คือเมื่อวันจันทร์ที่ผ่านมา พึ่งโดนบอกเลิกมาครับ แล้วมันก็เริ่มมีอาการแปลกๆขึ้นมาครับ
1.วันนั้นพยายามกลั้นร้องไห้เต็มที่เพื่อไม่ให้พ่อแม่ไม่สบายใจ มันเลยอึดอัดมาก หลังจากวันนั้นอยากจะร้องไห้มันก็ร้องไม่ออก ทรมานมากครับ
2.เข้าไปส่องFacebookเค้า ส่องเวลาออนของเค้าในmessenger ส่องstatusในlineเค้า แล้วมันถี่ขึ้นมากๆครับ เหมือนมันย้ำทำอยู่ตลอดๆ
3.เวลาเข้าไปส่องอ่านแล้วน้ำตามันเริ่มจะคลอๆครับแต่ก็ร้องไม่ออกอยู่ดี มือก็เริ่มสั่นๆแล้วครับ แล้วก้จะรู้สึกหนาววูบวาบๆครับ
4.เพื่อนๆสังเกตได้ชัดเจนว่าช่วงนี้ดูซึมไป (เพื่อนไม่รู้ครับว่าคบกับเค้าอยู่ ดังนั้นจึงไม่สามารถระบายกับใครได้เลย) แต่ถ้าอยู่ที่โรงเรียนผมคิดว่าผมก็พยายามยิ้มได้เก่งพอสมควรเลยนะครับ
5.เพื่อนบอกว่าทำไมช่วงนี้มันดูเนือยๆยืดๆไปหมด เหมือการทำงานต่างๆมันดูslowไปมาก
6.รู้สึกว่าช่วงนี้ไม่อยากจะทำอะไรเลย ต้องการจะอยู่นิ่งๆอย่างเดียว
7.บางทีอยู่ดีๆก็เหม่อไปเลย เช่นกินข้าวอยู่ดีๆก็เหม่อไป บางทีกำลังจะหยิบขวดน้ำมาดื่มก็เอาขวดน้ำมากอดแล้วเหม่อไป แต่ก็ยังดีที่ยังดึงสติกลับมาได้
8.เวลาไปคิดเรื่องเก่าๆหรือเดินไปที่ที่เคยเดินด้วยกันอารมณ์มันเหมือนหดหู่เต็มที่เลยครับ อยู่ดีๆก็รู้สึกหวานขึ้นมาแบบหนาวจริงๆเลยครับ ขนลุกเปนแนวเห็นชัดเลยครับ แล้วก็จะเป็นไข้ตามมา
9.มันมีวันนึงครับที่อยู่ๆความคิดอยากตายผุดขึ้นมา แต่ก้พยายามตั้งสติไม่คิดเรื่องนี้ครับ
10.อันนี้นี่เป็นประเด็นสำคัญเลยครับที่มาตั้งกระทู้ บางทีเวลาตอนอยู่โรงเรียน อยู่ดีๆก็หัวเราะขึ้นมาครับแล้วก็จะซึมๆไปเลย
นี่มันมีอาการบางอย่างคล้ายเป็นโรคแพนิคเลยนี่ครับ ผมต้องการจะไปปรึกษาจิตแพทย์ เผื่อมันจะเป็นอาการเริ่มต้นของแพนิคหรือโรคซึมเศร้า เพราะพยายามคิดถึงพ่อแม่ คิดว่าทุกวันนี้เราก็ยังโชคดีกว่าหลายคนนะ ฟังธรรมมะ ทำสมาธิ ทำมาหมดแล้วเหมือนจะดีขึ้นแต่อาการบางข้อก้ยังไม่หายไปอยู่ดีครับ แต่เนื่องจากยังอายุ14ปี จึงไม่รู้ว่าจะสามารถไปพบคนเดียวได้รึป่าว เนื่องจากบางทีแม่ไม่สะดวกครับ หรือต้องใช้เอกสารอะไรด้วยรึป่าว ขอให้พี่ๆช่วยแนะนำหน่อยนะครับ แล้วก็ช่วยแนะนำโรงพยาบาลในกทม.
