ต้องบอกว่าก่อนว่า สมัครพันทิพให่มเพราะเหตุนี้ จำพาสไม่ได้ พยายามอยู่นาน เลยสมัครให่มเสียเลย
ต้องเท้าความก่อนว่า ก่อนหน้านี้ลูกวัยจะ3ขวบไม่สบาย เคยพาเข้าเอกชนใก้ลบ้าน มีไข้และชัก
จนอยู่4วันลูกไม่หาย พ่อของลูกคือดีตแฟนตัดสินใจพาลูกมารพ.จุฬา เราไปชำระเงินส่วนต่างข้างล่าง
พ่อเด็กหอบลูก มารพ.จุฬาโดยไม่ได้บอกอะรัยเราเลย จนเรานั่งรถตามมา รพ.ถามอยู่ไหนยังงัยไม่ตอบค่ะ
บอกจะจัดการทุกอย่างก่อนเดี๋ยวโทรหา เราความที่เป็นแม่ค่ะ ลูกไข้ขึ้นจาก รพ.เก่าเกือบ40 ตามหาลูกให้วุ่นค่ะ
ฉุกเฉิน,ตึกภปร. นั่งรอๆ จนตัดสินใจเดินขึ้นชั้น9แผนกเด็ก เดินหาเดินถามทุกเคาเตอร์ จนมาเจอพ่อลูก
ออกมาจากห้องตรวจ พร้อมกับแฟนให่มเขา ซึ่งเรารู้ข้อมูลผู้หญิงคนนี้มาโดยตลอดค่ะ
แต่ไม่เคยยุ่งวุ่นวายค่ะ เพราะถือว่าเรากับพ่อเด็ก คือจบกันแล้ว แต่เราก็ไม่โอเคอยู่ในใจ ถ้าลูกเราต้องไปวนเวียน
กับแฟนให่มของพ่อลูก แต่เวลาก็ทำให้เรายอมรับค่ะว่า ก็ในเมือไม่มีปัญหาอะรัยลูกเราok เราก็ ok
ย้อนกลับมาที่หน้าห้องตรวจค่ะ เราเจอแฟนให่มพ่อลูก เราก็แบบอืม สวัสดีไป สวัสดีเพื่อนเขาไป ที่อุ้มลูกเราอยู่
แต่ในใจตอนนั้นคือเคืองมาก เราหาลูกเราไม่เจอ ผญ.คนนี้ใช้อำนาจในหน้าที่ ในทางที่ผิด คิดว่าถ้าใครพอเข้าใจระบบ
รพ.ของรัฐน่าจะพอเข้าใจขั้นตอนค่ะ ตอนนั้นเราหว่งแค่ลูกค่ะ เลยไม่พูดอะรัย รอให้จัดการเรื่องลูก เรื่องแอดมิทเข้าก่อน
จัดจัดการกับพ่อลูกเป็นคนแรก พอทุกอย่างจบ ลูกมีหมอด้านต่างๆ มาเช็กแล้ว ก่อนพาลูกอาบน้ำ รอหมอด้านต่างๆวินิจฉัย
ว่าลูกจะเอายังงัยต่อ พ่อลูกก็ขอตัวกลับ เราก็คุยกับเค้าเลยว่า ไม่โอเคนะไม่คิดถึงใจกันบ้างเลยหรืองัย ปิดเครื่อง ปล่อยให้รอ
แบบไร้จุดหมาย จะไปไหนทำอะรัยกับใครไม่ว่า แต่บอกกันหน่อยจะได้รอถูก เค้าก็บอกว่าจะสนใจอะรัย ในเมือประเด็นหลักคือ
ต้องการแค่เอาลูกเข้ามาที่นี่ แค่นี้ก็พอแล้ว เราก็แบบว่า เออ ก็ถูก เลยไม่ต่อประเด็นเพิ่ม
วันนั้นลูกก็ได้รับการรักษาตามกระบวนการค่ะ อยู่กล่อมลูกจนหลัย ประมาณ5ทุ่มกว่า ก็กลับบ้าน เพราะเฝ้าไม่ได้
เรื่องวันแรกมีเพรยงเท่านี้ค่ะ พรุ่งนี้อีกวันนี่สิเด็ดถึงทรวงคุณแม่ยังอึ้ง ไม่นึกไม่ฝันจะเจอเรื่องแบบนี้ ผญ.แบบนี้ เงิบรับประทานค่ะ
*ขอโพสก่อนนะค่ะ จะพิมไปโพสไป จบคืนนี้แน่ๆค่ะ คุณลูกหลับ แม่นอนไม่หลับเรามาระบายๆ พิมในมือถือ วรรคผิด ภาษาผิด
คุณแม่ขออภัยนะคะ
