คือเรื่องมีอยู่ว่าผมนี่แอบชอบเพื่อนคนนี้มานานมากแล้วครับ
ก็9ปีล่ะ เริ่มแรกรู้จักจากการที่ไปจีบเค้าแต่เค้าบอกเป็นเพื่อนดีกว่า แล้วก็เป็นเพื่อนตลอดมาแต่เวลาไปเที่ยวไหนๆกันผมดูแลเค้าดีเหมือนแฟนเลยนะ แล้วก็มีหลายครั้งที่เคยมีแฟนก็ทะเลาะกับแฟนเพราะผมครั้งแล้วครั้งเล่าบางทีผมก็เลือกเงียบหายกลัวเค้าทะเลาะกัน มันก็มีเรื่องบังเอิญนะครับ คือเวลาผมมีแฟนเค้าจะโสด เวลาเค้ามีแฟน ผมจะโสด สลับกันอยู่อย่างนี่ เป็นเพื่อนสนิทกันมากเลย จนมา2ปีหลังโสดทะงคู่แต่เรา2คนไม่ค่อยคุยกัน แต่เวลาคุยกันไม่ค้องพูดไรมาก มองหน้าก็รู้กัน จนหลังเพื่อนของ(ฝ่ายหญิง)็บอกให้คบกัน แต่เค้าก็่าแต่ยิ้มเขินๆ
เ้าเป็นผญ.คนที่รองมากจากแม่ผมที่สามารถดุด่าว่า ผมแล้วผมก็เชื่อได้ คือแบบยอมให้ทุกอย่าง ซึ่งต่างจากที่ผ่านๆมา
พักหลังๆผมก็แหย่เค้าแบบว่า แต่งงานกันม่ะ มันก็ด่าผมนะแต่ด่าเสดแล้วเบียนหน้าหนี หรือเขิน ก็บอกบ่อยนะ แล้วอยู่ดีๆแม่ผมก็บอกชอบคนนี้อยากได้เป็นสะไภ้ ผมก็บอกมันอีกว่าแม่อยากได้แค่ไม่ตอบ หาว่าผมบ้า ทุกครั้งก็จะเป็นแบบนี้เวลาพูด
ผมนี่ก็ไม่รุจะทำยังไง จะบอกก็ไม่กล้าแต่ กลัวจะเสียเพื่อน ไม่รุจะทำไงได้แต่ทำใจอ่ะครับ
ปล.ลองให้คำแนะนำผมด้วยนะครับ
แอบชอบเพื่อนแต่ไม่รู้จะทำไงดี
ก็9ปีล่ะ เริ่มแรกรู้จักจากการที่ไปจีบเค้าแต่เค้าบอกเป็นเพื่อนดีกว่า แล้วก็เป็นเพื่อนตลอดมาแต่เวลาไปเที่ยวไหนๆกันผมดูแลเค้าดีเหมือนแฟนเลยนะ แล้วก็มีหลายครั้งที่เคยมีแฟนก็ทะเลาะกับแฟนเพราะผมครั้งแล้วครั้งเล่าบางทีผมก็เลือกเงียบหายกลัวเค้าทะเลาะกัน มันก็มีเรื่องบังเอิญนะครับ คือเวลาผมมีแฟนเค้าจะโสด เวลาเค้ามีแฟน ผมจะโสด สลับกันอยู่อย่างนี่ เป็นเพื่อนสนิทกันมากเลย จนมา2ปีหลังโสดทะงคู่แต่เรา2คนไม่ค่อยคุยกัน แต่เวลาคุยกันไม่ค้องพูดไรมาก มองหน้าก็รู้กัน จนหลังเพื่อนของ(ฝ่ายหญิง)็บอกให้คบกัน แต่เค้าก็่าแต่ยิ้มเขินๆ
เ้าเป็นผญ.คนที่รองมากจากแม่ผมที่สามารถดุด่าว่า ผมแล้วผมก็เชื่อได้ คือแบบยอมให้ทุกอย่าง ซึ่งต่างจากที่ผ่านๆมา
พักหลังๆผมก็แหย่เค้าแบบว่า แต่งงานกันม่ะ มันก็ด่าผมนะแต่ด่าเสดแล้วเบียนหน้าหนี หรือเขิน ก็บอกบ่อยนะ แล้วอยู่ดีๆแม่ผมก็บอกชอบคนนี้อยากได้เป็นสะไภ้ ผมก็บอกมันอีกว่าแม่อยากได้แค่ไม่ตอบ หาว่าผมบ้า ทุกครั้งก็จะเป็นแบบนี้เวลาพูด
ผมนี่ก็ไม่รุจะทำยังไง จะบอกก็ไม่กล้าแต่ กลัวจะเสียเพื่อน ไม่รุจะทำไงได้แต่ทำใจอ่ะครับ
ปล.ลองให้คำแนะนำผมด้วยนะครับ