จงแม่สุขสันต์ (โคลงสี่สุภาพ) toshare

0 ปรุงเปรียบถ้วนความคำแล้วนำร้อย เพื่อรูปแพงเสพถ้อย .. แล้วคอยว่า ความอ่อนโยนอ่อนหวานสื่อผ่านมา จักแฝงฝากเสน่หา .. ผูกอาลัย 0 หวังเพียงคอยถวิลอยู่ .. ไม่รู้แล้ว ถ้วนทุกแววตานั้น .. ควรสั่นไหว จากอบอุ่

เมื่อไหร่จะหายเหนื่อย ถามว่าเหนื่อยไหม ตอบจากใจว่าเหนื่อยมากจากทุกข์หาม แห่แหนให้เหน็ดเหนื่อยเลื้อยรูปนาม ดุจนอนหนามแห่งไฟไล้โลมเลีย ได้อะไรใครได้ใคร่อยากรู้ เห็นล้วนผ่านหดหู่ห้วงสูญเสีย ซึมซับโศ