เมื่อประชาสัมพันธ์รพ.จุฬาแฟนให่มพ่อของลูกมาบุกจะแย่งลูกจากเราที่เป็นแม่คาห้องผู้ป่วยเด็ก
ต้องเท้าความก่อนว่า ก่อนหน้านี้ลูกวัยจะ3ขวบไม่สบาย เคยพาเข้าเอกชนใก้ลบ้าน มีไข้และชัก
จนอยู่4วันลูกไม่หาย พ่อของลูกคือดีตแฟนตัดสินใจพาลูกมารพ.จุฬา เราไปชำระเงินส่วนต่างข้างล่าง
พ่อเด็กหอบลูก มารพ.จุฬาโดยไม่ได้บอกอะรัยเราเลย จนเรานั่งรถตามมา รพ.ถามอยู่ไหนยังงัยไม่ตอบค่ะ
บอกจะจัดการทุกอย่างก่อนเดี๋ยวโทรหา เราความที่เป็นแม่ค่ะ ลูกไข้ขึ้นจาก รพ.เก่าเกือบ40 ตามหาลูกให้วุ่นค่ะ
ฉุกเฉิน,ตึกภปร. นั่งรอๆ จนตัดสินใจเดินขึ้นชั้น9แผนกเด็ก เดินหาเดินถามทุกเคาเตอร์ จนมาเจอพ่อลูก
ออกมาจากห้องตรวจ พร้อมกับแฟนให่มเขา ซึ่งเรารู้ข้อมูลผู้หญิงคนนี้มาโดยตลอดค่ะ
แต่ไม่เคยยุ่งวุ่นวายค่ะ เพราะถือว่าเรากับพ่อเด็ก คือจบกันแล้ว แต่เราก็ไม่โอเคอยู่ในใจ ถ้าลูกเราต้องไปวนเวียน
กับแฟนให่มของพ่อลูก แต่เวลาก็ทำให้เรายอมรับค่ะว่า ก็ในเมือไม่มีปัญหาอะรัยลูกเราok เราก็ ok
ย้อนกลับมาที่หน้าห้องตรวจค่ะ เราเจอแฟนให่มพ่อลูก เราก็แบบอืม สวัสดีไป สวัสดีเพื่อนเขาไป ที่อุ้มลูกเราอยู่
แต่ในใจตอนนั้นคือเคืองมาก เราหาลูกเราไม่เจอ ผญ.คนนี้ใช้อำนาจในหน้าที่ ในทางที่ผิด คิดว่าถ้าใครพอเข้าใจระบบ
รพ.ของรัฐน่าจะพอเข้าใจขั้นตอนค่ะ ตอนนั้นเราหว่งแค่ลูกค่ะ เลยไม่พูดอะรัย รอให้จัดการเรื่องลูก เรื่องแอดมิทเข้าก่อน
จัดจัดการกับพ่อลูกเป็นคนแรก พอทุกอย่างจบ ลูกมีหมอด้านต่างๆ มาเช็กแล้ว ก่อนพาลูกอาบน้ำ รอหมอด้านต่างๆวินิจฉัย
ว่าลูกจะเอายังงัยต่อ พ่อลูกก็ขอตัวกลับ เราก็คุยกับเค้าเลยว่า ไม่โอเคนะไม่คิดถึงใจกันบ้างเลยหรืองัย ปิดเครื่อง ปล่อยให้รอ
แบบไร้จุดหมาย จะไปไหนทำอะรัยกับใครไม่ว่า แต่บอกกันหน่อยจะได้รอถูก เค้าก็บอกว่าจะสนใจอะรัย ในเมือประเด็นหลักคือ
ต้องการแค่เอาลูกเข้ามาที่นี่ แค่นี้ก็พอแล้ว เราก็แบบว่า เออ ก็ถูก เลยไม่ต่อประเด็นเพิ่ม
วันนั้นลูกก็ได้รับการรักษาตามกระบวนการค่ะ อยู่กล่อมลูกจนหลัย ประมาณ5ทุ่มกว่า ก็กลับบ้าน เพราะเฝ้าไม่ได้
เรื่องวันแรกมีเพรยงเท่านี้ค่ะ พรุ่งนี้อีกวันนี่สิเด็ดถึงทรวงคุณแม่ยังอึ้ง ไม่นึกไม่ฝันจะเจอเรื่องแบบนี้ ผญ.แบบนี้ เงิบรับประทานค่ะ
*ขอโพสก่อนนะค่ะ จะพิมไปโพสไป จบคืนนี้แน่ๆค่ะ คุณลูกหลับ แม่นอนไม่หลับเรามาระบายๆ พิมในมือถือ วรรคผิด ภาษาผิด
คุณแม่ขออภัยนะคะ