เราเพิ่งเข้าเรียน ปี1 ค่ะ มาเรียนคนเดียวเพื่อนสนิทที่เคยเรียนด้วยกันมาไม่เรียนต่อ เราเลยคิดมากค่ะว่าจะมีเพื่อนหรือเปล่า
พอวันเปิดเทอมวันแรก ได้เจอเพื่อนผู้หญิงคนแรก ทักเราก่อนแบบพูดเก่ง ชวนเราคุยด้วย เรารู้สึกดีใจค่ะเพราะเราชวนคุยไม่เก่ง
แล้วก็ได้เจอเพื่อนผู้หญิงอีกคนค่ะ นอกนั้นเป็นเพื่อนผู้ชาย เราให้นามสมมุติเพื่อนคนแรกว่าA คนที่2ว่าBนะคะ
แรกๆคือ เรา A และ B จะอยู่กัน3คนค่ะ พักหลังๆเหมือนว่าAกับBชอบคุยอะไรที่เราไม่รู้เรื่องด้วย คุยกันแค่2คน
เหมือนAจะชวนแต่Bคุยด้วย เราเหมือนเป็นส่วนเกิน เวลาไปเข้าห้องน้ำ เวลาAทำธุระเสร็จ ก็จะถามBว่าไปยัง ไม่รอเราค่ะ
แต่Bก็จะคอยพูดว่า รอเราก่อนเสมอ เวลาเดินทางไปเรียนAจะให้เราไปรับไปส่งนะคะ คุยกับเราดี แต่พอถึงมหาลัยAจะไปอยู่กับB
แทบจะไม่เอ่ยปากคุยกับเราเลยค่ะ ตอนเราหิวข้าวเราถามAว่าไปกินข้าวกันไหม Aตอบเราว่าจะอยู่กับB โอเคเรารู้สึกน้อยใจมากค่ะ
เวลาไปเรียนกลับบ้านให้เราไปรับไปส่ง พอเราชวนไปกินข้าวไปกับเราไม่ได้ เราเลยไปคนเดียวค่ะ พอBหิวข้าว Aไปด้วยนะคะ
แถมยืมรถเราอีก พอเราเริ่มคุยกับB Aก็จะมาชวนBคุยเรื่องอื่นตลอดเวลา เรื่องที่รู้กันแค่2คน เราเลยเงียบค่ะ ไม่อยากเป็นคนมีปัญหา
ได้แต่น้อยใจ และถอยตัวออกมาจาก2คนนั้น มาพูดคุยกับเพื่อนผู้ชายแทน เราเล่าให้แม่ฟังแม่บอกว่าไม่ต้องไปรับไปส่ง
แต่พ่อแม่ของAเป็นคนให้เราไปรับไปส่งค่ะ เพราะตอนแรกพ่อของAเป็นคนไปส่ง Aอยู่กับแฟนแต่เราไม่รู้ว่าทำไมแฟนถึงไม่มาส่ง
เราไม่รู้จะปฏิเสธยังไง ตอนที่อยู่กับA 2คน ก็ชวนเราคุยด้วยดีนะคะ แต่พออยู่กับBแทบจะไม่คุยกับเราเลยค่ะถ้าไม่มีเรื่องจำเป็นจริงๆ หรือเวลามีผู้ชายมาขอเบอร์ถึงจะมาเล่าให้เราฟังค่ะ เรื่องทั้งหมดก็มีแค่นี้ค่ะ แต่เราอึดอัดมาก ไม่รู้จะทำยังไง ถ้าเป็นเพื่อนๆหรือพี่ๆในพันทิป จะมีทางออกสำหรับเรื่องนี้ยังไงคะ
หรือว่าเราคิดมากไปเอง ขอความคิดเห็นหน่อยค่ะ ถ้าอ่านแล้วงงๆ หรือพิมพ์คำไหนผิดไป ก็ขอโทดด้วยนะคะไม่ค่อยได้ตั้งกระทู้ ส่วนมากจะเป็นผู้อ่านซะมากกว่า ขอบคุณค่ะ
