จะทนต่อไปดีไหมกับรักที่เปิดเผยไม่ได้ TT

สวัสดีค่ะ เราพึ่งสมัครพันทิพ เพื่อจะมาระบายความอึดอัดที่เกิดขึ้นในใจตอนนี้มากค่ะ คือ เราไปศึกษาต่อที่ต่างประเทศ ปริญญาตรี ที่ ประเทศ สวิตเซอร์แลนด์โดยดิฉันต้องไปอยู่ กับ น้องชายต่างมารดา ของคุณพ่อของเราค่ะ ตอนเราเด็กๆเราไม่ค่อยสนิทกันหรอกค่ะ เพราะ คุณอาจะไปๆกลับสวิตตลอดเขาทำงานที่นั้น เขาอายุ 33 ปี เรามองว่าคุณอา เป็นผู้ชายที่ค่อนข้างเสเพลนิดๆค่ะ เขาดูลุคแบดๆ นะ และเรื่องราวมันก็เกิดตอนที่เราต้องไปอยู่กับคุณอาที่สวิตโดยเราก็รู้สึกเฉยๆในตอนแรก คุณอาดูแลเราดีนะคะคงเกรงใจพ่อเราด้วย แต่เราอึดอัดที่คุณอาชอบถามนู้นถามนี้จะไปไหนมาไหน แบบเขาจะเป็นห่วงจนเกินตัว แต่เราก็ไม่ได้เถียงหรอกค่ะแค่รู้สึกในใจ อาเรามีแฟนน่ารักมากเป็นคนไทยนี้แหละค่ะ เขาก็เหมาะสมกันดี แต่มีช่วงหนึ่งที่เขาสองคนผิดใจกันและห่างกัน เราก็ปลอบใจคุณอา เห็นสภาพแล้วสงสารมากเลยค่ะในช่วงนั้น แล้วตั้งแต่วันนั้นเราสองคนก็เริ่มสนิทกันมากขึ้น เราไปเที่ยวกันบ้าง ไปดูหนัง อาพาเราไปนู้นไปนี้ ตลอด 2 เดือนที่เขาห่างจากแฟนของเขา เราก็เป็นผู้หญิงคนหนึ่งที่มีชีวิตจิตใจ มีผู้ชายที่ดูดีมาทำดีมาทำให้เรารู้สึกดี เราก็เริ่มรู้สึกว่า เราชอบอา ค่ะ มันเป็นเรื่องที่ผิดแต่ ณ. จุดนั้นมันปฎิเสธใจตัวเองยากมากๆค่ะ พอเราเริ่มรู้ใจตัวเอง เราก็พยายามทำตัว ยุ่งติวหนังสือ เลี่ยงการเจอ อาค่ะ เราคุยกันน้อยลง อาเราก็ เริ่มคุยโทรสับแบบยิ้มๆ มีความสุข เราแอบรู้สึกเสียใจที่เห็นภาพนั้น เราเคยคิดอยากย้ายที่อยู่เรา ไม่อยากเกิดความรู้สึกแบบนี้เลยค่ะ เราห่างกับอาของเราประมาณ 2 อาทิตย์ อาเราก็กลับไปคืนดีกับแฟนค่ะ อาพาแฟนมาบ้าน มาทานข้าวที่บ้านบ่อยๆ เราทนอยู่ในความอึดอัดนี้มาตลอด1 ปี อาก็ยังคงดูแลเราเหมือนเดิม เรารู้สึกว่า แฟนของอา ไม่ชอบเราค่ะ เราเคยเห็นอาทะเลาะกับแฟนค่ะ เรื่องของเราไม่อยากให้เราอยู่ หึงหวงด้วยค่ะ แต่ต่อหน้าเขาก็ดีกับเรานะ พอเราจบปีแรกเราขอพ่อไปอยู่หอค่ะ พ่อก็ตกลง พออารู้เรื่องก็ไม่ค่อยพอใจเราค่ะถามตลอดว่าย้ายทำไม บึ้งตึงใส่เรา เราทุกข์มากช่วงนั้น เราก็เบี่ยงประเด็นตลอดในช่วงที่เราไปอยู่หอพัก อาวุ่นวายกับเรามากกว่า อยู่บ้านอาอีกค่ะ บางทีมาบังคับให้ไปนอนบ้าน บังคับให้กินข้าวมาหาเราบ่อยๆ เราเลยตัดสินใจบอกอาในวันหนึ่งขณะที่อาขับรถพาเราไป ทานข้าว เราบอกอาว่า เลิกทำแบบนี้ เราสารภาพความในใจ ทุกอย่างอาเรานิ่งตลอดทาง ที่กลับ อาไม่พูดกับเราเลย แต่เราสบายใจมากที่ได้พูดออกไป พอถึงหออาก็ถามเราว่า ชอบอามานานหรือยัง เราก็บอกความจริงว่า เมื่อมาอยู่กับอาก็ชอบ เราขอโทษอา อาบอกว่า ให้เราลองมาคบกันไหมจะได้เรียนรู้กันด้วยเราตกลงค่ะเราแอบคบกับอา อาทำให้เรามีความสุขมากค่ะ เขาทำดีกับเรามากดูแลเรา อาคือผู้ชายที่อบอุ่นมากเราชอบอาและพร้อมเป็นผู้หญิงอีกคนที่ดูแลอาของเราเราคบกัน 3 เดือนค่ะแล้วอาก็ห่างจากเราในช่วงเดือนต่อมา อาเลิกกับแฟนค่ะแต่อาเราเปลี่ยนไป ทำตัวไม่เหมือนเดิมกับเราด้วย เราพยายามโทรติดต่อ พยายามทำดีกับอา แต่อาค่อนข้างเปลี่ยนไป อาบอกเลิกกับเราค่ะเราร้องไห้ และเสียใจแต่เรากับอาก็ยังตัดกันไม่ขาดเพราะเราก็ค่อนข้างทำตัวปกติแบบตอนที่เราคบกัน แต่เราอดทนมาตลอด อาจะให้เวลากับคนอื่นเสมอ ทานข้าวกับเราอยู่ เวลาอามีธุระอาก็จะรีบไปหา ทิ้งเราแต่เราทำใจตลอดเวลาแหละค่ะ มีหลายอย่างที่เรารู้สึกว่าตัวเองไร้ค่า เราอดทนอยู่ในสถานะนี้มาตลอดที่เรียนปริญญาตรี แต่อาไม่เคยบอกรักและบอกว่าเราเป็นแฟนเลยตั้งแต่บอกเลิกครั้งนั้น  อาของเราก็ไม่ได้มีใครนะคะ พอเราเรียนจบเราก็ตัดสินใจกลับไทยเลยค่ะไม่บอกกล่าวไม่บอกลา อาเลยค่ะ เราเหนื่อยเราท้อมาตลอดเวลา เราจะเริ่มต้นใหม่ค่ะ พอเรากลับมาที่ไทยเราก็ทำงานด้านออกแบบค่ะ เรามีความสุขกับงานกับครอบครัว แต่ เราเครียดมากค่ะตอนนี้ อาเราเมลมาบอกว่า จะบอกพ่อของเราว่า เรากับอาเคยคบกัน มีอะไรกัน(แก้ไขนะค่ะ เกินอาหลานคือคบกันอะค่ะ ไม่ใช่เรื่องเซ็ก) อาบอกว่า คิดถึงอยากให้เราอยู่ด้วย บอกรักบอกว่าขาดเราไม่ได้เราพยายามตัดใจแต่อามาทำแบบนี้ เราควรจะทำอย่างไงดีค่ะ เรากลัวพ่อรู้ ในความผิดที่ได้ทำไว้และเราไม่อยากเจ็บเป็นแค่ผู้หญิงที่ไม่มีค่าสำหรับอาอีกแล้ว เรารออาขอเราเป็นแฟน ตลอดเวลา เคยถามอา อาก็จะเบี่ยงและต่อว่าเราตลอด ไม่สนใจใยดีความรู้สึกเรา 

ปล. 1. เราควรจะทำอย่างไรดี เราเครียดจนไม่รู้จะระบายที่ไหนแล้ว
       2. ตอนเราทุ่มเท ทำดีให้ แต่ไม่เห็นค่าพอจากลามาคิดถึง มันคือความรักหราค่ะ แบบนี้

ขอโทษนะคะ ที่มาระบาย เรื่องส่วนตัวอาจจะดูแย่ในสายตาทุกคน