เรื่องมันผ่านมา2-3ปีแล้วค่ะ
เล่าสั้นๆ แค่เรากำลังจะสู่ขอกัน แต่ครอบครัวฝ่ายชายหักหน้าฝ่ายเรา โดยการไม่มาซะอย่างนั้น บอกแค่ว่า มาแน่มาแน่ๆ แต่ตอนนั้นฝ่ายชายก็มีใหม่แล้วค่ะ
แต่มาคุยกะทางเราเป็นมั่นเป็นเหมาะ ที่ฝ่ายชายมีใหม่ เพราะตัดปัญหาที่จะต้องหาเงินมาขอเรา
แล้วก็ให้เหตุผลที่ว่า"เลิกแล้ว จะมาขอทำไม"แต่ตอนนั้นเรายังไปมาหาสู่บ้านนั้นปกติน่ะ จนมาถึงอาทิตย์ก่อนที่จะถึงวันที่กำหนด
เราตัดสินใจเราเรื่องทั้งหมดให้แม่ฟัง แม่ก็จะเอาเรื่อง แต่เราบอกว่า ให้จบๆไปเถอะ เงินที่แม่เรียกไป หนูหาให้แม่ได้เยอะกว่านั้น
และถ้าแจ้งความเรากลัวว่าจะแพ้ ถือซะว่าเวรกรรม
ทุกอย่างก็จบ.แต่ทุกวันนี้ เรารู้สึกมันค้างๆคาๆ
เหมือนๆออกแนวแค้นๆ แทนที่จะมาขอขมาพ่อแม่เราหน่อย แต่ไม่ทำ และมีหลายคำพูด เสียดสีแทงจิตใจ ทั้งตัวผช.เอง แล้วด้านครอบครัวฝ่ายชาย มันทำให้เรามีอดีตที่ไม่น่าจดจำ รู้น่ะค่ะ คิดแล้วทุกข์ คิดทำไมปล่อยวางสิ คะ พยายามมาตลอด แต่ในหัวคือมันต้องมีการเอาคืน . ทำไมเวรกรรมเดินทางช้าจัง ทำไมเค้าถึงชีวิตดีขึ้น มีความสุขกัน หรือว่านี้คือการสิ้นสุดของเวรกรรมแล้ว และจะหยุดหรือมีต่อมันขึ้นอยู่กับเรา
ใครอยากรู้เรื่องเพิ่มเติมอ่านกระทู้นี้น่ะค่ะ
http://m.pantip.com/topic/34080158?
ใครมีประสบการ์ณอย่างไรแชร์กันได้น่ะค่ะ
ที่ตั้งกระทู้นี้ ไม่ได้อยากระบายเลยคะ ไม่อยากพูดถึงด้วยซ้ำ แต่แค่อยากเห็นคนที่เจอะเจอเหมือนหรือ
คล้ายๆกันกะที่เราเจอ จะได้อุ่นใจ ว่ามีคนเป็นเหมือนกันน่ะ แต่เค้ายังมีความสุข
ยังใช้ชีวิตได้ปกติ เราเองเราก็เยนอโลกใหม่แล้ว
ไม่อยากให้อดีตแบบนี้ มารังควาญอีก
พอเข้าใจความรู้สึกไม๊ค่ะ ใครมีอะไรจะวิจารณ์
ก็ได้น่ะค่ะ แต่ขอไม่รุณแรงน่ะค่ะ ในกระทู้เก่า คห.3ออกแรงๆไปนิส555 แต่ก็มีคนหลังไมค์มาให้กำลังใจบ้างแล้วค่ะ
ขอบคุณค่ะ
มีใครเลิกลากับแฟน และจบลงด้วยความเลวร้าย หนักกว่าที่เราเจออีกไม๊?
เล่าสั้นๆ แค่เรากำลังจะสู่ขอกัน แต่ครอบครัวฝ่ายชายหักหน้าฝ่ายเรา โดยการไม่มาซะอย่างนั้น บอกแค่ว่า มาแน่มาแน่ๆ แต่ตอนนั้นฝ่ายชายก็มีใหม่แล้วค่ะ
แต่มาคุยกะทางเราเป็นมั่นเป็นเหมาะ ที่ฝ่ายชายมีใหม่ เพราะตัดปัญหาที่จะต้องหาเงินมาขอเรา
แล้วก็ให้เหตุผลที่ว่า"เลิกแล้ว จะมาขอทำไม"แต่ตอนนั้นเรายังไปมาหาสู่บ้านนั้นปกติน่ะ จนมาถึงอาทิตย์ก่อนที่จะถึงวันที่กำหนด
เราตัดสินใจเราเรื่องทั้งหมดให้แม่ฟัง แม่ก็จะเอาเรื่อง แต่เราบอกว่า ให้จบๆไปเถอะ เงินที่แม่เรียกไป หนูหาให้แม่ได้เยอะกว่านั้น
และถ้าแจ้งความเรากลัวว่าจะแพ้ ถือซะว่าเวรกรรม
ทุกอย่างก็จบ.แต่ทุกวันนี้ เรารู้สึกมันค้างๆคาๆ
เหมือนๆออกแนวแค้นๆ แทนที่จะมาขอขมาพ่อแม่เราหน่อย แต่ไม่ทำ และมีหลายคำพูด เสียดสีแทงจิตใจ ทั้งตัวผช.เอง แล้วด้านครอบครัวฝ่ายชาย มันทำให้เรามีอดีตที่ไม่น่าจดจำ รู้น่ะค่ะ คิดแล้วทุกข์ คิดทำไมปล่อยวางสิ คะ พยายามมาตลอด แต่ในหัวคือมันต้องมีการเอาคืน . ทำไมเวรกรรมเดินทางช้าจัง ทำไมเค้าถึงชีวิตดีขึ้น มีความสุขกัน หรือว่านี้คือการสิ้นสุดของเวรกรรมแล้ว และจะหยุดหรือมีต่อมันขึ้นอยู่กับเรา
ใครอยากรู้เรื่องเพิ่มเติมอ่านกระทู้นี้น่ะค่ะ
http://m.pantip.com/topic/34080158?
ใครมีประสบการ์ณอย่างไรแชร์กันได้น่ะค่ะ
ที่ตั้งกระทู้นี้ ไม่ได้อยากระบายเลยคะ ไม่อยากพูดถึงด้วยซ้ำ แต่แค่อยากเห็นคนที่เจอะเจอเหมือนหรือ
คล้ายๆกันกะที่เราเจอ จะได้อุ่นใจ ว่ามีคนเป็นเหมือนกันน่ะ แต่เค้ายังมีความสุข
ยังใช้ชีวิตได้ปกติ เราเองเราก็เยนอโลกใหม่แล้ว
ไม่อยากให้อดีตแบบนี้ มารังควาญอีก
พอเข้าใจความรู้สึกไม๊ค่ะ ใครมีอะไรจะวิจารณ์
ก็ได้น่ะค่ะ แต่ขอไม่รุณแรงน่ะค่ะ ในกระทู้เก่า คห.3ออกแรงๆไปนิส555 แต่ก็มีคนหลังไมค์มาให้กำลังใจบ้างแล้วค่ะ
ขอบคุณค่ะ