเพื่อผลประโยชน์อะไร และเป็นการกระทำที่ผิดมากตอนนี้สำนึกผิดแล้วว่าไม่ควรทำค่ะ) แต่แล้วเรื่องนี้ก็กลายเป็นบ่วงความผิดที่รัดตัวเราเอง เราคุยกันทุกวันแต่ทางไลน์นะพี่เค้าไม่สามารถคุยโทรศัพท์ได้ ไม่สามารถเฟสไทม์ได้ คุยกันผ่านตัวหนังสือ ไม่เคยได้ยินเสียงหรือเห็นหน้า ไลน์เราที่คุยกับพี่นินคือไลน์ใช้ขายของรูปโปรไฟล์เป็นการ์ตูน ส่วนพี่นิวเป็นรูปพี่เค้าหันข้างเบลอๆ เราคุยกันทุกวัน
และแล้ววันหนึ่งช่วงพักเที่ยงพอดี มีเบอร์แปลกโทรเข้ามามันขึ้น 02 แสดงต้องเป็นเบอร์ออฟฟิสแน่ๆ เรารับสายโดยคิดว่าจะมีการติดต่อธุระอะไรสักอย่าง
ฮัลโหลค่ะ
ฮัลโหลครับ ใช่ขาย …. ไหมครับ
อ่อ ใช่ค่ะ
สั่งสินค้าหน่อยครับ
(แปลกใจปกติลูกค้าจะไลน์มาสั่ง) รับอะไรแบบใหนดีคะ
5555 ไม่รู้จริงๆหรอว่าใคร
ใครอ่ะคะ
บิวหรือป่าว
ค่ะ
พี่นินไง
55555
ว่าไง โทรมาให้ฟังเสียง
วันนั้นเราคุยกับพี่นินเกือบครึ่งชั่วโมง ซึ่งพี่เค้าก็ไม่คิดว่าจะคุยนานขนาดนี้ เราก็เหมือนกัน 555+ คุยกันสารพัดเรื่องบอกเลยวันนั้นฟินไปทั้งวัน ยิ้มไม่หุบเลย หัวใจมันเบิกบานเต้นรัวๆ คิดว่าหัวใจจะวายสะแล้ว เราก็มารู้ว่าพี่เค้าเอาเบอร์มาจากที่เราแคปหน้าอินสตราแกรมขายของให้ดูในนั้นมันมีเบอร์โทรอยู่ (นี่เราไม่ทันคิดจริงๆนะอย่าว่าเราอ่อยเลยเชียว
จนกระทั่ง...ความรู้สึกผิดทำให้เราอยากพูดความจริง...เรื่องทีเราโกหกถูกเปิดเผย เราไม่ใช่คนในรูปไม่ใชเด็กอายุ 20 พี่นินแสดงออกด้วยคำพูดผ่านตัวหนังสือว่าโกรธเราพอสมควร ตอนนั้นเรายอมรับเราอยากบอกความจริงเพราะเรารู้สึกดีกับพี่เค้าแล้ว ไม่ใช่ความรู้สึกครั้งแรกที่แรกอยากระบาย อาจจะว่าเราชอบคนง่ายหรอไม่นะ ไม่ใช่อยากหาใครมาแทนที่ด้วย แต่เราคุยกัยเยอะแค่เวลาไม่กี่วันที่ผ่านมา
หลังจากนั้นเราก็พูดความจริงส่งรูปหน้าจริงให้พี่เค้าดู ก็แอบกังวลบ้างกลัวพี่เค้าจะไม่คุยด้วยอีก แต่อีกใจก็ จะได้รู้ๆไปเลยไง สรุปพี่เค้าก็คุยกับเราอยู่แหะ เหนือความคาดหมายจริงๆ แต่ก็ไม่วายโดนล้อว่า อ้วนบ้าง อืดบ้าง ตัวใหญ่บ้าง แต่เราก็ทนได้นะไม่คิดจะโกรธพี่เค้าเลย ทั้งที่ควรจะโกรธใช่ไหม 555+ ต่อไปนี้คือการคุยแบบตัวตนจริงๆสักที ....
เหตุผลที่เราชอบพี่นินน่ะหรอตัวตนพี่เค้าจริงๆเราไม่เคยกังวลเรื่องหน้าพี่นินเลย เพราะนิสัยพี่นินเหมือนกับคนในจินตนาการเราเลย เดี๋ยวมาต่อนะคะ..