ก่อนที่ทุกคนจะอ่านต่อจากนี้..บางคนคิดว่าอาจเป็นเรื่องที่งบงาย เพ้อเจ้อ ความเชื่อผิดๆ
แต่ที่ฉันเล่ามาทั้งหมดมันเกิดกับตัวฉันเองจริงๆ คนที่ไม่โดนกับตัวจะไม่มีวันเข้าใจ ว่าคู่เวรคู่กรรมมันเป็นยังไง
ฉันเป็นผู้หญิงที่ทางบ้านพอมีเงิน แต่ได้คบกับผู้ชายคนนึง ที่เขาไม่มีอนาคต และไม่มีอะไรเลย เขาเป็นนักมวย บ้านเกิดอยู่สุรินทร์ อ.กาบเชิง ฉันเจอเขาที่กรุงเทพ เขาเป็นครูสอนมวยให้ฉัน เจอกันครั้งแรกฉันไม่ถูกชะตาหรือชอบอะไรเขาเลย จนวันนึงเขาได้ทักข้อความมาชวนคุยไปเลี้ยงอำลา เพราะเขาจะลาออกจากสอนมวย ไปเป็นบอดี้การ์ดสอนมวยให้กับคนจีนที่ประเทศลาว ช่วงนั้นเราสองคนยังไม่ได้คบกัน แต่คุยๆตามภาษาพี่น้อง ฉันไม่คิดอะไร แต่ทางผู้ชายเหมือนจะคิดมากกว่านั้น มีครั้งนึงเขาบอกฉันว่า เขาเคยเห็นฉันในอดีตชาติของเขา ตอนนั้นไม่ได้เชื่ออะไรเรื่องแบบนี้ จนเราคบกัน มาถึงปัจจุบัน จะ 3 ปีแล้ว ชีวิตฉันมีแต่ความทุกข์ตั้งแต่ปีแรก ผู้ชายคนนี้ไม่ประสบความสำเร็จอะไรเลย ไม่มีเงิน ไม่มีอะไรเป็นของตัวเองเลย ตอนนั้นฉันคิดในแย่ดี ถ้าเขารักเราเขาจะขยันหาเงินเองได้ แต่ไม่ได้เป็นอย่างที่ฉันคิด เขาไปทำงานเป็นบอดี้การ์ด เงินเดือนเกือบแสน แต่เขาไม่เคยมีเงิน และไม่เคยส่งเงินให้ครอบครัว และให้ฉันเลย มีแต่เขาที่ขอเงินฉันฝ่ายเดียว อยู่ข้ามประเทศกัน แต่ให้ฉันส่งเงินไปให้ ฉันก็ไม่เข้าใจว่าทำงานอะไรไม่มีเงินติดตัวเลยหรอ หลังจากเขาทำงานที่ลาวได้ไม่นาน เขาก็ย้ายไปทำงานที่เขมร ทำงานไม่มีเงินใช้อีกเช่นเคย จนเจ้านายเขาเสีย เมียเจ้านายเลยอบยพมาปักฐาน ซื้อบ้านอยู่ที่ไทย ใช้ชื่อแฟนของฉัน แต่บ้านที่ซื้อไปก่อสร้างทับที่ของคนอิสลามที่อาถรรพ์มาก อยู่กันไม่ได้ กลับมานอนบ้านได้ไม่นาน ก็ต้องออกไปนานที่อื่นแทน จนถึงปีที่ 2 แฟนมาอยู่ไทยเต็มตัว เราสองคนไม่ได้เจอกันเลย 1 ปี เจอ 3 ครั้ง ระยะเวลาเจอก็ยากมากๆ เหมือนมีอะไรกีดกันอยู่ ตั้งแต่เขามาอยู่ไทยช่วยปีที่ 2-3 เขาเริ่มมีอาการโรคซึมเศร้าหนัก จนคุมตัวเองไม่ได้ เดินไปไหนยังไม่รู้ตัว เขาจะมีความเคลียดหนัก จิตเขาผูกกับฉัน เขาจะเคลียดทุกเรื่องที่เกียวกับฉัน ไม่ว่าฉันจะลำบากไม่มีเงิน