กระผมอยู่ กทม มาปีสองปีแล้ว
เวลาคิดถึงส้มตำ อาหารอีสานทีไร เพื่อนก็จะชวนไปกินตลอด
สรุปเรื่องการเดินทางง่ายๆ ก็บนห้างแล้วกัน ก็จะไ้ดนัดเจอกัน
สั่งตำปลาร้า ตำไทย และอาหารอีสานอื่นๆ
ปรากฏว่ากินไม่ได้เลยครับ ปลาร้าแบบน้ำใสกิ๊ง ไม่มีกลิ่นหอม (คนอื่นบอกเหม็น) เครื่องเยอะแยะเต็มไปหมด
ส้มตำมันต้องเน้น เผ็ด เปรี้ยว แล้วก็เค็มแค่สามอย่าง แต่ทำไมขนาดตำปลาร้า มันก็ยังออกหวานจัด
ปลาร้าไม่รู้ไปปรุงอะไรมา อาหารอีสานอย่างอื่นเช่น ลาบ ข้าวคั่วไม่หอมเลยครับ แถมรสชาติก็จืดมากๆ มันไม่กลมกล่อม
แต่พอไปตำรถเข็น ป้าแก่ๆ ปรากฏว่าปลาร้าอาจจะไม่หอมเท่า Original แต่มันก็พอกินได้อ่ะครับ
เผ็ดเท่าไหร่ สั่ง 15 เม็ดก็ได้ 15 เม็ดแถมรสชาติอย่างอื่นก็ยังอยู่ครบ
ก็เลยสงสัยว่าทำไมขึ้นห้างถึงทำรสชาติแบบบ้านๆไม่ได้อ่ะครับ
แล้วถ้ากินที่ห้างจะสั่งยังไงให้ได้รสชาติที่มันถึงใจจริงๆอ่ะครับ
ไม่ใช่ส้มตำกลายพันธ์ุแบบนี้
ทำไมส้มตำขึ้นห้างหรือส้มตำห้องแถวถึงตำได้ไม่อร่อยเท่ารถเข็นครับ
เวลาคิดถึงส้มตำ อาหารอีสานทีไร เพื่อนก็จะชวนไปกินตลอด
สรุปเรื่องการเดินทางง่ายๆ ก็บนห้างแล้วกัน ก็จะไ้ดนัดเจอกัน
สั่งตำปลาร้า ตำไทย และอาหารอีสานอื่นๆ
ปรากฏว่ากินไม่ได้เลยครับ ปลาร้าแบบน้ำใสกิ๊ง ไม่มีกลิ่นหอม (คนอื่นบอกเหม็น) เครื่องเยอะแยะเต็มไปหมด
ส้มตำมันต้องเน้น เผ็ด เปรี้ยว แล้วก็เค็มแค่สามอย่าง แต่ทำไมขนาดตำปลาร้า มันก็ยังออกหวานจัด
ปลาร้าไม่รู้ไปปรุงอะไรมา อาหารอีสานอย่างอื่นเช่น ลาบ ข้าวคั่วไม่หอมเลยครับ แถมรสชาติก็จืดมากๆ มันไม่กลมกล่อม
แต่พอไปตำรถเข็น ป้าแก่ๆ ปรากฏว่าปลาร้าอาจจะไม่หอมเท่า Original แต่มันก็พอกินได้อ่ะครับ
เผ็ดเท่าไหร่ สั่ง 15 เม็ดก็ได้ 15 เม็ดแถมรสชาติอย่างอื่นก็ยังอยู่ครบ
ก็เลยสงสัยว่าทำไมขึ้นห้างถึงทำรสชาติแบบบ้านๆไม่ได้อ่ะครับ
แล้วถ้ากินที่ห้างจะสั่งยังไงให้ได้รสชาติที่มันถึงใจจริงๆอ่ะครับ
ไม่ใช่ส้มตำกลายพันธ์ุแบบนี้