คือ กระทู้แรกไง ! รู้สึกตื่นเต้น สับสน หวั่นใจ กลัว นาๆจิต คิดไปไกล ว่าควรจะเขียนดีหรือไม่ดี แต่เนื่องด้วยเป็นคนมีความอดทนต่ำจะแอบเก็บเอาไว้ก็กระไรอยู่ เลยคิดว่า มาเล่าประสบกาม เอ้ย ! ประสบการณ์น้ำเน่า ให้ฟังกันดีกว่า เผื่อจะมีผู้มีประสบการณ์ที่มากกว่าเรา มาให้คำแนะนำ คำชี้แนะ จะได้หมดทุกข์กับเรื่องความรัก ห่วยๆสักที แหม.....พรรณาเสียยาว เข้าเรื่องเลยล่ะกันเนอะ
จั่วหัวมาขนาดนี้ หนีไม่พ้นเรื่องรักๆใคร่ๆ คือ ผมเป็นผู้ชายคนหนึ่ง(หร๋อว่ะ ?) 555555 เออ เกย์นั้นแหละ !!! ที่มีวิวัฒนาการมาจาก "ตุ๊ดเด็ก" (เชื่อว่าหลายๆคนในนี้ ก็มีวิวัฒนาการมาแบบเดียวกัน) จากเด็กบ้านนอกๆ(ชานเมืองเว้ย) ที่จบประถมจากโรงเรียนเอกชน มาเรียนต่อมัธยมในโรงเรียนประจำจังหวัด คือ ทัศนะวิสัยเปลี่ยนไปมาก(โลกกว้างมาก ! โดยเฉพาะเรื่องผู้ชาย 555) จึงทำให้การใช้ชีวิตเปลี่ยนไป ช่วงมัธยมต้นนี้ ยังเป็นตุ๊ดเด็กอยู่ ยังคงออกสาว พูดค่ะ ขา คือ มองแล้วรู้เลยว่า เป็น คือ จะมีรุ่นพี่ผู้หญิงในโรงเรียน(พี่ของเพื่อน) ถามว่า "มีแฟนยัง" บางคนหนักหน่อย "มีผัวยัง" ด้วยความที่อ่อนต่อโลกอ่ะ แฟนคือไรว่ะ ความรักเป็นไง แบบว่า ช่วง ม.ต้น นี่โง่เง่าเต่าตุ่นมาก กับเรื่องพวกนี้ แต่พอขึ้น ม.ปลาย มันเริ่มเปลี่ยนไปสิ
คือ เห็นเพื่อนมีแฟนไง แล้วคือ มันดูหวานอ่ะ ดูอบอุ่น อยากสัมผัสความรักบ้าง กูอยากมีบ้าง !!!!! ประเด็นคือ ใครจะชอบกูว่ะ ตุ๊ดขนาดนี้ เลยรู้สึกว่าควรลดปริมาณความตุ๊ดที่มีลงไหม เผื่อจะได้มีฟงมีแฟนกับเขาบ้าง มันก็ได้ผลอ่ะคุณ เลยทำให้วิวัฒนาการช่วง ม.ปลาย เปลี่ยนไป เริ่มพูดครับ เริ่มทิ้งจริตแบบสตรี ออกไป(บ้าง) คือดูแมนกว่าเก่าเยอะ !!!! คือ พอแมนปุ๊บ ก็เข้าแผน ในสมัยนั้นQQ โปรแกรมยอดฮิตเลยจร้า... เลยสมัครแล้วลองเล่นดู เล่นอยู่ 3 วัน ได้เลย เด็กเทคนิคข้างโรงเรียนนี่เอง แรกรูปเห็นหน้า พอตกเย็นมาหาเลยจร้า จะพาไปกินไอตง ไอติม เลยรับปากไปว่าจะไป ด้วยความที่ไม่ประสากับเรื่องแบบนี้ ก็คือไม่รู้จะยังไงต่อ คือ ไม่เคยอ่ะ พอตกเย็น เห็นหน้าเท่านั้นแหละ หลบเลย กลัว ตกใจ นาๆจิตมาก กลัวพ่อรู้ (คือ พ่อไปรับไปส่งหน้าโรงเรียนทุกวัน สนิทกับยาม ถ้าไปกับไอ่นี่ ยามต้องเห็น เรื่องถึงพ่อ กูตายสิ ! คือกลัวพ่อที่สุด) หลังจากคิดได้แบบนั้น เลยยุติความคิด เลยทำให้ต้องพลัดพรากจากแฟน(หร๋อ)คนแรกในชีวิต หุหุ คนต่อมาสิ อันนี้ เริ่มเรียนรู้ล่ะ(จากเพื่อน) ว่าต้องทำไง คนนี้คุยนานหน่อย 3 - 4 เดือนได้มั่งคนนี้จาก msn (โปรแกรมที่หลายๆคนยังคิดถึง) จนเริ่มรู้สึกว่า ควรจะเจอกันได้แล้วนะ คือ ตอนนี้เริ่มออกจากบ้านได้ล่ะ ^^ เขาก็พาไปนู่นนี้นั้น กินไอ่นั้นไอ่นี้ จนสุดท้ายไปจบที่รีสอท์ (แลดูกูใจง่ายว่ะ) คือ บอกตรงๆว่าตอนนั้นก็กลัวนะ แต่คือ รักไง คุยมาตั้ง 3 4 เดือนล่ะนะ เขารักเราจริงๆ แหละคงไม่เป็นไรหรอก หุหุ ก็ยอมนะ 55555 แต่ก็ไม่สำเร็จ กูเจ็บ !!!!!! ร้องไห้แมร่ง(ไม่เคยนี่หว่า) เขาก็ไม่ทำต่อแล้วก็มาส่งบ้าน หลังจากนั้นเขาก็หายไปเลย ........ (กูผิดอะไร?) มาต่อๆๆคนที่เท่าไหร่ว่ะ 3 ไหม คนนี้เจอกันโดยบังเอิญในโรงเรียน เป็นพี่ของเพื่อน คือเห็นหน้าแล้วแบบว่า อยากจะถวายบัวบูชา เป็นสามี 55555 ตอนนั้น fb กำลังฮิตใหม่ๆ ก็ได้คุยกับเขาในเฟสบุ๊ค(ที่เพื่อนจดมาให้) จนเริ่มสนิทกัน เขาดูเป็นผู้ชายแมนๆมาก เล่นบาส (เป็นหุ้นส่วนร้านเหล้าในจังหวัดแหละ) เราก็คนตลกๆ เขาก็รู้ว่าเราเป็นเกย์นะ เวลาคุยก็หยอดเขาเล่นๆ ประมาณว่า "พี่เกย์นี่เอามันกว่าผู้หญิงอีกนะ" เขาก็หัวเราะ วันหนึ่งเขาโพสเตตัส ประมาณว่าอกหักไรงี้ ก็เลยทักแชตไปถาม เขาก็เล่าๆ ก็เลยถามว่า มีรัยให้ช่วยไหม ? เขาก็บอกว่ามาหาหน่อย คือร่างกายไปไวกว่าความคิด ก็ไปหาเขา(แรดอีกแล้ว) ก็สนิทกันไม่ได้คิดไร พอไปถึงเขาก็ดูสภาพเมานิดๆ ก็คุยกันไปเรื่อย ๆ จนเขาก็ถามประโยคหนึ่งที่น่าตกใจ พร้อมทำหน้าดุๆ "ที่มาหานี่คิดอะไรกับพี่ไหม" คือ จะบอกว่าคิดก็กลัวโดนต่อย คนยิ่งอกหัก เกิดโมโหขึ้นมา กระทืบกูตายห่าแน่ เลยพูดเล่นๆไป "คิดดิ เป็นผัวผมไหม" เขาก็หัวเราะ เราก็ดีใจ เขายิ้มได้ พอผ่านไปสักพัก เขาเข้ามาจูบผมแบบตั้งตัวแทบไม่ติด แล้วก็ถามผมว่า "รักพี่ไหม" !!!!! ก็อึ้งสิ แมร่งอารมณ์ไหน เลยเงียบ(กูตกใจ) เขาก็ถามเหมือนเดิม "รักพี่ไหม" คือ สมองเริ่มสับสน กูชอบเขานะ เขาหล่อ แต่อีกใจ เขาเป็นผู้ชายนะ แต่อีปาก
ไวกว่าความคิด ตอบไปว่า "รัก" แล้วก็...........ตามระเบียบ (ครั้งนี้ทำไมกูทนได้ล่ะ) 5555 พอเขาสำเร็จเสร็จสิ้นแล้วคือ กู "ยัง" ไง เลยขอเขาเป็นผู้ทำบ้าง !!! (จำจากที่โดนเมื่อกี้แหละ เรียนรู้เร็ว 5555) เขาก็ยอม....ตกใจคูณสองไปอีก ก็สำเร็จเสร็จสิ้นไปทั้งสองฝ่าย แต่หลังจากนั้นสิ ตกใจยกกำลังยี่สิบเลยสิ "พี่ขอโทษนะที่ทำแบบนี้ อย่าบอกเรื่องนี้กับใคร พี่ขอร้อง" อ้าววว แล้วเมื่อกี้ที่เมิงบอกรักกูล่ะ คือไร............ ความซิงกู !!!! 5555 ก็อวสานกันไป เวลาล่วงเลยผ่านไป จนถึง ม.6 มีงานใหญ่ที่โรงเรียน มีศิษย์เก่า มาร่วมกิจกรรมมากมาย เลยทำให้พบ คนๆหนึ่ง โดยบังเอิญ จากประสบการณ์ที่ผ่านๆมา เริ่มทำให้รู้ว่า ความรัก เกิดจากอะไร ก็รู้จักกับพี่คนนี้ด้วยการขอ fb จากเขาเลย(แรดอีกแล้ว) เขาก็ให้มาแล้วทำหน้า งงๆ 5555 ก็คุยๆๆๆๆๆกันไปได้สัก ครึ่งเทอม ก็ตกลงเป็นแฟนกันแบบเปิดเผยเลยจร้า(แบบว่าคนในบ้านนี่แทบช๊อค) ดูเหมือนอะไรๆดีๆมันเริ่มจะเกิด แต่สุดท้ายมันก็พังทลายลง เพราะ เข้าเทอม 2 จะต้องเริ่มสมัครเข้ามหาลัย แฟนก็บอกว่า "ไปเรียนในกรุงเทพเหอะ" จะได้อยู่ด้วยกัน ส่วนแม่ก็ "เรียนที่บ้านนี่แหละ จะไปทำไมกรุงเทพ" คุณทายสิผมเชื่อใคร .......... เชื่อแฟนสิครับ !!! ความรักกำลังครุกรุ่น หอมหวาน จนเป็นเหตุให้ทะเลาะกันกับแม่จนบ้านแทบพัง สุดท้ายแม่ก็รู้ว่า แฟนคนนี้คือ คนบอกว่าให้ไปเรียนต่อที่กรุงเทพ เลยทำให้สุดท้าย เราเลยต้องเลิกกัน(เพราะคำขาดของพระมารดา) แต่.........ผมก็ได้มาเรียนในกรุงเทพอยู่ดี หุหุ จะบอกว่ากับแฟนคนนี้ เราไม่เคยได้เสียกันนะจ๊ะ เพราะว่า เราไม่ยอมให้เขาและเขาก็ไม่ยอมเรา (เริ่มสนุกกับการเป็นผู้กระทำ)555555 พอมาเรียนในกรุงเทพเท่านั้นแหละ ชีวิตดูมีสีสันกว่าเดิมเป็น 100 เท่า