กลัวการจากลา กลัวฉันจะทิ้ง เขารู้ผิดที่ทำให้ฉันไม่มีเงินเพราะเขา มีย่าชีท่านนึงท่านบอกว่าเราเป็นคู่เวรคู่กรรมที่อดีตชาติฉันเคยสั่งให้เขาไปตายที่บริเวณเขมร โดยที่อดีตนั้นเราสองคนแอบคบกัน เขาเป็นทหารมีอิธิฤิทธิ์แรงกล้า ไม่มีใครทำอะไรเขาได้ ฉันเป็นคนตะกูลมีเงิน แต่โดนกีดกันจากครอบครัว ด้วยความที่ฉันเชื่อใจคนในครอบครัวมากเกินไป ทางครอบครัวฉันในตอนนั้นบอกฉันว่าถ้าอยากคบกัน ให้เขาไปกับผู้ชายสูงศักดิ์ที่เป็นหมั่นฉัน เหมือนกับว่าออกไปรบแบบนั้น แต่จริงๆแล้วพาเขาไปตาย เขาถูกพวกนั้นฆ่าอย่างโหดเหี่ยมแยกชิ้นเนื้อให้จระเข้กิน เขาทุกข์ทรมานร่างกายมาก เมื่อถึงเวลามี่พวกเขากลับมาบ้าน แต่ไม่มีคนรักกลับมาด้วย คู่หมั่นบอกกับฉันว่า คนรักของเขาหนีไปมีหญิงอื่น เมื่อเวลาผ่านไปฉันตรอมใจป่วยเพราะความเจ็บปวด ความแค้น จนฉันไม่ไหว แม่ฉันในตอนนั้นสภาพความจริงว่า พวกเราทำให้เขาตาย เขาไม่ได้มีใคร พวกเราใส่เลือดปจด.ของฉันใส่ในน้ำให้เขาดื่มระหว่างเดินทางไป ทำให้อิธิฤทธิ์เขาอ่อนแรงลง แล้วสู้ใครไม่ได้ พอฉันรู้ฉันรู้สึกผิดมาก ร้องไห้ไม่หยุด แล้วสาบานไว้กับเขาว่า ไม่ว่าชาติไหนขอชดใช้ในสิ่งที่ทำไป ไม่ว่าจะลำบากแค่ไหนก็ตาม....
ทำให้ทุกวันนี้ชีวิตฉันเหมือนทุกข์ เลิกไม่ได้ หนีไม่ได้ เหมือนต้องช่วยเขาอยู่ตลอดเวลาเขาคุมตัวเองไม่ได้ เมื่อไหร่ที่เขาคิดว่าไม่มีใครสนใจเขาแล้ว จิตเขาจะไปเขมร สถานที่ที่เขาเคยโดนฆ่าตายที่นั้น ตัวเขาจะรู้ว่าตัวเองต้องไปๆๆๆ คือคุมตัวเองไม่ได้เลย จิตของเขาจะผูกกับฉัน เขาจะรู้ว่าจิตฉันคิดอะไรเขารู้หมด อาการเขาจะเริ่มกำเริบหนักขึ้นเรื่อยๆ จนเป็นเกือบทุกวัน พ่อแม่เขาไม่รู้ เขาไม่อยากให้พ่อแม่รู้ พวกท่านไม่สบายหนัก ต้องปกปิดมาตลอด พ่อแม่รู้เขายิ่งเคลียดหนักกว่าเดิม ทำให้ทุกวันนี้ฉันต้องแบกรับความลำบากคนเดียว หาเงิน ดูแลแบบระห่างไกล เราไม่ได้อยู่ด้วยกัน เพราะพ่อแม่ฉันไม่ชอบเขาที่ผานเงินฉันทุกวัน ไม่ทำมหาเงิน แต่มีหลายเหตุผลที่หลังๆเขาทำงานไม่ได้ เพราะเขาไม่เหมือนคนปกติทั่วไปแล้ว เขาจะเป็นคนเม่อลอย สมองคิดช้า ชอบทำลายสิ่งของ และทำร้ายตัวเอง แต่ไม่ทำร้ายคนอื่น มันทำให้เขาทำงานให้ใครไม่ได้อีกเลย