[CR] เดินเดี่ยวเที่ยวเมืองคู่แฝด [Ep. 5 ชิมไป ช้อปไป]

มาโอซาก้ารอบนี้แทบไม่ได้เที่ยวไหนเลย จากแพลนตอนแรกที่คิดว่าจะซื้อพาสนู่นนี่นั่น กลับกลายเป็นว่าซื้อต่อเที่ยวคุ้มกว่า แถมไม่ซื้อซิมอีกต่างหาก อะไรจะประหยัดขนาดน้านนนน แต่ไม่ต้องห่วง โอซาก้าใจดีมาก ให้เรามีเน็ตฟรีใช้ในเกือบทุกสถานที่ และทุกสถานีรถไฟเลยทีเดียว ชอบอ่ะ

ติดตามการเดินทางไปไต้หวันครั้งก่อนนู้นแบบเต็ม ๆ ได้ที่ #ไต้หวัน# ไปทำไม? http://pantip.com/topic/33241550
วันที่ 1 เดินเดี่ยวเที่ยวเมืองคู่แฝด [Ep. 1 ถูกต้มจนเปื่อยในออนเซน] http://pantip.com/topic/33986435
วันที่ 2 เดินเดี่ยวเที่ยวเมืองคู่แฝด [Ep. 1 ตามหามูมินมุ้งมิ้ง] http://pantip.com/topic/34000425
วันที่ 3 เดินเดี่ยวเที่ยวเมืองคู่แฝด [Ep. 3 ชีวิตเนิบช้าในไทเป] http://pantip.com/topic/34033938
วันที่ 4 เดินเดี่ยวเที่ยวเมืองคู่แฝด [Ep. 4 เดินล่อนจ้อนทั่วยุโรป] http://pantip.com/topic/34045906

ส่วน Ep. 5 นี้จะเป็นตอนสุดท้าย เน้นแต่เรื่องของกินในโอซาก้าของวันที่ 4-6 ค่ะ โปรแกรมเที่ยวไม่รู้จะเล่าอะไรดี มีแต่เรื่องช้อปปิ้งกับไปสวนสนุก

บางอย่างก็ไม่ได้ถ่ายรูปมา มาเริ่มกันเลยแถว Shinsekai จะมีร้านของทอดเสียบไม้เยอะไปหมด เราเลือกกินร้านนี้ Ganso Kushikatsu Daruma สัญลักษณ์เป็นคุณลุงหน้าดุ รู้สึกว่าตอนนี้มีมาเปิดสาขาในกรุงเทพด้วย


ถึงคนจะเยอะ แต่มาคนเดียว รอแค่แป๊บเดียวก็ได้ที่นั่งแล้ว


มาดูเมนูกัน พอขอแบบเป็นเซ็ท ยกเมนูภาษาญี่ปุ่นมาให้เลยจ้า สรุปเลยสั่งแยกดีกว่า


หิวมาก ชะเง้อมอง เมื่อไรจะมา


เมนูบนหัวก็มี สั่งเลยจ้า


กรอบอร่อย ไม่อมน้ำมัน สมคำเล่าลือ จริง ๆ กินคู่กับกะหล่ำปลีแก้เลี่ยนกำลังดีเลย


Crepe Ojisan
ด้วยความที่ชอบกินเครปเป็นทุนเดิม เดินผ่านร้านเครปจะพลาดได้อย่างไร...รูปข้างล่างไม่ได้ถ่ายเองนะคะ เพราะสถานการณ์จริง เริ่มของพะรุงพะรังแล้ว และมีป้ายห้ามถ่ายรูปด้วย

Cr. ภาพจาก http://sushiday.com/archives/2014/12/03/japan-day-11-eating-osaka/

เราสั่งทูน่าชีส จะไม่ใช่แบบในรูปนี้นะคะ เนื้อเครปนุ่ม ชิ้นโต อิ่มเลยค่ะ

Cr. ภาพจาก http://sushiday.com/archives/2014/12/03/japan-day-11-eating-osaka/

ไปย่าน Tenjinbashi-suji กันบ้าง เค้าว่ากันว่าที่นี่เป็นช้อปปิ้งสตรีทที่มีความยาวถึง 2 กิโลเมตรเลยทีเดียว แต่เราว่าน่าจะยาวกว่านั้นนะ เดินตั้งแต่เที่ยงยันห้าโมงเย็นเลย

หากลางวันกินกันที่ ซูชิไร้นาม จริง ๆ คืออ่านชื่อไม่ออก เห็นมีคนรออยู่พอสมควร มีรูปลงนิตยสารแปะการันตีอยู่ที่หน้าร้านด้วย ข้างในจะเป็นร้านเล็ก ๆ มีเคาท์เตอร์ให้นั่ง


(รูปที่ถ่ายก่อนที่จะโดนห้ามถ่าย ในร้านห้ามถ่ายรูปนะคะ...จริง ๆ ก็เป็นข้อดีค่ะ ทำให้เรามีสมาธิจดจ่อกับอาหาร และไม่รบกวนคนอื่นด้วย) เพื่อความง่ายสั่งเป็นเซ็ทไว้ก่อนแล้วกัน แล้วก็คอยเงี่ยหูฟังคนข้าง ๆ ว่าสั่งอะไร ซูชิมีทั้งหน้าหอย หน้ากุ้ง (กุ้งไรไม่รู้ ไม่เหมือนที่กินบ้านเรา วางอยู่บนข้าวทีเดียวสองตัวเลย อลังการมาก) หน้าปลาต่าง ๆ สดมาก โดยเฉพาะชูโทโร่ ละลายในปาก (เพิ่งเข้าใจความรู้สึกเวลาอ่านการ์ตูนญี่ปุ่นก็วันนี้นี่เอง) ระหว่างกินก็โดนกล่อมด้วยคนที่นั่งขนาบสองคนข้าง ๆ ด้วยการอุทานว่า “โออิชิ” ตลอดเวลา เชฟก็แสนจะดี คอยส่งยิ้ม คอยใส่ใจว่าเราต้องการอะไรตลอดเวลา เขิลอ่ะ กินเกือบยี่สิบคำ แทบกลิ้งออกมาจากร้านเลย


ระหว่างช้อปปิ้งวันนี้ก็เดินชิมพุดดิ้งไป 3 ยี่ห้อ แต่ละยี่ห้อก็มีลูกเล่นไม่เหมือนกัน อร่อยมาก แต่ไม่ได้ถ่ายรูปไว้สักอัน ดูรูปจากคนอื่นเพื่อจินตนาการไปก่อนนะคะ ช้อนตักพุดดิ้งบางยี่ห้อก็เก๋มาก เป็นกระดาษแล้วพับเอาเป็นช้อนได้ด้วย

Cr. ภาพจาก http://goo.gl/l4lAcn