-แก้คำผิด
ต้องการพบจิตแพทย์ครับ
1.วันนั้นพยายามกลั้นร้องไห้เต็มที่เพื่อไม่ให้พ่อแม่ไม่สบายใจ มันเลยอึดอัดมาก หลังจากวันนั้นอยากจะร้องไห้มันก็ร้องไม่ออก ทรมานมากครับ
2.เข้าไปส่องFacebookเค้า ส่องเวลาออนของเค้าในmessenger ส่องstatusในlineเค้า แล้วมันถี่ขึ้นมากๆครับ เหมือนมันย้ำทำอยู่ตลอดๆ
3.เวลาเข้าไปส่องอ่านแล้วน้ำตามันเริ่มจะคลอๆครับแต่ก็ร้องไม่ออกอยู่ดี มือก็เริ่มสั่นๆแล้วครับ แล้วก้จะรู้สึกหนาววูบวาบๆครับ
4.เพื่อนๆสังเกตได้ชัดเจนว่าช่วงนี้ดูซึมไป (เพื่อนไม่รู้ครับว่าคบกับเค้าอยู่ ดังนั้นจึงไม่สามารถระบายกับใครได้เลย) แต่ถ้าอยู่ที่โรงเรียนผมคิดว่าผมก็พยายามยิ้มได้เก่งพอสมควรเลยนะครับ
5.เพื่อนบอกว่าทำไมช่วงนี้มันดูเนือยๆยืดๆไปหมด เหมือการทำงานต่างๆมันดูslowไปมาก
6.รู้สึกว่าช่วงนี้ไม่อยากจะทำอะไรเลย ต้องการจะอยู่นิ่งๆอย่างเดียว
7.บางทีอยู่ดีๆก็เหม่อไปเลย เช่นกินข้าวอยู่ดีๆก็เหม่อไป บางทีกำลังจะหยิบขวดน้ำมาดื่มก็เอาขวดน้ำมากอดแล้วเหม่อไป แต่ก็ยังดีที่ยังดึงสติกลับมาได้
8.เวลาไปคิดเรื่องเก่าๆหรือเดินไปที่ที่เคยเดินด้วยกันอารมณ์มันเหมือนหดหู่เต็มที่เลยครับ อยู่ดีๆก็รู้สึกหวานขึ้นมาแบบหนาวจริงๆเลยครับ ขนลุกเปนแนวเห็นชัดเลยครับ แล้วก็จะเป็นไข้ตามมา
9.มันมีวันนึงครับที่อยู่ๆความคิดอยากตายผุดขึ้นมา แต่ก้พยายามตั้งสติไม่คิดเรื่องนี้ครับ
10.อันนี้นี่เป็นประเด็นสำคัญเลยครับที่มาตั้งกระทู้ บางทีเวลาตอนอยู่โรงเรียน อยู่ดีๆก็หัวเราะขึ้นมาครับแล้วก็จะซึมๆไปเลย
นี่มันมีอาการบางอย่างคล้ายเป็นโรคแพนิคเลยนี่ครับ ผมต้องการจะไปปรึกษาจิตแพทย์ เผื่อมันจะเป็นอาการเริ่มต้นของแพนิคหรือโรคซึมเศร้า เพราะพยายามคิดถึงพ่อแม่ คิดว่าทุกวันนี้เราก็ยังโชคดีกว่าหลายคนนะ ฟังธรรมมะ ทำสมาธิ ทำมาหมดแล้วเหมือนจะดีขึ้นแต่อาการบางข้อก้ยังไม่หายไปอยู่ดีครับ แต่เนื่องจากยังอายุ14ปี จึงไม่รู้ว่าจะสามารถไปพบคนเดียวได้รึป่าว เนื่องจากบางทีแม่ไม่สะดวกครับ หรือต้องใช้เอกสารอะไรด้วยรึป่าว ขอให้พี่ๆช่วยแนะนำหน่อยนะครับ แล้วก็ช่วยแนะนำโรงพยาบาลในกทม.
-แก้คำผิด