ผมขอพื้นที่ตรงนี้ละบายหน่อยน่ะครับ พอดีมีข้อข้องใจค้างคาอยู่
ก่อนอื่นผมขอแนะนำนิสัยก่อนว่า ผมเป็นคนชอบกวน ติดเล่น ใครที่สนิทด้วยก็พอจะรู้ ว่าเป็นยังไง
ผมก็กวนประสาทคนอื่นตามปกติตามนิสัยส่วนตัวที่แก้ไม่ได้ !!
จนวันหนึ่งผมไปกวนรุ่นน้องคนหนึ่งแล้วผมรู้สึกว่า ดีอะไม่เคยกวนใครแล้วมีความสุข
เริ่มรู้สึกชอบแล้วก็ดีในเวลาเดียวกันมากขึ้นทุกครั้งที่กวนน้องคนนั้น จนผมเริ่มที่จะคุยในเชิงจีบกับน้องแต่ก็กวนไปบางจังหวะ
จนผมก็คบกับน้องคนนั้น ใช้นามว่า แป๊ป
แป๊ป : เตงว่าเค้าอ้วนไหม
ผม : ไหน ลองหมุนดิ ......อือออ ดูแข๊งแรงดี เป็นหมูแข๊งแรงนะ 55555
แป๊ป : กวนตลอด จริงจัง
ผม : รู้สึกอ้วนหรา ? สำหรับเค้าก็ น่ารักแต่ไหนนิ ชอบ
แป๊ป : แหวะ
ก็ใช้ว่าจะกวนตลอด ก็มีแอบเขินอายในบางจังหวะที่ พูดหวานๆ กับแฟนตัวเองอยู่มั้ง ใช้ว่าจะกวนตลอด แต่ก็ กวนแฟนตัวเองสะส่วนใหญ่
ก็คบกันมาเรื่อยๆ ได้สักหลายยเดือนแล้วล่ะผมก็ชวนไปนั้นนี้พาไปตลาดมั้งไปเดินเล่นมั้ง วันหนึ่งก็ชวนไปส่วนสนุกอยากจะทำอะไรหวานๆมั้ง
แป๊ป : เตงงงง อยากได้ลูกโป่งว่ะ น่ารักดี
ผม : เดียวซื้อเป็นถุงแล้วเดียวเค้าเป่าให้
แป๊ป : ไม่เอาเหอะ ไม่น่ารักอ่ะแบบนั้น เหม็นปาก 5555
ผม : เออ ไม่ซื้อให้ แล้ว
แป๊ป : ขอโทดด... ซื้อหน่อยน่ะๆ
ผม : เออ ยอมก็ได้ ลุงครับ ลูกโป่งกี่บาทอะลุง . . . ลดหน่อยได้ไหมครับ (สุดท้ายก็จ่ายเต็ม 555+)
แป๊ป : น่ารักเนาะ
ผม : อื้มม น่ารักจังเลยยยย น่ารักมากกก
แป๊ป : ชิ
ก็ดูมีความสุขดีในหลายๆอย่างก็โอเคร คนอื่นก็รู้กันหมดเปิดเผย เพื่อนก็พูดว่าน่าอิจฉาเนาะ อยู่ด้วยกันตลอด
จากวันนั้นก็คบกันจนผ่านมาปีกว่าๆ แล้วความรู้สึกที่ไม่เข้าใจก็เข้ามาเพราะเหตุการณ์ที่ว่า อยู่ๆเธอก็หงุดหงิดใส่เราขึ้นมาเฉยๆ
ผม : วันนี้ไปไหนไหม
แป๊ป : ไม่อะเบื่ออยากนอนอยู่ห้องดู ซีรีย์
ผม : ดูทำไม พระเอกหล่อไม่สู้เราหรอก ไปข้างนอกกัน (ก็กวนประสาทไปตามปกติเพราะอยากชวนไปข้างนอกแต่ไม่อยากพูดตรงๆ)
แป๊ป : มันก็ไม่ได้กวนตีนแบบนี้ป่ะ แล้วก็ไม่ได้อยากไปไหนด้วย
ผม : เอ๋าผิดหรานิ อยากชวนไปข้างนอกเฉยๆ
