เมื่อประมาณเที่ยงกว่าๆ ผมขับอยู่บนมอเตอร์เวย์เลนกลางมุ่งหน้าพระราม 9 (เหตุการณ์เกิดบริเวณที่รถซีวิคมาเร็วแล้วไปชนรถตู้เล็กน่ะครับ)
ขวาสุดมีรถช้าแช่กันเป็นขบวน แล้วมี รถ BMW X3 สีขาวขับกินเลนกลางมา ล้อซ้ายทับเส้น
ผมเลยชะลอให้เขาเข้า ปกติไม่ค่อยให้ เพราะจะขับเร็ว แต่วันนี้ป่วย
แต่เขายึกยัก ไม่ยอมเข้ามา
ทีนี้ เลนซ้ายมือของผมมีรถทัวร์ ผมอยากไปพ้นจากรถทัวร์
เลยเร่งเครื่องเปิดไฟซ้ายเพื่อจะเข้าหน้ารถทัวร์ (ข้างหน้าผมมีรถอยู่ห่างๆ )
จ้งหวะนั้นแหละครับ BMW หักหัววืบเข้ามา ผมเลยเบี่ยงชิดเส้นประขาวด้านซ้าย (เข้าไปชิดรถทัวร์)
ผมกดเบรกจนแป้นสั่นอ่ะครับ ไม่ได้เบรกจนหยุดนะครับ แต่เหมือน ABS ทำงาน
(ผมเป็นคนขับรถเร็วแต่ที่ผ่านมาไม่เคยต้องพึ่ง ABS เลย)
ตอนนั้นผมโKตรโกรธอ่ะ บีบแตรยาว
มันก็ดีที่ไม่ชน แต่ถ้าเกิดคนขับเป็นคนขี้ตกใจ มันจะเป็นยังไง
นี่เขาหักเข้ามาไม่เปิดไฟเลี้ยว และเหมือนจะไม่ได้มองกระจกด้วย
มันโกรธมากเลยครับ ตอนนั้น
จากนั้นผมก็ขับตามตูดเขาไป แต่ไม่ได้งุ่นง่านนะครับ ไปเรื่อย แต่แซงเขาขึ้นมาได้
แล้วเขาอยู่เลนขวา ผมอยู่เลนกลาง
แล้วเขาขับมาใกล้ๆ เหมือนจะแซงแต่ไม่แน่ใจ ผมเลยหักวืบเข้าเลนขวาไป เหมือนจะหักใส่
ซึ่งมามองทีหลังผมว่าไม่น่าทำเลย มันไม่เท่เลย สู้แซงไปแบบนิ่งๆ ให้เขางุ่นง่านดีกว่า
แต่เหมือนทำไปเพราะมันโกรธ และไม่ได้คิดให้ดี อยากให้เขารู้สิ่งที่เขาทำมันเป็นยังไง
ความละเลย ไม่ใส่ใจของเขา มันก่อให้เกิดอะไร ซึ่งถ้าคิดดูแล้ว เรากดอารมณ์พวกนี้ไว้ได้คงจะดีกว่า
ฝากไว้เป็นสถานการณ์ตัวอย่างให้กับหลายๆ คน เพราะเหตุการณ์นี้มันยังโชคดีอยู่ หากมีคำว่าถ้าเข้ามา
ถ้าผมเบรกไม่อยู่ ถ้าผมตกใจหักหลบ ถ้าผมเป็นคนอารมณ์ร้อนแล้วมีปืนหรือถ้าเขามีปืน คงไม่ได้มานั่งพิมอยู่แบบนี้
ปล. ผมไม่ได้โกรธเขาแล้วนะครับ เพราะจริงๆมันก็ไม่มีใครตั้งใจหรอก โกรธตัวเองอยู่ที่ตอบรับสถานการณ์แบบนั้น
แค่หวังให้เขาลองเอาสถานการณ์ที่เกิดขึ้นวันนี้ไปทบทวนดู
ปล. 2 ผมอยากใช้พื้นที่ตรงนี้ในอีก 1 ทางด้วย คือไว้แก้ต่างให้ตัวผมด้วย เผื่อมีคลิปหรืออะไรออกมา