จนทุกวันนี้ฉันต้องแบกรับคนเดียวทุกอย่าง จนฉันไม่เหลือเงินเก็บเลย แต่ไม่พอด้วย ต้องไปยืมมาใช้จ่ายไปวันๆ ทำงานได้เงินเดือนมาไม่พอ เพราะต้องเอาเงินไปใช้ ทำให้ชีวิตทุกวันนี้ทั้งเหนื่อยล้า ทุกข์ทรมานใจ หนีไปไหนไม่ได้แบบนี้ พอหนีเขาจะสาปแช่ง และเมื่อไหร่ที่เราให้เขาไปตาย แต่จริงๆแล้วฉันไม่เคยบอกให้เขาไปตายเลยที่แบบนั้น เพราะจิตเขา ฉันเสียงานเพื่อไปตามเขากลับยากลำบากมาก เสียทั้งเงินมากมาย มันเหนื่อย ท้อใจ ไม่เคยคิดอยากให้เขาตาย แต่จิตเขาไปเอง ทำให้ชีวิตฉันต้องวนเวียน ชดใช้กรรม อดทนความลำบากในสิ่งที่ฉันเคยพูดสาบานเอาไว้ในอดีตชาติ
ฉันควรทำอย่างไร..อยากออกมาใช้ชีวิตคนเดียว ไม่มีใครอีกแล้ว เพราะเหนื่อยกับความรัก มีหลายสิ่งที่คู่เวรคู่กรรมหนีกันไม่พ้น ตัดใจยาก กลัวเขาสาปแช่งฉัน และคนในครอบครัว ฉันรักเขา แต่ก็เหนื่อยอยู่ฝ่ายเดียวมามากพอแล้ว ไม่อยากให้เขามาจองเวรจองกรรมต่อกัน แยกทางกันด้วยดี ไม่มีความแค้นต่อกัน
อยากตัดขาดจากคู่รัก ที่เกิดจากคู่เวรคู่กรรม
แต่ที่ฉันเล่ามาทั้งหมดมันเกิดกับตัวฉันเองจริงๆ คนที่ไม่โดนกับตัวจะไม่มีวันเข้าใจ ว่าคู่เวรคู่กรรมมันเป็นยังไง
ฉันเป็นผู้หญิงที่ทางบ้านพอมีเงิน แต่ได้คบกับผู้ชายคนนึง ที่เขาไม่มีอนาคต และไม่มีอะไรเลย เขาเป็นนักมวย บ้านเกิดอยู่สุรินทร์ อ.กาบเชิง ฉันเจอเขาที่กรุงเทพ เขาเป็นครูสอนมวยให้ฉัน เจอกันครั้งแรกฉันไม่ถูกชะตาหรือชอบอะไรเขาเลย จนวันนึงเขาได้ทักข้อความมาชวนคุยไปเลี้ยงอำลา เพราะเขาจะลาออกจากสอนมวย ไปเป็นบอดี้การ์ดสอนมวยให้กับคนจีนที่ประเทศลาว ช่วงนั้นเราสองคนยังไม่ได้คบกัน แต่คุยๆตามภาษาพี่น้อง ฉันไม่คิดอะไร แต่ทางผู้ชายเหมือนจะคิดมากกว่านั้น มีครั้งนึงเขาบอกฉันว่า เขาเคยเห็นฉันในอดีตชาติของเขา ตอนนั้นไม่ได้เชื่ออะไรเรื่องแบบนี้ จนเราคบกัน มาถึงปัจจุบัน จะ 3 ปีแล้ว ชีวิตฉันมีแต่ความทุกข์ตั้งแต่ปีแรก ผู้ชายคนนี้ไม่ประสบความสำเร็จอะไรเลย ไม่มีเงิน ไม่มีอะไรเป็นของตัวเองเลย ตอนนั้นฉันคิดในแย่ดี ถ้าเขารักเราเขาจะขยันหาเงินเองได้ แต่ไม่ได้เป็นอย่างที่ฉันคิด เขาไปทำงานเป็นบอดี้การ์ด เงินเดือนเกือบแสน