บางทีเวลาทำอาหารทานเอง ก็จะทำแบบที่ชอบ
มีคนมาทานด้วยก็ทำแบบตามวิธีนิยม
บางทีเผลอทำแบบที่อยากกิน โดนหาว่าไม่เป็นซ่ะงั้น (แต่แทบจะเลียจานที่บอกเราทำไม่เป็นซะสะอาดปิ้ง)
- อย่างผัดผัก ตามตำราต้องผัดไฟแรง น้ำมันถึง หันผักเท่าๆกัน ใส่เครื่องให้พร้อม เทวูบสะบัดกะทะตลบๆ ให้ผักกรอบแต่ต้องสุกเขียว(แต่ไม่เหม็นเขียว)
แต่ผมชอบ ผัดไปค่อยๆปรุงไป พอผิวผัดเริ่มสุกน้ำมันค่อยเติมน้ำเบาไฟ(จะได้ไม่เละ) ผักจนผักนุ่มคายน้ำ(ผักบุ้งก็ดำเลยแหละ) รสเครื่องปรุงเข้าเนื้อ น้ำเจิ่งจาน ราดข้าวได้ อะไรประมาณนี้
ส่วนมากผักตามตลาดสมัยนี้ค่อนข้างเหนียวด้วย ไม่ได้สดกรอบขนาดเอามาฉ่าแล้วสุกจะหวานกรอบ ยกเว้นพวกผักออกานิกส์
- ปลาทอดต้องกรอบฟูถึงข้างใน แบะสองซีก ปลาทรงกระบอกก็บั้งให้เนื้อเป็นชิ้นๆ จะได้สูกผิวกรอบ ทอดไฟแรงให้ผิวสุกแล้วลดมาไฟกลางให้ผิวกรอบ เนื้อสุก
แต่ผมชอบแบบสุกทั้งตัว เนื้อยังมีน้ำอยู่ ผิวไม่แยกเป็นข้าวเกรียบ เรียกว่าแทบจะทอดไม่บั้งเลย เนื้อหนาก็กรีดกลางซะทีนึงจะได้สุก ทอดไฟกลาง-อ่อน ผมว่ามันจะยังมีกลิ่นปลานิดๆ
- ต้มยำ นอกจากเนื้อสัตว์ที่ประเคนลงไปขอแค่ พริก ข่าตะไคร้ ใบมะกรุด เป็นเครื่องหลัก ผักชี กระเพรารึผักชีใบเลื่อย พอยอมใส่ได้
แต่ที่ชอบๆซดกัน ต้องประเคนนม หัวหอมใหญ่ น้ำพริกผัด-มันกุ้งผัด มะเขือเทศ ลงไปด้วยแทบทุกที่
ผมชอบแบบใสๆไร้มะเขือเทศมากกว่า
- น้ำยา แกงกะทิ ต้องใช้ไฟเบาๆ แกงระวังอย่าให้แตกมัน เติมน้ำมันพืชให้มีสีสวยลอยหน้า
แต่ผมชอบแบบอุ่นแล้วอุ่นอีกให้แตกมันเป็นลูกๆ (ตอนนี้ส่วนมากเป็นกระทิกล่อง อุ่นเท่าไรก็ไม่แตกมัน แต่มันเลี่ยน-*-)
แล้วส่วนของน้ำมันผัดเครื่องที่ลอยหน้าก็ไม่ชอบเลย เวลากินช้อนทิ้งหมด
อันที่จริงก็ทานได้ทั้งสองแบบนะครับ แต่ถ้าเลือกได้ จะเลือกทานแบบที่คนอื่นบ่นกันว่าทำแบบไม่มีฝีมือมากกว่า
อยากรู้ว่ามีใครที่ชอบทานแปลกๆแบบผมมั้ย
ใครชอบทานอาหารที่ไม่ทำตามตำรานิยมบ้าง
มีคนมาทานด้วยก็ทำแบบตามวิธีนิยม
บางทีเผลอทำแบบที่อยากกิน โดนหาว่าไม่เป็นซ่ะงั้น (แต่แทบจะเลียจานที่บอกเราทำไม่เป็นซะสะอาดปิ้ง)
- อย่างผัดผัก ตามตำราต้องผัดไฟแรง น้ำมันถึง หันผักเท่าๆกัน ใส่เครื่องให้พร้อม เทวูบสะบัดกะทะตลบๆ ให้ผักกรอบแต่ต้องสุกเขียว(แต่ไม่เหม็นเขียว)
แต่ผมชอบ ผัดไปค่อยๆปรุงไป พอผิวผัดเริ่มสุกน้ำมันค่อยเติมน้ำเบาไฟ(จะได้ไม่เละ) ผักจนผักนุ่มคายน้ำ(ผักบุ้งก็ดำเลยแหละ) รสเครื่องปรุงเข้าเนื้อ น้ำเจิ่งจาน ราดข้าวได้ อะไรประมาณนี้
ส่วนมากผักตามตลาดสมัยนี้ค่อนข้างเหนียวด้วย ไม่ได้สดกรอบขนาดเอามาฉ่าแล้วสุกจะหวานกรอบ ยกเว้นพวกผักออกานิกส์
- ปลาทอดต้องกรอบฟูถึงข้างใน แบะสองซีก ปลาทรงกระบอกก็บั้งให้เนื้อเป็นชิ้นๆ จะได้สูกผิวกรอบ ทอดไฟแรงให้ผิวสุกแล้วลดมาไฟกลางให้ผิวกรอบ เนื้อสุก
แต่ผมชอบแบบสุกทั้งตัว เนื้อยังมีน้ำอยู่ ผิวไม่แยกเป็นข้าวเกรียบ เรียกว่าแทบจะทอดไม่บั้งเลย เนื้อหนาก็กรีดกลางซะทีนึงจะได้สุก ทอดไฟกลาง-อ่อน ผมว่ามันจะยังมีกลิ่นปลานิดๆ
- ต้มยำ นอกจากเนื้อสัตว์ที่ประเคนลงไปขอแค่ พริก ข่าตะไคร้ ใบมะกรุด เป็นเครื่องหลัก ผักชี กระเพรารึผักชีใบเลื่อย พอยอมใส่ได้
แต่ที่ชอบๆซดกัน ต้องประเคนนม หัวหอมใหญ่ น้ำพริกผัด-มันกุ้งผัด มะเขือเทศ ลงไปด้วยแทบทุกที่
ผมชอบแบบใสๆไร้มะเขือเทศมากกว่า
- น้ำยา แกงกะทิ ต้องใช้ไฟเบาๆ แกงระวังอย่าให้แตกมัน เติมน้ำมันพืชให้มีสีสวยลอยหน้า
แต่ผมชอบแบบอุ่นแล้วอุ่นอีกให้แตกมันเป็นลูกๆ (ตอนนี้ส่วนมากเป็นกระทิกล่อง อุ่นเท่าไรก็ไม่แตกมัน แต่มันเลี่ยน-*-)
แล้วส่วนของน้ำมันผัดเครื่องที่ลอยหน้าก็ไม่ชอบเลย เวลากินช้อนทิ้งหมด
อันที่จริงก็ทานได้ทั้งสองแบบนะครับ แต่ถ้าเลือกได้ จะเลือกทานแบบที่คนอื่นบ่นกันว่าทำแบบไม่มีฝีมือมากกว่า
อยากรู้ว่ามีใครที่ชอบทานแปลกๆแบบผมมั้ย