พอดีผมค้าขายกับนักท่องเที่ยว ทำให้ต้องเจอกับคนหลากหลายเชื้อชาติ แต่ที่สงสัยมาตลอด
เสิร์จอากู๋ก็ช่วยไม่ได้ ว่าทำไมเวลาเราพูดลงท้ายด้วยเสียงสูง แม้จะเป็นภาษางูๆปลาๆ
ฝั่งตรงข้ามก็ยังจะฟังออกว่าเป็นประโยคคำถาม เช่น
A : ฮาว มัช?
B : วัน ฮันเด๊รท(เสียงสูง)
A : OK
คือสังเกตุว่าถ้าพูดลงท้านเสียงธรรมดาลูกค้าจะไม่ค่อยตอบรับ แต่จะเลือกๆของต่อไป
แต่ถ้าเสียงสูงปั๊บ ลูกค้าจะตอบรับเสมอว่าโอเคกับราคาไหม
A : Korea (เสียงสูง)
B : Noๆ, Japanese.
ตัวอย่างข้างบนเป็นลูกค้าญี่ปุ่นที่ฟังภาษาอังกฤษไม่ค่อยออก แต่เค้าก็เข้าใจว่าเราถามเค้าอยู่
จากที่สังเกตุมาแทบทุกชนชาติ(ที่เคยคุยมา)แม้จะฟังไม่ออก
แต่รับรู้โดยสัญชาติญาณว่าเค้ากำลังถามเราอยู่
เพื่อนๆว่ามันพอมีเหตุผลทางวิทยาศาสตร์ที่พอจะอธิบายได้ไหมครับ?
กระทู้ชวนคิด : ทำไมภาษาส่วนใหญ่ประโยคคำถามมักลงท้ายด้วยเสียงสูง
เสิร์จอากู๋ก็ช่วยไม่ได้ ว่าทำไมเวลาเราพูดลงท้ายด้วยเสียงสูง แม้จะเป็นภาษางูๆปลาๆ
ฝั่งตรงข้ามก็ยังจะฟังออกว่าเป็นประโยคคำถาม เช่น
A : ฮาว มัช?
B : วัน ฮันเด๊รท(เสียงสูง)
A : OK
คือสังเกตุว่าถ้าพูดลงท้านเสียงธรรมดาลูกค้าจะไม่ค่อยตอบรับ แต่จะเลือกๆของต่อไป
แต่ถ้าเสียงสูงปั๊บ ลูกค้าจะตอบรับเสมอว่าโอเคกับราคาไหม
A : Korea (เสียงสูง)
B : Noๆ, Japanese.
ตัวอย่างข้างบนเป็นลูกค้าญี่ปุ่นที่ฟังภาษาอังกฤษไม่ค่อยออก แต่เค้าก็เข้าใจว่าเราถามเค้าอยู่
จากที่สังเกตุมาแทบทุกชนชาติ(ที่เคยคุยมา)แม้จะฟังไม่ออก
แต่รับรู้โดยสัญชาติญาณว่าเค้ากำลังถามเราอยู่
เพื่อนๆว่ามันพอมีเหตุผลทางวิทยาศาสตร์ที่พอจะอธิบายได้ไหมครับ?