ป้องกันไว้ก่อนแบบวิตกจริตนิดๆ
ขอบคุณครับ
แชร์เรื่องเกือบจูบกับ BMW X3 และรถทัวร์ กับการจัดการอารมณ์โกรธ
ขวาสุดมีรถช้าแช่กันเป็นขบวน แล้วมี รถ BMW X3 สีขาวขับกินเลนกลางมา ล้อซ้ายทับเส้น
ผมเลยชะลอให้เขาเข้า ปกติไม่ค่อยให้ เพราะจะขับเร็ว แต่วันนี้ป่วย
แต่เขายึกยัก ไม่ยอมเข้ามา
ทีนี้ เลนซ้ายมือของผมมีรถทัวร์ ผมอยากไปพ้นจากรถทัวร์
เลยเร่งเครื่องเปิดไฟซ้ายเพื่อจะเข้าหน้ารถทัวร์ (ข้างหน้าผมมีรถอยู่ห่างๆ )
จ้งหวะนั้นแหละครับ BMW หักหัววืบเข้ามา ผมเลยเบี่ยงชิดเส้นประขาวด้านซ้าย (เข้าไปชิดรถทัวร์)
ผมกดเบรกจนแป้นสั่นอ่ะครับ ไม่ได้เบรกจนหยุดนะครับ แต่เหมือน ABS ทำงาน
(ผมเป็นคนขับรถเร็วแต่ที่ผ่านมาไม่เคยต้องพึ่ง ABS เลย)
ตอนนั้นผมโKตรโกรธอ่ะ บีบแตรยาว
มันก็ดีที่ไม่ชน แต่ถ้าเกิดคนขับเป็นคนขี้ตกใจ มันจะเป็นยังไง
นี่เขาหักเข้ามาไม่เปิดไฟเลี้ยว และเหมือนจะไม่ได้มองกระจกด้วย
มันโกรธมากเลยครับ ตอนนั้น
จากนั้นผมก็ขับตามตูดเขาไป แต่ไม่ได้งุ่นง่านนะครับ ไปเรื่อย แต่แซงเขาขึ้นมาได้
แล้วเขาอยู่เลนขวา ผมอยู่เลนกลาง
แล้วเขาขับมาใกล้ๆ เหมือนจะแซงแต่ไม่แน่ใจ ผมเลยหักวืบเข้าเลนขวาไป เหมือนจะหักใส่
ซึ่งมามองทีหลังผมว่าไม่น่าทำเลย มันไม่เท่เลย สู้แซงไปแบบนิ่งๆ ให้เขางุ่นง่านดีกว่า
แต่เหมือนทำไปเพราะมันโกรธ และไม่ได้คิดให้ดี อยากให้เขารู้สิ่งที่เขาทำมันเป็นยังไง
ความละเลย ไม่ใส่ใจของเขา มันก่อให้เกิดอะไร ซึ่งถ้าคิดดูแล้ว เรากดอารมณ์พวกนี้ไว้ได้คงจะดีกว่า
ฝากไว้เป็นสถานการณ์ตัวอย่างให้กับหลายๆ คน เพราะเหตุการณ์นี้มันยังโชคดีอยู่ หากมีคำว่าถ้าเข้ามา
ถ้าผมเบรกไม่อยู่ ถ้าผมตกใจหักหลบ ถ้าผมเป็นคนอารมณ์ร้อนแล้วมีปืนหรือถ้าเขามีปืน คงไม่ได้มานั่งพิมอยู่แบบนี้
ปล. ผมไม่ได้โกรธเขาแล้วนะครับ เพราะจริงๆมันก็ไม่มีใครตั้งใจหรอก โกรธตัวเองอยู่ที่ตอบรับสถานการณ์แบบนั้น
แค่หวังให้เขาลองเอาสถานการณ์ที่เกิดขึ้นวันนี้ไปทบทวนดู
ปล. 2 ผมอยากใช้พื้นที่ตรงนี้ในอีก 1 ทางด้วย คือไว้แก้ต่างให้ตัวผมด้วย เผื่อมีคลิปหรืออะไรออกมา
ป้องกันไว้ก่อนแบบวิตกจริตนิดๆ
ขอบคุณครับ