แต่เขาไม่เคยมีเงิน และไม่เคยส่งเงินให้ครอบครัว และให้ฉันเลย มีแต่เขาที่ขอเงินฉันฝ่ายเดียว อยู่ข้ามประเทศกัน แต่ให้ฉันส่งเงินไปให้ ฉันก็ไม่เข้าใจว่าทำงานอะไรไม่มีเงินติดตัวเลยหรอ หลังจากเขาทำงานที่ลาวได้ไม่นาน เขาก็ย้ายไปทำงานที่เขมร ทำงานไม่มีเงินใช้อีกเช่นเคย จนเจ้านายเขาเสีย เมียเจ้านายเลยอบยพมาปักฐาน ซื้อบ้านอยู่ที่ไทย ใช้ชื่อแฟนของฉัน แต่บ้านที่ซื้อไปก่อสร้างทับที่ของคนอิสลามที่อาถรรพ์มาก อยู่กันไม่ได้ กลับมานอนบ้านได้ไม่นาน ก็ต้องออกไปนานที่อื่นแทน จนถึงปีที่ 2 แฟนมาอยู่ไทยเต็มตัว เราสองคนไม่ได้เจอกันเลย 1 ปี เจอ 3 ครั้ง ระยะเวลาเจอก็ยากมากๆ เหมือนมีอะไรกีดกันอยู่ ตั้งแต่เขามาอยู่ไทยช่วยปีที่ 2-3 เขาเริ่มมีอาการโรคซึมเศร้าหนัก จนคุมตัวเองไม่ได้ เดินไปไหนยังไม่รู้ตัว เขาจะมีความเคลียดหนัก จิตเขาผูกกับฉัน เขาจะเคลียดทุกเรื่องที่เกียวกับฉัน ไม่ว่าฉันจะลำบากไม่มีเงิน กลัวการจากลา กลัวฉันจะทิ้ง เขารู้ผิดที่ทำให้ฉันไม่มีเงินเพราะเขา มีย่าชีท่านนึงท่านบอกว่าเราเป็นคู่เวรคู่กรรมที่อดีตชาติฉันเคยสั่งให้เขาไปตายที่บริเวณเขมร โดยที่อดีตนั้นเราสองคนแอบคบกัน เขาเป็นทหารมีอิธิฤิทธิ์แรงกล้า ไม่มีใครทำอะไรเขาได้ ฉันเป็นคนตะกูลมีเงิน แต่โดนกีดกันจากครอบครัว ด้วยความที่ฉันเชื่อใจคนในครอบครัวมากเกินไป ทางครอบครัวฉันในตอนนั้นบอกฉันว่าถ้าอยากคบกัน ให้เขาไปกับผู้ชายสูงศักดิ์ที่เป็นหมั่นฉัน เหมือนกับว่าออกไปรบแบบนั้น แต่จริงๆแล้วพาเขาไปตาย เขาถูกพวกนั้นฆ่าอย่างโหดเหี่ยมแยกชิ้นเนื้อให้จระเข้กิน เขาทุกข์ทรมานร่างกายมาก เมื่อถึงเวลามี่พวกเขากลับมาบ้าน แต่ไม่มีคนรักกลับมาด้วย คู่หมั่นบอกกับฉันว่า คนรักของเขาหนีไปมีหญิงอื่น เมื่อเวลาผ่านไปฉันตรอมใจป่วยเพราะความเจ็บปวด ความแค้น จนฉันไม่ไหว แม่ฉันในตอนนั้นสภาพความจริงว่า พวกเราทำให้เขาตาย เขาไม่ได้มีใคร พวกเราใส่เลือดปจด.ของฉันใส่ในน้ำให้เขาดื่มระหว่างเดินทางไป ทำให้อิธิฤทธิ์เขาอ่อนแรงลง แล้วสู้ใครไม่ได้ พอฉันรู้ฉันรู้สึกผิดมาก ร้องไห้ไม่หยุด แล้วสาบานไว้กับเขาว่า ไม่ว่าชาติไหนขอชดใช้ในสิ่งที่ทำไป ไม่ว่าจะลำบากแค่ไหนก็ตาม....
