1 ปี ผ่านไป กับใจดวงเดิม ...

"เราไม่ได้เปลี่ยนไป แต่เพราะใจเธอไม่เหมือนเดิม ... เราอาจเคยรักกัน แต่เธอคงไม่ได้รักกันมากพอ"


ย้อนกลับไป 13 ส.ค. ปีที่แล้ว หลังวันแม่ หนึ่งวัน

วันที่เธอ ได้บอกให้เราเลิกกัน เธอ ... อยากให้เราไปเจอคนที่ดีกว่าเธอ
เราไม่เคยคิดเลย ว่าเราจะโดนประโยคนี้ เพราะเธอ ก็ไม่ได้เลวร้าย สำหรับเรา

เธอไม่ต้องโทษตัวเอง เธอไม่ต้องรู้สึกผิด
แต่กลับเป็นเราซะเอง ที่คิดว่า เราต่างหากที่เป็นคนผิด
เราไม่ได้ เอาใจใส่เธอ เท่าที่ควร
เราไม่ได้ ดูแลเธอเท่าที่ควร
เรามีแต่ จะเรียกร้องจากเธอซะมากกว่า
เราเคยเสียใจ ที่ทำไมเรามารู้สึก ตอนหลัง ว่าเรารักเธอมากขนาดไหน

ทำไมนะ เราไม่ใส่ใจเธอมากกว่านี้
ทำไมนะ เราไม่ดูแลเธอมากกว่านี้
ทำไมนะ เราถึงปล่อยให้ "เขา" มาได้ใจเธอไป
และทำไมนะ เธอไม่บอกเราตรงๆ ว่า "เขา" กับเธอ นั้นเป็นอะไรกัน ?

แต่จากวันนั้น จนถึงเมื่อวานนี้ เราอาจจะมีเสียใจบ้างที่เธอเลิกกับเราไป
และเราก็แอบดีใจบ้าง ที่เธอเลิกกับเรา
ใจนึงเราอยากอวยพรเธอกับ "เขา"นะ แต่อีกใจเราก็ยังแอบแช่งให้พวกเธอไปกันไม่รอด
รู้ว่าสิ่งที่ทำไม่ดี แต่ทำไงได้ล้ะ ใจมันอคติ มันคิดไปแล้ว (อาจเพราะสิ่งที่เธอบอกเรา กับความเป็นจริงมันไม่ใช่)
และสุดท้าย แม้เธอจะไม่ดีกับเราแค่ไหน เราก็ยังนึกถึงแต่ข้อดีของเธอนะ

พรุ่งนี้ ... เราอาจจะเจอกัน อีกครั้ง แต่ไม่ใช่ในฐานะเดิมอีกต่อไป
จะให้เราเป็นคนทักทายคงเป็นไปไม่ได้ แต่ ถ้าเธอทักเรา เรายินดีคุยนะ

Maybe tomorrow, we will meet together again ... and i will smile to you ^^