คุณป้าที่ดิฉันกำลังจะเล่าถึงนี้เสียชีวิตไปตั้งแต่กลางปี ๒๕๔๙ แล้วค่ะ ท่านเป็นพี่สาวคนที่ ๒ ของคุณแม่ เป็นโสด และเป็นข้าราชการฝ่ายปกครองที่ต้องย้ายไปประจำจังหวัดต่างๆ เพิ่งจะได้ย้ายมาอยู่จังหวัดบ้านเกิดเมื่อไม่กี่ปีก่อนเกษียณอายุราชการ
แต่ไหนแต่ไรมาคุณป้าท่านนี้สุขภาพแข็งแรงมาตลอด จนกระทั่งเกษียณอายุราชการถึงได้ล้มป่วย กว่าจะทราบผลการวินิจฉัยว่าคุณป้าเป็นโรคมะเร็งระบบทางเดินอาหารก็เข้าสู่ระยะสุดท้ายของโรคแล้วค่ะ เลยทำได้แค่พยายามรักษาให้สามารถมีชีวิตอยู่ให้ได้นานมากที่สุดเท่านั้น
ในระหว่างการรักษานี่เองนะคะที่เหตุการณ์ “แปลกๆ" ทั้งหลายเริ่มเกิดขึ้น คือ ช่วงที่ต้องให้เคมีบำบัดที่โรงพยาบาลเฉพาะทางแห่งหนึ่งย่านอนุสาวรีย์ชัยฯ คุณป้ามักจะฝันถึง “เด็กชาย-เด็กหญิงคู่หนึ่ง" อายุประมาณ ๗-๘ ขวบ เนื้อตัวมอมแมม ทุกครั้งที่ฝันเด็กทั้งสองจะพูดกับคุณป้าเหมือนเดิมเสมอๆ ว่า
“แม่จ๋า แม่ไปอยู่กับหนูเถอะ" พร้อมกับเดินเข้ามาจูงมือ แต่ในฝันคุณป้าไม่เคยรับปากจะไปด้วยสักที
เมื่อฝันซ้ำๆ กันหลายครั้งเข้า คุณป้าเลยเล่าเรื่องนี้ให้พวกพี่ๆ น้องๆ ฟัง และยิ่งน่าขนลุกมากขึ้นเมื่อ “คุณป้าใหญ่" ซึ่งเป็นคนที่นอนเฝ้าไข้บอกว่า...ท่านก็เจอเด็กคู่เดียว ลักษณะเดียวกับที่น้องสาว (= คุณป้าที่ป่วย) เห็นในฝัน ทว่าเด็กคู่นั้นปรากฏตัวให้คุณป้าใหญ่เห็นด้วย “ตาเนื้อ" ราว ๒-๓ ครั้ง ในห้องพักผู้ปวยนี้ช่วงที่ท่านเคลิ้มๆ ใกล้จะหลับ
อนึ่ง คุณป้าใหญ่และคุณป้าที่ป่วย นอกจากคุณแม่ดิฉันแล้วก็ยังมีน้องสาวอีกคนหนึ่ง คือ คุณป้าคนที่สามซึ่งต้องคอยอยู่ดูแลบ้านที่ต่างจังหวัด ไม่สามารถมาเฝ้าไข้พี่สาวได้ คุณป้าท่านนี้เป็นคนขี้กลัวมากๆ ค่ะ โดยเฉพาะ “กลัวผี" ทุกคนจึงตัดสินใจไม่เล่าเรื่องเด็กปริศนา ๒ คนนั้นให้ฟัง แต่พอคุณป้าที่ป่วยอาการทรุดหนักขึ้น คุณป้าที่อยู่ดูแลบ้านเลยตัดสินใจ “ทำบุญเลี้ยงพระที่บ้าน" อุทิศบุญกุศลให้เจ้ากรรมนายเวรของพี่ หนึ่งในพระที่รับนิมนต์มาคราวนั้นว่ากันว่าท่าน “มีวิชา" หลังจากเสร็จพิธี คนงานที่บ้านกำลังจะพาท่านไปส่งวัด หลวงพ่อท่านกลับพูดขึ้นมาเฉยๆ ว่า