แรก ๆ ก็ตั้งใจเรียนดีหรอก พอหลังๆ เริ่มคดไปคดมา ต้องบอกก่อนว่าผมไม่ใช่คนหล่อ บ้านๆตัวดำๆ (แต่อร่อยนะครับ555) การเรียนเริ่มเสียเพราะ เอาเวลาส่วนใหญ่ไปคบคนนู่นที่ คนนี้ที่ บางคนนี่โคตรดี ทุ่มทุนสร้าง เลิกงานมาหาพาไปกินข้าวทุกวัน ยอมจ่ายค่าแท็คซี่ วันละ 1000 เพื่อมาหาก็มี แต่สุดท้ายก็เลิกกัน ความรักสำหรับคนอื่นๆผมไม่รู้นะว่าจะมองกันอย่างไร คือในความรู้สึกผมนะ ทุกคนที่ผ่านมาในชีวิต ผมรู้สึกว่า มันผ่านมาเพื่อ sex แล้วก็ผ่านไป คือ มันไม่เคยเกิดด้วยความรักเลย เหมือนอดีตมันสั่งเราว่า "ความรัก มันไม่มีจริง" มันแค่มาให้เอาแล้วก็ผ่านไป มันฝังในใจผมโดยไม่รู้ตัว ถามว่าผมอยากมีความรักกับใครสักคนไหม อยากนะ แต่บอกตรงๆผมกลัว "กลัวเหมือนอดีตที่ผ่านๆมา" ในช่วงเวลาที่อยู่กรุงเทพ ผมคบกับทุกคนผมเปิดใจตลอดนะ ผมพร้อมที่จะเป็นแฟนเขา แต่สุดท้าย คนที่เรารัก เขาก็ไม่รักเรา ส่วนคนที่เขารักเรา ก็ไม่ใช่คนที่เรารัก
ความรักทุกวันนี้ คืออะไร ยังหาคำตอบไห้ตัวเองไม่ได้เลย ที่มันผ่านเข้ามาในชีวิตมันมีแค่ sex จนทุกวันนี้ผมไม่รู้ว่า ความรัก หรือ sex อะไรมันคือสิ่งสำคัญกว่ากัน จนตอนนี้รู้สึกปลง ไปส่ะล่ะ กับคำว่า "รัก" มันดูเหมือนห่างไกลออกไป จนเกินจะคว้า ผมมีความสุขนะเวลาผมมี sex แต่เมื่อมันจบลงมันก็รู้สึกเหงา ไม่มีใคร ทรมาน ถามว่าอยากมีใครสักคนไหม ก็ตอบเลยว่าอยากมี แต่ จะยังมีอยู่อีกหร๋อ คำว่า รักแท้ ? ในเมื่อเรายอมให้เราเขาไป แต่เขาไม่สนใจเราเลย มันยังมีอีกหร๋อ "รักแท้" ผมควรจะทำตัวยังไงต่อไป ........................... ผมยังควร ศรัทธาต่อคำว่า "รัก" หรือ ผมควรศรัทธาต่อคำว่า "Sex"
ขอบคุณนะครับที่มาทนฟังผมบ่นเรื่องชีวิตไร้สาระ ...................................
(ยาวเกิ๊น !)
"Sex" หรือ "รัก" สำหรับเพศทางเลือกอะไรสำคัญกว่ากัน ?
