เลิกกับแฟนมาได้สักระยะแล้วค่ะ จากกันด้วยดี ตอนแรกๆเหงามากเลย ชีวิตไม่เคยเป็นโสดมาครึ่งชีวิต 55 (ประมาณโสดปุ๊บมีแฟนใหม่ทันที) แต่พอเวลาผ่านไป ลองใช้ความคิดทบทวนเรื่องราวต่างๆแล้วพบว่าการเลิกกันของเราเป็นเรื่องที่ดีกว่ามาก เพราะเข้ากันไม่ได้จริงๆ คบกันรังแต่จะทุกข์มากกว่าสุข
พอเป็นโสด ได้เที่ยวเยอะมาก อ่านหนังสือที่ไม่ได้อ่านเยอะไปหมด อ่านมังงะ ดูอนิเมะ ออกไปถ่ายรูป เดินทาง มีเวลาไปวิ่งที่สวนลุมทุกเย็น ขับรถไปวัด ถวายสังฆทานคนเดียว (เค้าบอกว่าเป็นอานิสงฆ์ทำให้เกิดสุขในใจได้ด้วยตัวเองด้วย) แล้วก็ค้นพบว่าชีวิตเริ่มมีความสุขได้ด้วยตัวเราโดยที่ไม่ต้องพึ่งพาคนอื่น มันปลอดโปร่งอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนเลย
เห็นคนบ่นเรื่องหาแฟนกันเยอะ เพื่อนหลายคนอายุเยอะขึ้นเริ่มกลัวเหงา หวังเอาความสุขเราไปฝากไว้ที่ใครสักคน เลยอยากลองหามุมที่แตกต่างดูบ้าง สำหรับเรา คือรู้สึกโชคดีจริงๆที่เลิกกันไป ใครมีมุมนี้ลองเอามาแชร์กันนะคะ
มีใครเป็นบ้างคะ ทั้งๆที่ยังไม่ได้มีใครใหม่ แต่ก็รู้สึกดีที่เลิกกับแฟน
พอเป็นโสด ได้เที่ยวเยอะมาก อ่านหนังสือที่ไม่ได้อ่านเยอะไปหมด อ่านมังงะ ดูอนิเมะ ออกไปถ่ายรูป เดินทาง มีเวลาไปวิ่งที่สวนลุมทุกเย็น ขับรถไปวัด ถวายสังฆทานคนเดียว (เค้าบอกว่าเป็นอานิสงฆ์ทำให้เกิดสุขในใจได้ด้วยตัวเองด้วย) แล้วก็ค้นพบว่าชีวิตเริ่มมีความสุขได้ด้วยตัวเราโดยที่ไม่ต้องพึ่งพาคนอื่น มันปลอดโปร่งอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนเลย
เห็นคนบ่นเรื่องหาแฟนกันเยอะ เพื่อนหลายคนอายุเยอะขึ้นเริ่มกลัวเหงา หวังเอาความสุขเราไปฝากไว้ที่ใครสักคน เลยอยากลองหามุมที่แตกต่างดูบ้าง สำหรับเรา คือรู้สึกโชคดีจริงๆที่เลิกกันไป ใครมีมุมนี้ลองเอามาแชร์กันนะคะ