คือตอนนี้เราเพิ่งเริ่มทำงาน แล้วคิดว่าสังคมไม่โอเคเลย
เวลาทำอะไรผิดนิดหน่อย ก้มักจะโดนหัวเราะเยาะ
เวลาเค้าอารมเสียจากไหนไม่รุ้ก้มาลงที่เรา
เวลาเราไม่เข้าใจอะไร ถามย้ำเค้า เค้าก้จะตะคอกใส่
เวลาจะไปไหนก้พูดยุให้เราเอารถไป (ปกติที่บริษัทมีบริการรถรับส่งค่ะ) จะได้ไปรับพวกเค้าด้วย
คือมันอึดอัดมากค่ะ เค้าชอบพูดให้เราอยู่ทำโอ เราไม่ได้ขี้เกียจนะคะ แต่คืออยู่กะเึ้า8 ชม. เราก้ทนจะแย่แล้ว นี่จะให้อยู่โอต่อไม่ไหวค่ะ
พอเราไม่อยู่ เค้าก็จะถากถางทำไมไม่อยู่โอ ไม่ขยันเลย พร้อมชักสีหน้าใส่ คือไรค่ะ เราทำโอมันได้ตรังค์หรอ เพลียมากกดก
คืออันนี้เราอยากจะรู้จิงๆ ถ้าเราออกมันเหมือนคนไม่อดทนใช่มั้ยคะ แต่เราไม่เคยมีความสุขสักวัน
บางวันต้องกลับมาร้องไห้ สะอื้นหนัก คนเดียว ในชีวิตไม่เคยสงสารตัวเองขนาดนี้ แต่ก้ลังเลอีกกลัวออกไปแล้วยังไม่มีงานทำ
เราจะไปทำอะไร อยู่ว่างๆเกาะพ่อแม่ต่อก้ไม่ไหว เพราะค่าใช้จ่ายที่บ้านเยอะอยู่แล้ว แต่พอพอคิดจะอยู่ต่อใจมันก้ไม่สู้แล้ว
ทุกคนคิดว่าเราอดทนน้อยไปมั้ย มีใครเจอน้อยกว่านี้แล้วออกมั้ยคะ หรือใครเจอเยอะกว่านี้แล้วยังทนอยู่ได้อิ้กกกก
สังคมทำงานแบบไหนค่ะ ที่เคยเจอแล้วถึงขั้นทนไม่ได้ ต้องลาออกเท่านั้น!!
เวลาทำอะไรผิดนิดหน่อย ก้มักจะโดนหัวเราะเยาะ
เวลาเค้าอารมเสียจากไหนไม่รุ้ก้มาลงที่เรา
เวลาเราไม่เข้าใจอะไร ถามย้ำเค้า เค้าก้จะตะคอกใส่
เวลาจะไปไหนก้พูดยุให้เราเอารถไป (ปกติที่บริษัทมีบริการรถรับส่งค่ะ) จะได้ไปรับพวกเค้าด้วย
คือมันอึดอัดมากค่ะ เค้าชอบพูดให้เราอยู่ทำโอ เราไม่ได้ขี้เกียจนะคะ แต่คืออยู่กะเึ้า8 ชม. เราก้ทนจะแย่แล้ว นี่จะให้อยู่โอต่อไม่ไหวค่ะ
พอเราไม่อยู่ เค้าก็จะถากถางทำไมไม่อยู่โอ ไม่ขยันเลย พร้อมชักสีหน้าใส่ คือไรค่ะ เราทำโอมันได้ตรังค์หรอ เพลียมากกดก
คืออันนี้เราอยากจะรู้จิงๆ ถ้าเราออกมันเหมือนคนไม่อดทนใช่มั้ยคะ แต่เราไม่เคยมีความสุขสักวัน
บางวันต้องกลับมาร้องไห้ สะอื้นหนัก คนเดียว ในชีวิตไม่เคยสงสารตัวเองขนาดนี้ แต่ก้ลังเลอีกกลัวออกไปแล้วยังไม่มีงานทำ
เราจะไปทำอะไร อยู่ว่างๆเกาะพ่อแม่ต่อก้ไม่ไหว เพราะค่าใช้จ่ายที่บ้านเยอะอยู่แล้ว แต่พอพอคิดจะอยู่ต่อใจมันก้ไม่สู้แล้ว
ทุกคนคิดว่าเราอดทนน้อยไปมั้ย มีใครเจอน้อยกว่านี้แล้วออกมั้ยคะ หรือใครเจอเยอะกว่านี้แล้วยังทนอยู่ได้อิ้กกกก