เพื่อนไม่ดี หรือเราคิดมาก
พอวันเปิดเทอมวันแรก ได้เจอเพื่อนผู้หญิงคนแรก ทักเราก่อนแบบพูดเก่ง ชวนเราคุยด้วย เรารู้สึกดีใจค่ะเพราะเราชวนคุยไม่เก่ง
แล้วก็ได้เจอเพื่อนผู้หญิงอีกคนค่ะ นอกนั้นเป็นเพื่อนผู้ชาย เราให้นามสมมุติเพื่อนคนแรกว่าA คนที่2ว่าBนะคะ
แรกๆคือ เรา A และ B จะอยู่กัน3คนค่ะ พักหลังๆเหมือนว่าAกับBชอบคุยอะไรที่เราไม่รู้เรื่องด้วย คุยกันแค่2คน
เหมือนAจะชวนแต่Bคุยด้วย เราเหมือนเป็นส่วนเกิน เวลาไปเข้าห้องน้ำ เวลาAทำธุระเสร็จ ก็จะถามBว่าไปยัง ไม่รอเราค่ะ
แต่Bก็จะคอยพูดว่า รอเราก่อนเสมอ เวลาเดินทางไปเรียนAจะให้เราไปรับไปส่งนะคะ คุยกับเราดี แต่พอถึงมหาลัยAจะไปอยู่กับB
แทบจะไม่เอ่ยปากคุยกับเราเลยค่ะ ตอนเราหิวข้าวเราถามAว่าไปกินข้าวกันไหม Aตอบเราว่าจะอยู่กับB โอเคเรารู้สึกน้อยใจมากค่ะ
เวลาไปเรียนกลับบ้านให้เราไปรับไปส่ง พอเราชวนไปกินข้าวไปกับเราไม่ได้ เราเลยไปคนเดียวค่ะ พอBหิวข้าว Aไปด้วยนะคะ
แถมยืมรถเราอีก พอเราเริ่มคุยกับB Aก็จะมาชวนBคุยเรื่องอื่นตลอดเวลา เรื่องที่รู้กันแค่2คน เราเลยเงียบค่ะ ไม่อยากเป็นคนมีปัญหา
ได้แต่น้อยใจ และถอยตัวออกมาจาก2คนนั้น มาพูดคุยกับเพื่อนผู้ชายแทน เราเล่าให้แม่ฟังแม่บอกว่าไม่ต้องไปรับไปส่ง
แต่พ่อแม่ของAเป็นคนให้เราไปรับไปส่งค่ะ เพราะตอนแรกพ่อของAเป็นคนไปส่ง Aอยู่กับแฟนแต่เราไม่รู้ว่าทำไมแฟนถึงไม่มาส่ง
เราไม่รู้จะปฏิเสธยังไง ตอนที่อยู่กับA 2คน ก็ชวนเราคุยด้วยดีนะคะ แต่พออยู่กับBแทบจะไม่คุยกับเราเลยค่ะถ้าไม่มีเรื่องจำเป็นจริงๆ หรือเวลามีผู้ชายมาขอเบอร์ถึงจะมาเล่าให้เราฟังค่ะ เรื่องทั้งหมดก็มีแค่นี้ค่ะ แต่เราอึดอัดมาก ไม่รู้จะทำยังไง ถ้าเป็นเพื่อนๆหรือพี่ๆในพันทิป จะมีทางออกสำหรับเรื่องนี้ยังไงคะ
หรือว่าเราคิดมากไปเอง ขอความคิดเห็นหน่อยค่ะ ถ้าอ่านแล้วงงๆ หรือพิมพ์คำไหนผิดไป ก็ขอโทดด้วยนะคะไม่ค่อยได้ตั้งกระทู้ ส่วนมากจะเป็นผู้อ่านซะมากกว่า ขอบคุณค่ะ