ทำให้ทุกวันนี้ชีวิตฉันเหมือนทุกข์ เลิกไม่ได้ หนีไม่ได้ เหมือนต้องช่วยเขาอยู่ตลอดเวลาเขาคุมตัวเองไม่ได้ เมื่อไหร่ที่เขาคิดว่าไม่มีใครสนใจเขาแล้ว จิตเขาจะไปเขมร สถานที่ที่เขาเคยโดนฆ่าตายที่นั้น ตัวเขาจะรู้ว่าตัวเองต้องไปๆๆๆ คือคุมตัวเองไม่ได้เลย จิตของเขาจะผูกกับฉัน เขาจะรู้ว่าจิตฉันคิดอะไรเขารู้หมด อาการเขาจะเริ่มกำเริบหนักขึ้นเรื่อยๆ จนเป็นเกือบทุกวัน พ่อแม่เขาไม่รู้ เขาไม่อยากให้พ่อแม่รู้ พวกท่านไม่สบายหนัก ต้องปกปิดมาตลอด พ่อแม่รู้เขายิ่งเคลียดหนักกว่าเดิม ทำให้ทุกวันนี้ฉันต้องแบกรับความลำบากคนเดียว หาเงิน ดูแลแบบระห่างไกล เราไม่ได้อยู่ด้วยกัน เพราะพ่อแม่ฉันไม่ชอบเขาที่ผานเงินฉันทุกวัน ไม่ทำมหาเงิน แต่มีหลายเหตุผลที่หลังๆเขาทำงานไม่ได้ เพราะเขาไม่เหมือนคนปกติทั่วไปแล้ว เขาจะเป็นคนเม่อลอย สมองคิดช้า ชอบทำลายสิ่งของ และทำร้ายตัวเอง แต่ไม่ทำร้ายคนอื่น มันทำให้เขาทำงานให้ใครไม่ได้อีกเลย จนทุกวันนี้ฉันต้องแบกรับคนเดียวทุกอย่าง จนฉันไม่เหลือเงินเก็บเลย แต่ไม่พอด้วย ต้องไปยืมมาใช้จ่ายไปวันๆ ทำงานได้เงินเดือนมาไม่พอ เพราะต้องเอาเงินไปใช้ ทำให้ชีวิตทุกวันนี้ทั้งเหนื่อยล้า ทุกข์ทรมานใจ หนีไปไหนไม่ได้แบบนี้ พอหนีเขาจะสาปแช่ง และเมื่อไหร่ที่เราให้เขาไปตาย แต่จริงๆแล้วฉันไม่เคยบอกให้เขาไปตายเลยที่แบบนั้น เพราะจิตเขา ฉันเสียงานเพื่อไปตามเขากลับยากลำบากมาก เสียทั้งเงินมากมาย มันเหนื่อย ท้อใจ ไม่เคยคิดอยากให้เขาตาย แต่จิตเขาไปเอง ทำให้ชีวิตฉันต้องวนเวียน ชดใช้กรรม อดทนความลำบากในสิ่งที่ฉันเคยพูดสาบานเอาไว้ในอดีตชาติ
ฉันควรทำอย่างไร..อยากออกมาใช้ชีวิตคนเดียว ไม่มีใครอีกแล้ว เพราะเหนื่อยกับความรัก มีหลายสิ่งที่คู่เวรคู่กรรมหนีกันไม่พ้น ตัดใจยาก กลัวเขาสาปแช่งฉัน และคนในครอบครัว ฉันรักเขา แต่ก็เหนื่อยอยู่ฝ่ายเดียวมามากพอแล้ว ไม่อยากให้เขามาจองเวรจองกรรมต่อกัน แยกทางกันด้วยดี ไม่มีความแค้นต่อกัน