“ตอนนี้เด็ก ๒ คนที่ปกติจะตามตัวพี่สาวโยม (หมายถึงตามคุณป้าที่ป่วย) เขามาอยู่ที่นี่นะ อาตมาจะลองชวนเขาไปอยู่วัดกับอาตมาดู เผื่อว่าอะไรๆ จะดีขึ้น" จากนั้นท่านก็เดินไปรวบธูปทั้งกำที่ปักในกระถางธูป มองเข้าไปในบ้าน แล้วพูดว่า “หนูทั้งสองคนตามหลวงพ่อไปอยู่วัดด้วยกันนะ" ก่อนเดินออกจากบ้านโดยไม่หันหลังกลับไปมอง
หลังจากวันนั้น ทุกคนที่บ้านต่างจังหวัดต่างก็ไม่มีใครกล้าพูดถึงเหตุการณ์ตอนทำบุญอีกเลย จนกระทั่งคุณป้าที่ป่วยเสียชีวิต ในช่วงจัดงานศพนี้เอง คุณป้าคนที่สามถึงเพิ่งตัดสินใจเล่าให้คุณป้าใหญ่ คุณพ่อคุณแม่ และดิฉันกับน้องฟังว่าเกิดอะไรขึ้น...เรื่องนี้ทำให้พวกเราต่างก็ “ขนลุก" และต้องเล่าความฝันของคุณป้าคนที่เสียไป ซึ่งสอดคล้องกันอย่างน่ามหัศจรรย์เป็นการแลกเปลี่ยน เล่นเอาคุณป้าคนที่ ๓ เสียขวัญไปเลยค่ะ
ทีแรกดิฉันกับน้องชาย (แยกมาคุยกันทีหลัง) ตั้งข้อสันนิษฐานไว้ ๒ อย่างว่า
๑) เด็ก ๒ คนนี้เดิมคงต้องมาเกิดเป็นลูกคุณป้า แต่พอท่านไม่ได้แต่งงานจึงไม่ได้เกิด ก็เลยคอยตามคุณป้าอยู่แบบนั้น
๒) (ละไว้ในฐานที่เข้าใจนะคะ แต่ถ้าจากนิสัย วุฒิการศึกษา และหน้าที่การงานของคุณป้าซึ่งเป็นข้าราชการชั้นผู้ใหญ่ เรื่องนี้เป็นไปได้ยากมากๆ ค่ะ)
กว่าดิฉันกับน้องจะทราบว่าข้อสันนิษฐานของเรา “ผิดโดยสิ้นเชิง" ก็ปลายปี ๒๕๕๓ นั่นแหละค่ะ เรื่องมีอยู่ว่า...วันหนึ่งคุณป้าที่บ้านต่างจังหวัดก็เก็บกวาดทำความสะอาดบ้านตามปกติ จนกระทั่งมาเปิดตู้ที่ด้านบนตั้งพระพุทธรูปไว้ ซึ่งตามปกติก็เปิดมาเช็ดถู ตรวจตราทำความสะอาดกันเนืองๆ โดยไม่เคยมีอะไรผิดสังเกต แต่ว่าวันนั้น คุณป้าบอกว่าเจอขวดแปลกๆ เหมือนขวดใส่ยาหม่องน้ำอยู่ก้นตู้ พอหยิบออกมาก็พบ...
“ตุ๊กตารัก-ยม" หล่อน้ำมันจันทน์อยู่ในขวด!!!
ถึงแม้ตอนนี้ขวดที่ว่าจะถูกนำไปจัดการด้วยพิธีกรรมแล้ว ทว่าทุกคนยังคงสงสัยอยู่ตลอดมาว่า
๑) ขวดนี้มาอยู่นี่ได้อย่างไร? เพราะปกติที่บ้าน โดยเฉพาะคุณป้าที่เสีย ไม่เคยเชื่อถือเรื่องไสยศาสตร์ใดๆ เลย ออกแนวปฏิเสธว่างมงายด้วยซ้ำ (ขนาดศาลพระภูมิยังไม่ตั้งเลยค่ะ) แล้วใครนำของแบบนี้เข้าบ้าน?
๒) ทำไมก่อนหน้านี้ไม่เคยมีใครเจอขวดรัก-ยมนี้มาก่อน ทั้งที่ไม่น่าจะคลาดสายตาไปได้ตั้งนานหลายปี?
