1. อยู่ดีๆก็ร้องไห้ ทั้งๆที่ไม่ได้มีเรื่องสะเทือนใจอะไรเลย เป็นบ่อยมาก อย่างเช่น นั่งดูรายการตลกหัวเราะอยู่ดีๆ สักพักก็ร้องไห้เฉยเลย
ไม่ได้ร้องไห้แบบเอาเป็นเอาตายนะคะ ร้องไห้แบบน้ำตาไหล มีความรู้สึกเศร้าๆ แต่ไม่รู้ว่าเศร้าเรื่องอะไร ไม่รู้ว่าทำไมถึงร้อง
เราร้องไห้ทุกวันค่ะ ทุกช่วงเวลาด้วย เดินๆ ยังร้องไห้ได้เลย เรา งง กับตัวเองมากๆ ร้องทำไม
2. เราตัดขาดการติดต่อจากเพื่อนทุกคน พูดง่ายๆ คือตอนนี้ไม่มีเพื่อนเลยสักคน ไม่ใช่ว่าเพื่อนไม่คบเรานะ แต่เราเป็นฝ่ายหายหน้าไปเอง
แบบเปลี่ยนเบอร์โทร ปิดเฟสบุ๊ค ขาดการติดต่อไปเอง แรกๆ เพื่อนๆ ก็พยายามหาทางติดต่อเราอยู่แหละ แต่สักพักก็หายไปหมดเลย
เราอยู่กับครอบครัว(พี่ชาย-น้องสาว) พูดคุยกันปกติ ไม่ได้มีเรื่องทะเลาะกัน ไม่ถึงกับเก็บตัวอะไร ยังไปไหนมาไหนกับน้อง
ไปกินข้าว ดูหนัง ไปกับน้องตลอด
3. เรารักแม่นะ แต่บางทีเราก็รู้สึกเกลียด แบบเกลียดมากไม่อยากอยู่ร่วมบ้านเลย เวลาที่เรารู้สึกเกลียด เราก็จะพูดจาแรงๆ ทำร้ายจิตใจท่าน
หรือไม่ก็เมินไปเลย ไม่พูดด้วย ไม่มอง ไม่รับรู้อะไรทั้งสิ้น แต่เวลาเรารู้สึกรัก เราก็จะเอาอกเอาใจ พาไปเที่ยว ซื้อของดีๆ ให้กิน
ท่านอยากได้อะไรถ้าไม่เกินความสามารถเราก็หามาให้ พูดจาดีด้วย คือเราค่อนข้างสับสนกับอารมณ์ตัวเองมากๆ เรากลัวจะเป็นลูกอกตัญญู
แม่เราเค้าไม่ได้อยู่กับเรานะ เค้าอยู่กับสามีใหม่ที่กรุงเทพ เราอยู่หาดใหญ่กับพี่น้อง แม่จะมาเยี่ยมพวกเราปีละ 1-2 ครั้งๆละประมาณเดือน
4. ชอบคิดถึงเรื่องเก่าๆ เรื่องที่เราทำผิดพลาด เรื่องร้ายๆ เรื่องที่น่าอาย ประมาณว่าอยู่ดีๆ ก็นึกขึ้นมาได้ พอนึกขึ้นได้ก็เกลียดตัวเอง
ด่าตัวเองตลอดๆ แต่ตอนที่เรานึกถึงเรื่องเก่าๆ เราจะไม่ร้องไห้นะ แค่ด่าตัวเองเฉยๆ Eโง่บ้าง E=เลว บ้าง (ด่าตัวเองนะ)
สรุปเรามีอาการของโรคซึมเศร้ารึเปล่าคะ?? เราต้องไปปรึกษาจิตแพทย์มั้ย?? หรือเป็นอาการปกติของคนทั่วไปคะ
ช่วยวิเคราะห์หน่อยค่ะ ว่าอาการแบบนี้เราเป็นโรคซึมเศร้ารีเปล่า??
ไม่ได้ร้องไห้แบบเอาเป็นเอาตายนะคะ ร้องไห้แบบน้ำตาไหล มีความรู้สึกเศร้าๆ แต่ไม่รู้ว่าเศร้าเรื่องอะไร ไม่รู้ว่าทำไมถึงร้อง
เราร้องไห้ทุกวันค่ะ ทุกช่วงเวลาด้วย เดินๆ ยังร้องไห้ได้เลย เรา งง กับตัวเองมากๆ ร้องทำไม
2. เราตัดขาดการติดต่อจากเพื่อนทุกคน พูดง่ายๆ คือตอนนี้ไม่มีเพื่อนเลยสักคน ไม่ใช่ว่าเพื่อนไม่คบเรานะ แต่เราเป็นฝ่ายหายหน้าไปเอง
แบบเปลี่ยนเบอร์โทร ปิดเฟสบุ๊ค ขาดการติดต่อไปเอง แรกๆ เพื่อนๆ ก็พยายามหาทางติดต่อเราอยู่แหละ แต่สักพักก็หายไปหมดเลย
เราอยู่กับครอบครัว(พี่ชาย-น้องสาว) พูดคุยกันปกติ ไม่ได้มีเรื่องทะเลาะกัน ไม่ถึงกับเก็บตัวอะไร ยังไปไหนมาไหนกับน้อง
ไปกินข้าว ดูหนัง ไปกับน้องตลอด
3. เรารักแม่นะ แต่บางทีเราก็รู้สึกเกลียด แบบเกลียดมากไม่อยากอยู่ร่วมบ้านเลย เวลาที่เรารู้สึกเกลียด เราก็จะพูดจาแรงๆ ทำร้ายจิตใจท่าน
หรือไม่ก็เมินไปเลย ไม่พูดด้วย ไม่มอง ไม่รับรู้อะไรทั้งสิ้น แต่เวลาเรารู้สึกรัก เราก็จะเอาอกเอาใจ พาไปเที่ยว ซื้อของดีๆ ให้กิน
ท่านอยากได้อะไรถ้าไม่เกินความสามารถเราก็หามาให้ พูดจาดีด้วย คือเราค่อนข้างสับสนกับอารมณ์ตัวเองมากๆ เรากลัวจะเป็นลูกอกตัญญู
แม่เราเค้าไม่ได้อยู่กับเรานะ เค้าอยู่กับสามีใหม่ที่กรุงเทพ เราอยู่หาดใหญ่กับพี่น้อง แม่จะมาเยี่ยมพวกเราปีละ 1-2 ครั้งๆละประมาณเดือน
4. ชอบคิดถึงเรื่องเก่าๆ เรื่องที่เราทำผิดพลาด เรื่องร้ายๆ เรื่องที่น่าอาย ประมาณว่าอยู่ดีๆ ก็นึกขึ้นมาได้ พอนึกขึ้นได้ก็เกลียดตัวเอง
ด่าตัวเองตลอดๆ แต่ตอนที่เรานึกถึงเรื่องเก่าๆ เราจะไม่ร้องไห้นะ แค่ด่าตัวเองเฉยๆ Eโง่บ้าง E=เลว บ้าง (ด่าตัวเองนะ)
สรุปเรามีอาการของโรคซึมเศร้ารึเปล่าคะ?? เราต้องไปปรึกษาจิตแพทย์มั้ย?? หรือเป็นอาการปกติของคนทั่วไปคะ