ชีวิตที่เริ่มต้นของคนคนหนึ่งที่หนักหนาที่สุด

สวัสดีค่ะหนูอายุ 23 ปีนะคะหนูจะเล่าคร่าวๆในชีวิตที่หนูกำลังจะเผสวัสดีค่ะหนูอายุ 23 ปีนะคะหนูจะเล่าคร่าวๆในชีวิตที่หนูกำลังจะเผชิญตอนนี้ค่ะ หนูเรียนจบมาเมื่อ ปี 67 ที่ผ่านมาค่ะแต่รับปริญญาในต้นปีหกแปดหลังจากหนูเรียนจบมาได้หนูก็ได้งานทำเลย หนูเรียนจบมาเมื่อ ปี 67 ที่ผ่านมา รับปริญญาปี 68 หลังจากหนูเรียนจบมาได้หนูก็ได้งานทำเลยเป็นงานที่ดีเงินเดือนโอเคแต่เงินเดือนได้สูงสุดแค่นั้นไม่มีการปรับเพิ่มหรือถ้าทำไปหลายหลายปีก็จะไม่ปรับเพิ่มให้ค่ะเป็นงานที่ผู้จัดการเอ็นดูหนูมอบหมายงานให้หนูมีแต่สิ่งดีดีและประสบการณ์เยอะค่ะหนูทำมา 11 เดือน แล้วหนูก็เลยคิดว่าหนูจะทำให้ แล้วหนูก็เลยคิดว่าหนูจะทำให้ครบหนึ่งปีแล้วหนูจะไปสมัครที่อื่นอยู่แล้วค่ะระหว่างนั้นก็จะหางานอัพตัวเองไปเรื่อยเรื่อยเพราะมันเป็นเอกชนแต่หนูก็มาคิดได้ว่าทางนี้ก็เลยจะหันไปเป็นนักวิชาการค่ะแต่หนูจะสอบช่วงกลางปี68  แต่มีจุดเปลี่ยนในชีวิตของหนูค่ะหลังจากหนูรับปริญญาได้แค่สองวันเมื่อมีนาหกแปดที่ผ่านมาแฟนเก่าพาหนูเกิดอุบัติเหตุรถล้มจนทำให้แต่มีจุดเปลี่ยนในชีวิตของหนูค่ะหลังจากหนูรับปริญญาได้แค่สองวันเมื่อมีนาหกแปดที่ผ่านมาแฟนเก่าพาหนูเกิดอุบัติเหตุรถล้มจนทำให้หนูอาการหนักสาหัสเกือบเสียชีวิตค่ะเป็นทางสมอง แต่หนูมาหายดีในช่วงเมษาหนูเลยตัดสินใจที่นี่เลยเพราะว่าหนูมองว่าหนูตั้งใจจะลาออกอยู่แล้วก็ลาออกมาพักผ่อนร่างกายตัวเองแล้วหางานสมัครไปแต่มีเรื่องร้ายคืออยู่สมัครงานไป 10 ที่สัมภาษณ์งาน 10 ที่ก็ไม่มีที่ไหนรับหนูเลย จนหนูท้อเพราะว่าพื้นที่ที่หนูอาศัยอยู่หนูอยู่กับแม่ซึ่งเป็นห้องพักเล็กๆหนูนอนกับแม่โดยใช้ตู้กั้นกันเอา แถมมีญาติพี่น้องคอยนินทาตลอดหนู หนูไม่ได้สนใจหรอกนะคะแต่หนูเลยอยากจะ ออกไปอยู่ที่อื่นไปมีห้องของตัวเองแล้วก็ไปทำงาน ออกไปอยู่ที่อื่นไปมีห้องของตัวเองแล้วก็ไปทำงานข้างนอกหนูก็เลยสมัครไปหลายพื้นที่แต่ว่าก็ไม่มีที่ไหนรับอีกค่ะถ้ามีที่รับจริงมันก็ติดตรงที่ว่าหนูจะเอาเงินไหนไปตั้งหลักตั้งตัวจ่ายค่าห้องได้ซึ่งมากซึ่งหนูไม่มีเพราะหนูใช้เงินเงินเก็บช่วงที่หนูไปหมดแล้วส่วนพ่อกับแม่ก็ไม่ได้ซัพพอตแล้ว นอกจากค่ากินอย่างเดียวกับอาศัยเราหางานแต่หนูมีแฟนค่ะแฟนอยู่ไกลกันเพราะว่าแฟนอยู่ที่ต่างจังหวัดหนึ่งซึ่งจังหวัดนั้นไม่มีงานที่ตรงกับสายหนูเลยค่ะแต่ถ้าอยู่ที่นี่กับแฟนหนูมาอยู่ได้ค่ะอยู่ฟรีด้วยก็คือไม่มีตรงสาย