ถ้าวันหนึ่งคุณถูกแยกออกจากสิ่งที่คุณรักจะทำยังไง

สวัสดีครับ ท่านปุถุชนทั้งหลาย ตอนแรกผมก็ไม่ได้ว่าจะมาลงหาสาระอะไรหรอกครับแต่อดไม่ได้  เรื่องมันมีอยู่ว่า
                            ผมเคยทำหลายๆสิ่งหลายๆอย่างเพื่อให้สิ่งที่ผมรัก  สิ่งที่ถูกสร้างมารุ่นต่อรุ่น ถูกสืบสานกันมาแลด้วยคำขอร้องการคนรุ่นก่อนที่ให้ผมรักษาและทำตัวให้ดีรักษามันไว้ให้ดี (มันเป็นเรื่องที่เอามาเผยแพร่แบบตรงๆนั้นไม่ได้ ผมขออุ๊บไว้หล่ะกัน) ผมขอคอยทำมาตลอด  ในเวลาที่มีอยู่ จนกระทั้งวันหนึ่ง กลับมีคนบางกลุ่มออกมาบอกว่าสิ่งที่ผมทำนั้นผิด  สิ่งที่คนส่วนใหญ่เค้ามองมานั้นไม่ดี สิ่งที่คนภายนอกมองมานั้นไม่ดี ผมเลยมีหน้าที่เพียงแค่เดินออกมา

                               หลายๆอย่างที่คนเค้ามอง  หลายๆอย่างที่เค้าเห็น  คนส่วนใหญ่จะไม่ถามตรงๆหรอกครับว่าทำไปทำไมมีเหตุผลอะไร  แค่เพียงว่า"เห้ย ทำได้ แต่กูทำไม่ได้ เขาไม่มาหากูแต่ไปหา" อะไรแบบเนี้ยครับ ก็เลยกลายเป็นว่าเราผิด  ผิดที่เราเป็นคนปรับตัวเข้ากับสังคมทุกระดับชั้นได้ง่าย เค้ากับคนทุกเพศวัยได้ง่าย  มันก็แปลกดีนะครับที่เป็นว่า สิ่งที่เราเป็นแบบนี้ผิด

                               ผมก็ไม่ได้อะไรมากแหละตอนนี้  แต่แค่อยากจะบอกว่า  โอเคบางอย่างคุณอาจจะมองไม่ดี  แต่ก็อย่าพึ่งตัดสินว่าเค้าเป็นคนไม่ดีสิครับ  เค้าอาจจะมีเหตุผลบางอย่างที่จำเป็นต้องทำก็ได้  ทำไมไม่ถามตรงๆ  หรือพูดตรงๆไม่ได้เพราะกลัวเข้าตัวเองครับ คิดถึงใจเราใจเขาแล้วมองย้อนกลับมาดูตัวเองก่อนที่จะว่าคนอื่นก็ดีเหมือนกันนะครับ  จะได้รู้ว่าสิ่งที่กล่าวออกไปนั้นมันดีที่สุดแล้วกลับทุกคนทุกฝ่าย  ไม่ใช่ดีแค่กับตัวเอง

                               ถามว่าเจ็บใจมากมั๊ยที่ถูกไล่ออกมาจากตรงนั้น ทั้งเจ็บใจและเสียใจครับ  แต่ว่าก็ทนอยู่ได้เพราะคนที่เค้ามองเห็นที่ภายในของเราที่แสดงออกมาจากจิตใจเราจริงๆ  เท่านั้นก็มีความสุขมากแล้วครับ