แป๊ป : ไปเหอะ วันนี้ไม่อยากไปไหน หงิดหงุดอยู่ (แล้วก็เดินหนีไปดื้อๆ)
ผมเลย มึนๆงงๆ เลยกะว่าจะกลับมาที่ห้องแล้วโทรไปกะว่าจะเครียร์เรื่องมะกี้ให้รู้เรื่อง
โทรไปแล้วไม่ รับ โทรเข้าบ่อยๆตัดสาย ผมเลยถอดใจในวันนั้น เพราะคิดว่า คงประจำเดือนมามั้งหรืออาจมีเรื่องให้คิดเยอะ เห็นอยากอยู่คนเดียวดูซีรีย์ ก็ไม่เป็นไรมั้งสงสัยหงุดหงิดเพราะประจำเดือนนั้นแหละ
ก็ปล่อยผ่านไปวันต่อมาผมจึงโทรไปแล้วกะว่าจะถามเรื่องมะวาน เป็นไรรึป่าว มีไรระบายได้นะ
แป๊ป : ไม่มีไรหรอกแค่นี้ละ
ผม : เดียวสิ ตอนนี้ยุไหน ไปข้างนอกด้วยไหม
แป๊ป : ไม่อ่ะไปเถอะ วันนี้ก็ไม่อยากไปไหนอีก แล้วก็ไม่ต้องโทรมานะ เผื่อว่านอนอยู่
ผม : อ๋อ อ่ะๆ โอเครครับ
ผมเลยกะว่าจะซื้อขนมไปฝากที่ห้องก็ไม่ได้โทรไปนี้หว๊าคงไม่เป็นอะไรหรอกมั้ง ในความคิดก็ อะไรประมาณนี้ เพราะอยากเจอ
แต่สุดท้ายก็ทะเลาะกัน จนถึงขั่นขอเลิก
ปล.หากผิดผลาดปะรการณ์ใดขออภัยด้วยน่ะครับ ถ้าอ่านอยู่ก็ช่วยบอกทีนะว่าเราผิดตรงไหนรึป่าวมันยังคาใจ
ผู้หญิง จริงๆ ชอบหรือไม่ชอบกันแน่ที่ ผช กวนอ่ะ
ก่อนอื่นผมขอแนะนำนิสัยก่อนว่า ผมเป็นคนชอบกวน ติดเล่น ใครที่สนิทด้วยก็พอจะรู้ ว่าเป็นยังไง
ผมก็กวนประสาทคนอื่นตามปกติตามนิสัยส่วนตัวที่แก้ไม่ได้ !!
จนวันหนึ่งผมไปกวนรุ่นน้องคนหนึ่งแล้วผมรู้สึกว่า ดีอะไม่เคยกวนใครแล้วมีความสุข
เริ่มรู้สึกชอบแล้วก็ดีในเวลาเดียวกันมากขึ้นทุกครั้งที่กวนน้องคนนั้น จนผมเริ่มที่จะคุยในเชิงจีบกับน้องแต่ก็กวนไปบางจังหวะ
จนผมก็คบกับน้องคนนั้น ใช้นามว่า แป๊ป
แป๊ป : เตงว่าเค้าอ้วนไหม
ผม : ไหน ลองหมุนดิ ......อือออ ดูแข๊งแรงดี เป็นหมูแข๊งแรงนะ 55555
แป๊ป : กวนตลอด จริงจัง
ผม : รู้สึกอ้วนหรา ? สำหรับเค้าก็ น่ารักแต่ไหนนิ ชอบ
แป๊ป : แหวะ
ก็ใช้ว่าจะกวนตลอด ก็มีแอบเขินอายในบางจังหวะที่ พูดหวานๆ กับแฟนตัวเองอยู่มั้ง ใช้ว่าจะกวนตลอด แต่ก็ กวนแฟนตัวเองสะส่วนใหญ่
ก็คบกันมาเรื่อยๆ ได้สักหลายยเดือนแล้วล่ะผมก็ชวนไปนั้นนี้พาไปตลาดมั้งไปเดินเล่นมั้ง วันหนึ่งก็ชวนไปส่วนสนุกอยากจะทำอะไรหวานๆมั้ง
