เมื่อแม่ไม่ต้องการให้ลูกไหว้

จริงๆเคยเขียนกระทู้ชีวิตตัวเองที่เกี่ยวกับแม่มาครั้งหนึ่งค่ะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

ตอนนั้นมันอยากระบาย ไม่มีเพื่อน ไม่มีใครเข้าใจสักคน
ทรมาน ทุกข์ใจ

จนถึงวันนี้... ก็ยังไม่มีอะไรดีขึ้นสักนิด

มาจะเล่าให้ฟัง
เมื่อวานวันที่ 11 สิงหาคม เรากับสามีตกลงกันว่าจะไปซื้อพวงมาลัยที่ยายสนิทกันร้อยขาย
มาไหว้แม่ ตอนแรกเราลังเล ถามสามีว่า "จะไหว้ดีมั้ย กลัวเขาไม่อยากให้เราไหว้"
รู้สึกไม่ดียังไงไม่รู้ สามีบอก "ลองคิดดู เคยทำอะไรไว้บ้าง"

ตอนเย็นก็เลยไปเอาพวงมาลัย แช่เก็บไว้ในตู้เย็นฃ
แต่ยายดันพูดออกมาตอนที่กำลังกินข้าวว่าไปเอาพวงมาลัยมารึยัง
แม่เลยหันมาดุใส่ว่า "ไปเอาอะไร ที่ไหน!"
เราบอก "เปล่า"

พอสักพักก็เลยมาคุยกันเงียบๆ กับสามีว่า เห็นทีจะต้องไหว้วันนี้ เพราะยายดันไปพูดซะแล้ว
เห็นแม่ยืนดูทีวีอยู่พอดี เลยไปหยิบพวงมาลัยในตู้เย็น
เรา : แม่มานั่ง (พูดแล้วเขยิบเก้าอี้)
แม่ : อะไร
เรา : จะไหว้แม่ไง
แม่ : มาทำอะไรวันนี้!!
เรา : พรุ่งนี้ ทุกคนต้องไปทำงาน แต่วันนี้อยู่กันครบเลย
แม่ : บ้าหรือไง ไม่ต้อง ไม่จำเป็น ไม่ต้องมาไหว้หรอก เอาไปไหว้พระนู้น ไม่ซีเรียส
แม่พูดแล้วเดินเข้าห้องปิดประตูปัง!

เรา สามี ลูกสาว ยืนอึน  มองหน้ากัน ทำหน้าไม่ถูก จะรู้สึกอะไรดี?
สามีเดินเข้ามาตบไหล่เบาๆ



สุดท้ายเราก็เอาพวงมาลัยไปไหว้พระ สวดชินบัญชร อุทิศให้เจ้ากรรมนายเวรทั้งหลายที่ทำให้เราต้องเจออะไรแบบนี้
จริงๆเราทุกข์ ทุกวัน แต่หน้าที่แม่ เมีย และลูก เราต้องอยู่ ต้องทำทุกวันให้ทุกคนมีความสุข
แม้ว่าเราจะแย่แค่ไหน

เราอาจเคยผิดพลาดมา หากใครไม่ให้อภัย เราโอเค ขอแค่อย่าทำร้ายกันก็พอ
มันรู้สึกแย่มากเลยค่ะ เราคิดแล้วว่า เรากับแม่คงไม่มีวันเข้าใจกัน ตราบจนวาระสุดท้ายของชีวิตใครคนใดคนหนึ่ง
เราพยายามมาหลายปีแล้วนะ ไม่ดีขึ้นเลย แล้วเราคงไม่พยายามอีกต่อไปแล้ว
เราหายใจก็ผิดแล้วมั้งสำหรับแม่ เดินเข้าบ้านมา แม่จะต้องหาเรื่องด่าว่า ทำไรดีแค่ไหนก็ไม่เป็นผล
คนในบ้านทุกคนไม่ดี เลวหมด แต่คนข้างนอก ดีมากมายสำหรับแม่


...เป็นวันแม่ที่เปลี่ยนแปลงความรู้สึกได้อย่างมากมายจริงๆ
เราอยากให้แม่รักเราบ้างเท่านั้น.
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่