สำหรับของผม ก่อนหน้าที่จะเลิกกันเขาเคยบอกอยากกินเบอร์เกอร์ร้านนึงซึ่งผมไม่ชอบอาหารประเภทนี้เลย แต่ผมสัญญากับเธอเอาไว้ครับว่าจะพาไป
แต่ดันมาเลิกกันซะก่อน ความจริงผมตามง้อเพราะไม่อยากเลิกครับ ผมซื้อกุหลาบสีแดงไปง้อเธอ เพราะผมเคยขอเธอเป็นแฟนด้วยกุหลาบสีขาว แต่เธอบอกคราวหลังเอากุหลาบสีแดงนะ เธอบอกชอบแต่ยังไม่เคยมีใครให้เลย ผมบอกเธอว่าถ้ามีโอกาสเดี๋ยวคงได้ให้ ผมคิดแค่ว่างั้นขอเป็นคนแรกในโอกาสสุดท้ายที่ได้ให้กุหลาบสีแดงเธอแล้วกัน ผมมารอตั้งแต่2ทุ่ม ยันตี3เธอก๊ไม่มา ตกเย็นมาอีกวันหลังจากผมเลิกเรียนผมตามหาร้านเบอร์เกอร์ที่เธออยากกิน ในเมื่อมาด้วยกันไม่ได้อีกผมเลยซื้อกลับไปให้เธอ มันเป็นครั้งแรกที่ผมได้ลองกินเบอร์เกอร์ด้วย เธอป้อนผม เหมือนผมจะรู้ว่ามันเป็นสิ่งสุดท้ายที่เธอจะทำให้ผม มันกลายเป็นเบอร์เกอร์ที่ทำให้ผมแทบกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ เป็นเบอร์เกอร์ที่อร่อยที่สุด #แล้วมันยังเป็นความทรงจำครั้งสุดท้ายที่ผมมีร่วมกับเธอ
ก่อนจะจากกันผมถามเธอแค่ว่า"เรากลับมาคบกันเหมือนเดิมไม่ได้แล้วใช่ไหม" คำตอบของเธอคือ"อืม" ด้วยเหตุผมที่ว่าผมดีเกินไป กลัวทำผมเสียใจอีก
ทุกวันนี้ก๊ยังรอเธอเหมือนเดิมครับ
ปล.ยืมล็อกอินเพื่อนม
ตั้งกระทู้ครั้งแรกผิดพลาดตรงไหนขอโทษด้วนนะครับ
ความทรงจำครั้งสุดท้ายกับคนที่คุณเรียกว่าแฟน เป็นแบบไหนกันบ้าง
แต่ดันมาเลิกกันซะก่อน ความจริงผมตามง้อเพราะไม่อยากเลิกครับ ผมซื้อกุหลาบสีแดงไปง้อเธอ เพราะผมเคยขอเธอเป็นแฟนด้วยกุหลาบสีขาว แต่เธอบอกคราวหลังเอากุหลาบสีแดงนะ เธอบอกชอบแต่ยังไม่เคยมีใครให้เลย ผมบอกเธอว่าถ้ามีโอกาสเดี๋ยวคงได้ให้ ผมคิดแค่ว่างั้นขอเป็นคนแรกในโอกาสสุดท้ายที่ได้ให้กุหลาบสีแดงเธอแล้วกัน ผมมารอตั้งแต่2ทุ่ม ยันตี3เธอก๊ไม่มา ตกเย็นมาอีกวันหลังจากผมเลิกเรียนผมตามหาร้านเบอร์เกอร์ที่เธออยากกิน ในเมื่อมาด้วยกันไม่ได้อีกผมเลยซื้อกลับไปให้เธอ มันเป็นครั้งแรกที่ผมได้ลองกินเบอร์เกอร์ด้วย เธอป้อนผม เหมือนผมจะรู้ว่ามันเป็นสิ่งสุดท้ายที่เธอจะทำให้ผม มันกลายเป็นเบอร์เกอร์ที่ทำให้ผมแทบกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ เป็นเบอร์เกอร์ที่อร่อยที่สุด #แล้วมันยังเป็นความทรงจำครั้งสุดท้ายที่ผมมีร่วมกับเธอ
ก่อนจะจากกันผมถามเธอแค่ว่า"เรากลับมาคบกันเหมือนเดิมไม่ได้แล้วใช่ไหม" คำตอบของเธอคือ"อืม" ด้วยเหตุผมที่ว่าผมดีเกินไป กลัวทำผมเสียใจอีก
ทุกวันนี้ก๊ยังรอเธอเหมือนเดิมครับ
ปล.ยืมล็อกอินเพื่อนม
ตั้งกระทู้ครั้งแรกผิดพลาดตรงไหนขอโทษด้วนนะครับ