เขาเก้าเส้ง ห่างจากหาดสมิหราประมาณ 3 กิโลเมตร โดยใช้เส้นทางไปสถาบันเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำชายฝั่งแห่งชาติ มีตำนานเล่าถึงเขาเก้าเส้ง หรือที่เรียกกันในภาษาพื้นเมืองว่าง''หัวนายแรง''ว่า ครั้งนั้นทางเมืองนครศรีธรรมราชกำหนดบรรจุพระบรมสารีริกธาตุในเจดีย์และฉลองเฉลิมใหญ่โต บรรดา 12 หัวเมืองปักษ์ใต้ต่างก็นำเงินทองไปบรรจุในพระบรมธาตุ เมืองที่นายแรงเป็นเจ้าเมืองก็เป็นเมืองขึ้นนครศรีธรรมราชด้วย ประกอบนายแรงมีความศรัทธาในพุทธศาสนาจึงขนเงินทองเป็นจำนวนมากถึงเก้าแสนบรรทุกเรือสำเภาพร้อมด้วยไพร่พลออกเดินทางไปเมืองนครศรีธรรมราช ขณะกำลังเดิน เรือสำเภาถูกคลื่นลมชำรุด จึงเข้าจอดเรือที่ชายฝั่งหาดทรายแห่งนี้ เพื่อซ่อมแซมเรือ พอได้ทราบข่าวว่าทางเมืองนครศรีธรรมราชได้บรรจุพระบรมสารีริกธาตุเสร็จแล้ว นายแรงเสียใจมาก จึงให้ไพล่พลขนเงินทองบรรจุไว้บนเขาลูกหนึ่ง สั่งให้ลูกเรือตัดหัวของตนไปวางไว้บนยอดเขา นายแรงกลั่นใจตายลูกเรือต้องจำใจตัดหัวเจ้านายไปวางไว้บนยอดเขาตามคำสั่ง เขาลูกนี้ภายหลังเรียกว่าเขา''เขาเก้าแสน''เรียกเพี้ยนไปเป็น"เก้าเส้ง" ก้อนหินที่ปิดทับบนยอดเขาเรียกว่าหัวนายแรง ชาวบ้านเชื่อว่าดวงวิญญานของนายแรงยังเป็นปู่โสมเฝ้าทรัพย์มาจนทุกวันนี้......
             จั่วหัวให้มันดูดีมีสาระนิดนึงครับ
             เมื่อต้นเดือน เมษายน ที่ผ่านมามีโอกาสกลับบ้านไปเยี่ยมไปกอดแม่มาครับ การกลับบ้านที่สงขลาทีนึงอยากอยู่นานๆไม่อยากกลับเข้ากรุงเทพเลย และนอกจากไปใช้เวลาอยู่กับแม่ สถานที่หนึ่งที่เวลากลับไปสงขลาผมต้องแวะไปเยี่ยมไปเยือนซักครั้ง นั่นคือ''เก้าเส้ง'' นี่แหละ เลยเอาภาพถ่ายกลับบรรยากาศมาฝากครับ จะบอกเป็นการรีวิวก็คงบอกได้ไม่เต็มปากนัก เพราะแทบไม่ได้ถ่ายป้ายบอกทางให้เลย การไปเที่ยวของผมมักจะเป็นการเดินเลาะชายหาดไปเรื่อยๆ กินก็ไม่ค่อยจะได้กินครับ ไม่รู้ว่าร้านไหนอร่อยหรือไม่อร่อยอย่างไรหรือถ้าไม่กินถือว่าผิด ไม่กินถือว่ามาไม่ถึงสงขลาอะไรทำนองนี้ไม่มีอยู่ในหัวซักเท่าไหร่ ผมมักจะปล่อยให้ท้องว่างถึงเวลากลับบ้านไปกินข้าวกับแม่ทุกมื้อครับ
             เอ้าาาไปกันเลยมั้ยครับ...