จะว่าไปแล้ว เรื่องนี้เป็นเรื่องที่แปลกที่สุด และสยองขวัญที่สุดเรื่องหนึ่งที่ดิฉันมีส่วนเกี่ยวข้องด้วยเลยค่ะ
ปล. ถ้ามีโอกาสดิฉันตั้งใจว่าจะมาเล่าเรื่องที่ว่าด้วย “วิญญาณคุณป้า" โดยตรงในกระทู้ต่อๆ ไปนะคะ
ลูก “รัก..." ของป้า
แต่ไหนแต่ไรมาคุณป้าท่านนี้สุขภาพแข็งแรงมาตลอด จนกระทั่งเกษียณอายุราชการถึงได้ล้มป่วย กว่าจะทราบผลการวินิจฉัยว่าคุณป้าเป็นโรคมะเร็งระบบทางเดินอาหารก็เข้าสู่ระยะสุดท้ายของโรคแล้วค่ะ เลยทำได้แค่พยายามรักษาให้สามารถมีชีวิตอยู่ให้ได้นานมากที่สุดเท่านั้น
ในระหว่างการรักษานี่เองนะคะที่เหตุการณ์ “แปลกๆ" ทั้งหลายเริ่มเกิดขึ้น คือ ช่วงที่ต้องให้เคมีบำบัดที่โรงพยาบาลเฉพาะทางแห่งหนึ่งย่านอนุสาวรีย์ชัยฯ คุณป้ามักจะฝันถึง “เด็กชาย-เด็กหญิงคู่หนึ่ง" อายุประมาณ ๗-๘ ขวบ เนื้อตัวมอมแมม ทุกครั้งที่ฝันเด็กทั้งสองจะพูดกับคุณป้าเหมือนเดิมเสมอๆ ว่า
“แม่จ๋า แม่ไปอยู่กับหนูเถอะ" พร้อมกับเดินเข้ามาจูงมือ แต่ในฝันคุณป้าไม่เคยรับปากจะไปด้วยสักที
เมื่อฝันซ้ำๆ กันหลายครั้งเข้า คุณป้าเลยเล่าเรื่องนี้ให้พวกพี่ๆ น้องๆ ฟัง และยิ่งน่าขนลุกมากขึ้นเมื่อ “คุณป้าใหญ่" ซึ่งเป็นคนที่นอนเฝ้าไข้บอกว่า...ท่านก็เจอเด็กคู่เดียว ลักษณะเดียวกับที่น้องสาว (= คุณป้าที่ป่วย) เห็นในฝัน ทว่าเด็กคู่นั้นปรากฏตัวให้คุณป้าใหญ่เห็นด้วย “ตาเนื้อ" ราว ๒-๓ ครั้ง ในห้องพักผู้ปวยนี้ช่วงที่ท่านเคลิ้มๆ ใกล้จะหลับ
อนึ่ง คุณป้าใหญ่และคุณป้าที่ป่วย นอกจากคุณแม่ดิฉันแล้วก็ยังมีน้องสาวอีกคนหนึ่ง คือ คุณป้าคนที่สามซึ่งต้องคอยอยู่ดูแลบ้านที่ต่างจังหวัด ไม่สามารถมาเฝ้าไข้พี่สาวได้ คุณป้าท่านนี้เป็นคนขี้กลัวมากๆ ค่ะ โดยเฉพาะ “กลัวผี" ทุกคนจึงตัดสินใจไม่เล่าเรื่องเด็กปริศนา ๒ คนนั้นให้ฟัง แต่พอคุณป้าที่ป่วยอาการทรุดหนักขึ้น คุณป้าที่อยู่ดูแลบ้านเลยตัดสินใจ “ทำบุญเลี้ยงพระที่บ้าน" อุทิศบุญกุศลให้เจ้ากรรมนายเวรของพี่ หนึ่งในพระที่รับนิมนต์มาคราวนั้นว่ากันว่าท่าน “มีวิชา" หลังจากเสร็จพิธี คนงานที่บ้านกำลังจะพาท่านไปส่งวัด หลวงพ่อท่านกลับพูดขึ้นมาเฉยๆ ว่า
“ตอนนี้เด็ก ๒ คนที่ปกติจะตามตัวพี่สาวโยม (หมายถึงตามคุณป้าที่ป่วย) เขามาอยู่ที่นี่นะ อาตมาจะลองชวนเขาไปอยู่วัดกับอาตมาดู เผื่อว่าอะไรๆ จะดีขึ้น" จากนั้นท่านก็เดินไปรวบธูปทั้งกำที่ปักในกระถางธูป มองเข้าไปในบ้าน แล้วพูดว่า “หนูทั้งสองคนตามหลวงพ่อไปอยู่วัดด้วยกันนะ" ก่อนเดินออกจากบ้านโดยไม่หันหลังกลับไปมอง