ที่ตรงสายคือต้องสอบราชการเป็นลูกจ้างชั่วคราวอย่างเดียวซึ่งหนูก็สอบมาหลายที่แล้วแต่ก็ไม่ได้เหมือนกันเพราะว่าเค้ามีตัวของเค้าอยู่ซึ่งตอนนี้หนูเลยไม่รู้จะเอายังไงกับชีวิตตัวเองเลยค่ะหนูจะเริ่มต้นยังไงเพราะมันก็สิ้นปีแล้วเงินทองที่ใช้อยู่ก็ไม่พอไม่มีเลยค่ะถ้าไม่ได้ทำงานซึ่งตอนนี้หนูเอายังไงกับชีวิตตัวเองเลยค่ะหนูจะเริ่มต้นยังไงเพราะมันก็สิ้นปีแล้วเงินทองที่ใช้อยู่ก็ไม่พอไม่มีเลยค่ะถ้าไม่ได้ทำงานตอนนี้หนูทำกับพ่ออยู่ค่ะซึ่งได้วันละแค่ 300 ซึ่งเอามาประทังชีวิตอย่างเดียวไม่สามารถทำอะไรได้เลย

ตอนนี้มี 3 หนูตอนนี้ค่ะ
1.คืออยู่กับแม่และทำงานหนึ่งคืออยู่กับแม่กับพ่อซึ่งงานที่ทำกับพ่อนั้นไม่มีอะไรให้หนูทำเลยไม่ได้ใช้ความคิดไม่ได้ใช้สมองอะไรเลยเหมือนคนที่ไม่มีอะไรในชีวิตแล้วไปทำ(พ่อหนูเป็น ช่างค่ะซึ่งสร้างสินค้าให้กับบริษัทได้เยอะ เจ้าของเค้าก็เลยช่วยรับหนูเข้าไปทำ  เจ้าของเค้าก็เลยช่วยรับหนูเข้าไปทำค่ะ)
2. คือมาอยู่กับแฟนที่จังหวัดเล็กๆนี้แต่ไม่มีสายงานตัวเองค่ะก็คือต้องหาอะไรทำ  รอสอบราชการก็คือต้องหาอะไรทำไปแต่อยู่ฟรีไม่ต้องเสียเงินไม่ต้องเสียค่าห้องอะไรค่ะค่ากินค่าอยู่ก็ช่วยได้ไม่มากจริงๆคือมีบริษัทค่ะแต่ต้องรอช่วงธันวานุ่นเค้าถึงจะเปิดให้ทำ
3. ไปหางานที่ชลบุรีที่อยู่กับป้าค่ะแต่หนูลองสมัครไป ก็ยังไม่ได้สักทีหนูเลยเคว้ง
ตอนนี้หนูเลยไม่รู้ว่าหนูจะเริ่มต้นยังไงกับชีวิตตัวเองจะทำยังไงตอนนี้หนูเลยไม่รู้ว่าหนูจะเริ่มต้นยังไงกับชีวิตตัวเองจะทำยังไงกับชีวิตตัวเองมันผิดมากหรอคะหนูแค่ว่างานมาแค่หกเดือนแต่คนที่กดดันหนูก็คือพ่อกับแม่เพราะว่ากลัวเงินเขาค่ะแต่ที่ผ่านมาหนูก็ไม่ได้รบกวนเงินเขาเยอะเลยนอกจากค่าใช้จ่ายในการเรียนเท่านั้น ซึ่งพ่อ กับแม่เค้ามีแค่หนูเป็นลูกคนเดียวค่ะมันเป็นเรื่องปกติอยู่แล้วค่าใช้จ่ายในเรื่องเรียนหนูเลยดิ่งและเครียดหนูไม่รู้นะคะว่าใครเคยเจอแบบนี้ไหมหรือเคยเป็นแบบนี้ไหมหรือว่าหนูทำอะไร กับแม่เค้ามีแค่หนูเป็นลูกคนเดียวค่ะมันเป็นเรื่องปกติอยู่แล้วค่าใช้จ่ายในเรื่องเรียนหนูเลยดิ่งและเครียดหนูไม่รู้นะคะว่าใครเคยเจอแบบนี้ไหมหรือเคยเป็นแบบนี้ไหมหรือว่าหนูทำอะไรผิดนักหนา หรือหนูไม่รู้ว่าหนูต้องทำตัว หรือหนูไม่รู้ว่าหนูต้องทำตัวหรือเริ่มต้นยังไง อันนี้เป็นคร่าวๆในชีวิตค่ะยาวหน่อยนะคะขอระบายในพื้นที่ตรงนี้ค่ะ