แป๊ป : เตงงงง อยากได้ลูกโป่งว่ะ น่ารักดี
ผม : เดียวซื้อเป็นถุงแล้วเดียวเค้าเป่าให้
แป๊ป : ไม่เอาเหอะ ไม่น่ารักอ่ะแบบนั้น เหม็นปาก 5555
ผม : เออ ไม่ซื้อให้ แล้ว
แป๊ป : ขอโทดด... ซื้อหน่อยน่ะๆ
ผม : เออ ยอมก็ได้ ลุงครับ ลูกโป่งกี่บาทอะลุง . . . ลดหน่อยได้ไหมครับ (สุดท้ายก็จ่ายเต็ม 555+)
แป๊ป : น่ารักเนาะ
ผม : อื้มม น่ารักจังเลยยยย น่ารักมากกก
แป๊ป : ชิ
ก็ดูมีความสุขดีในหลายๆอย่างก็โอเคร คนอื่นก็รู้กันหมดเปิดเผย เพื่อนก็พูดว่าน่าอิจฉาเนาะ อยู่ด้วยกันตลอด
จากวันนั้นก็คบกันจนผ่านมาปีกว่าๆ แล้วความรู้สึกที่ไม่เข้าใจก็เข้ามาเพราะเหตุการณ์ที่ว่า อยู่ๆเธอก็หงุดหงิดใส่เราขึ้นมาเฉยๆ
ผม : วันนี้ไปไหนไหม
แป๊ป : ไม่อะเบื่ออยากนอนอยู่ห้องดู ซีรีย์
ผม : ดูทำไม พระเอกหล่อไม่สู้เราหรอก ไปข้างนอกกัน (ก็กวนประสาทไปตามปกติเพราะอยากชวนไปข้างนอกแต่ไม่อยากพูดตรงๆ)
แป๊ป : มันก็ไม่ได้กวนตีนแบบนี้ป่ะ แล้วก็ไม่ได้อยากไปไหนด้วย
ผม : เอ๋าผิดหรานิ อยากชวนไปข้างนอกเฉยๆ
แป๊ป : ไปเหอะ วันนี้ไม่อยากไปไหน หงิดหงุดอยู่ (แล้วก็เดินหนีไปดื้อๆ)
ผมเลย มึนๆงงๆ เลยกะว่าจะกลับมาที่ห้องแล้วโทรไปกะว่าจะเครียร์เรื่องมะกี้ให้รู้เรื่อง
โทรไปแล้วไม่ รับ โทรเข้าบ่อยๆตัดสาย ผมเลยถอดใจในวันนั้น เพราะคิดว่า คงประจำเดือนมามั้งหรืออาจมีเรื่องให้คิดเยอะ เห็นอยากอยู่คนเดียวดูซีรีย์ ก็ไม่เป็นไรมั้งสงสัยหงุดหงิดเพราะประจำเดือนนั้นแหละ
ก็ปล่อยผ่านไปวันต่อมาผมจึงโทรไปแล้วกะว่าจะถามเรื่องมะวาน เป็นไรรึป่าว มีไรระบายได้นะ
แป๊ป : ไม่มีไรหรอกแค่นี้ละ
ผม : เดียวสิ ตอนนี้ยุไหน ไปข้างนอกด้วยไหม
แป๊ป : ไม่อ่ะไปเถอะ วันนี้ก็ไม่อยากไปไหนอีก แล้วก็ไม่ต้องโทรมานะ เผื่อว่านอนอยู่
ผม : อ๋อ อ่ะๆ โอเครครับ
ผมเลยกะว่าจะซื้อขนมไปฝากที่ห้องก็ไม่ได้โทรไปนี้หว๊าคงไม่เป็นอะไรหรอกมั้ง ในความคิดก็ อะไรประมาณนี้ เพราะอยากเจอ
แต่สุดท้ายก็ทะเลาะกัน จนถึงขั่นขอเลิก
ปล.หากผิดผลาดปะรการณ์ใดขออภัยด้วยน่ะครับ ถ้าอ่านอยู่ก็ช่วยบอกทีนะว่าเราผิดตรงไหนรึป่าวมันยังคาใจ