หลังจากวันนั้น ทุกคนที่บ้านต่างจังหวัดต่างก็ไม่มีใครกล้าพูดถึงเหตุการณ์ตอนทำบุญอีกเลย จนกระทั่งคุณป้าที่ป่วยเสียชีวิต ในช่วงจัดงานศพนี้เอง คุณป้าคนที่สามถึงเพิ่งตัดสินใจเล่าให้คุณป้าใหญ่ คุณพ่อคุณแม่ และดิฉันกับน้องฟังว่าเกิดอะไรขึ้น...เรื่องนี้ทำให้พวกเราต่างก็ “ขนลุก" และต้องเล่าความฝันของคุณป้าคนที่เสียไป ซึ่งสอดคล้องกันอย่างน่ามหัศจรรย์เป็นการแลกเปลี่ยน เล่นเอาคุณป้าคนที่ ๓ เสียขวัญไปเลยค่ะ
ทีแรกดิฉันกับน้องชาย (แยกมาคุยกันทีหลัง) ตั้งข้อสันนิษฐานไว้ ๒ อย่างว่า
๑) เด็ก ๒ คนนี้เดิมคงต้องมาเกิดเป็นลูกคุณป้า แต่พอท่านไม่ได้แต่งงานจึงไม่ได้เกิด ก็เลยคอยตามคุณป้าอยู่แบบนั้น
๒) (ละไว้ในฐานที่เข้าใจนะคะ แต่ถ้าจากนิสัย วุฒิการศึกษา และหน้าที่การงานของคุณป้าซึ่งเป็นข้าราชการชั้นผู้ใหญ่ เรื่องนี้เป็นไปได้ยากมากๆ ค่ะ)
กว่าดิฉันกับน้องจะทราบว่าข้อสันนิษฐานของเรา “ผิดโดยสิ้นเชิง" ก็ปลายปี ๒๕๕๓ นั่นแหละค่ะ เรื่องมีอยู่ว่า...วันหนึ่งคุณป้าที่บ้านต่างจังหวัดก็เก็บกวาดทำความสะอาดบ้านตามปกติ จนกระทั่งมาเปิดตู้ที่ด้านบนตั้งพระพุทธรูปไว้ ซึ่งตามปกติก็เปิดมาเช็ดถู ตรวจตราทำความสะอาดกันเนืองๆ โดยไม่เคยมีอะไรผิดสังเกต แต่ว่าวันนั้น คุณป้าบอกว่าเจอขวดแปลกๆ เหมือนขวดใส่ยาหม่องน้ำอยู่ก้นตู้ พอหยิบออกมาก็พบ...
“ตุ๊กตารัก-ยม" หล่อน้ำมันจันทน์อยู่ในขวด!!!
ถึงแม้ตอนนี้ขวดที่ว่าจะถูกนำไปจัดการด้วยพิธีกรรมแล้ว ทว่าทุกคนยังคงสงสัยอยู่ตลอดมาว่า
๑) ขวดนี้มาอยู่นี่ได้อย่างไร? เพราะปกติที่บ้าน โดยเฉพาะคุณป้าที่เสีย ไม่เคยเชื่อถือเรื่องไสยศาสตร์ใดๆ เลย ออกแนวปฏิเสธว่างมงายด้วยซ้ำ (ขนาดศาลพระภูมิยังไม่ตั้งเลยค่ะ) แล้วใครนำของแบบนี้เข้าบ้าน?
๒) ทำไมก่อนหน้านี้ไม่เคยมีใครเจอขวดรัก-ยมนี้มาก่อน ทั้งที่ไม่น่าจะคลาดสายตาไปได้ตั้งนานหลายปี?
จะว่าไปแล้ว เรื่องนี้เป็นเรื่องที่แปลกที่สุด และสยองขวัญที่สุดเรื่องหนึ่งที่ดิฉันมีส่วนเกี่ยวข้องด้วยเลยค่ะ
ปล. ถ้ามีโอกาสดิฉันตั้งใจว่าจะมาเล่าเรื่องที่ว่าด้วย “วิญญาณคุณป้า" โดยตรงในกระทู้ต่อๆ ไปนะคะ