จั่วหัวมาขนาดนี้ หนีไม่พ้นเรื่องรักๆใคร่ๆ คือ ผมเป็นผู้ชายคนหนึ่ง(หร๋อว่ะ ?) 555555 เออ เกย์นั้นแหละ !!! ที่มีวิวัฒนาการมาจาก "ตุ๊ดเด็ก" (เชื่อว่าหลายๆคนในนี้ ก็มีวิวัฒนาการมาแบบเดียวกัน) จากเด็กบ้านนอกๆ(ชานเมืองเว้ย) ที่จบประถมจากโรงเรียนเอกชน มาเรียนต่อมัธยมในโรงเรียนประจำจังหวัด คือ ทัศนะวิสัยเปลี่ยนไปมาก(โลกกว้างมาก ! โดยเฉพาะเรื่องผู้ชาย 555) จึงทำให้การใช้ชีวิตเปลี่ยนไป ช่วงมัธยมต้นนี้ ยังเป็นตุ๊ดเด็กอยู่ ยังคงออกสาว พูดค่ะ ขา คือ มองแล้วรู้เลยว่า เป็น คือ จะมีรุ่นพี่ผู้หญิงในโรงเรียน(พี่ของเพื่อน) ถามว่า "มีแฟนยัง" บางคนหนักหน่อย "มีผัวยัง" ด้วยความที่อ่อนต่อโลกอ่ะ แฟนคือไรว่ะ ความรักเป็นไง แบบว่า ช่วง ม.ต้น นี่โง่เง่าเต่าตุ่นมาก กับเรื่องพวกนี้ แต่พอขึ้น ม.ปลาย มันเริ่มเปลี่ยนไปสิ
คือ เห็นเพื่อนมีแฟนไง แล้วคือ มันดูหวานอ่ะ ดูอบอุ่น อยากสัมผัสความรักบ้าง กูอยากมีบ้าง !!!!! ประเด็นคือ ใครจะชอบกูว่ะ ตุ๊ดขนาดนี้ เลยรู้สึกว่าควรลดปริมาณความตุ๊ดที่มีลงไหม เผื่อจะได้มีฟงมีแฟนกับเขาบ้าง มันก็ได้ผลอ่ะคุณ เลยทำให้วิวัฒนาการช่วง ม.ปลาย เปลี่ยนไป เริ่มพูดครับ เริ่มทิ้งจริตแบบสตรี ออกไป(บ้าง) คือดูแมนกว่าเก่าเยอะ !!!! คือ พอแมนปุ๊บ ก็เข้าแผน ในสมัยนั้นQQ โปรแกรมยอดฮิตเลยจร้า... เลยสมัครแล้วลองเล่นดู เล่นอยู่ 3 วัน ได้เลย เด็กเทคนิคข้างโรงเรียนนี่เอง แรกรูปเห็นหน้า พอตกเย็นมาหาเลยจร้า จะพาไปกินไอตง ไอติม เลยรับปากไปว่าจะไป ด้วยความที่ไม่ประสากับเรื่องแบบนี้ ก็คือไม่รู้จะยังไงต่อ คือ ไม่เคยอ่ะ พอตกเย็น เห็นหน้าเท่านั้นแหละ หลบเลย กลัว ตกใจ นาๆจิตมาก กลัวพ่อรู้ (คือ พ่อไปรับไปส่งหน้าโรงเรียนทุกวัน สนิทกับยาม ถ้าไปกับไอ่นี่ ยามต้องเห็น เรื่องถึงพ่อ กูตายสิ ! คือกลัวพ่อที่สุด) หลังจากคิดได้แบบนั้น เลยยุติความคิด เลยทำให้ต้องพลัดพรากจากแฟน(หร๋อ)คนแรกในชีวิต หุหุ คนต่อมาสิ อันนี้ เริ่มเรียนรู้ล่ะ(จากเพื่อน) ว่าต้องทำไง คนนี้คุยนานหน่อย 3 - 4 เดือนได้มั่งคนนี้จาก msn (โปรแกรมที่หลายๆคนยังคิดถึง) จนเริ่มรู้สึกว่า ควรจะเจอกันได้แล้วนะ คือ ตอนนี้เริ่มออกจากบ้านได้ล่ะ ^^ เขาก็พาไปนู่นนี้นั้น กินไอ่นั้นไอ่นี้ จนสุดท้ายไปจบที่รีสอท์ (แลดูกูใจง่ายว่ะ) คือ บอกตรงๆว่าตอนนั้นก็กลัวนะ แต่คือ รักไง คุยมาตั้ง 3 4 เดือนล่ะนะ เขารักเราจริงๆ แหละคงไม่เป็นไรหรอก หุหุ ก็ยอมนะ 55555 แต่ก็ไม่สำเร็จ กูเจ็บ !!!!!! ร้องไห้แมร่ง(ไม่เคยนี่หว่า) เขาก็ไม่ทำต่อแล้วก็มาส่งบ้าน หลังจากนั้นเขาก็หายไปเลย ........ (กูผิดอะไร?) มาต่อๆๆคนที่เท่าไหร่ว่ะ 3 ไหม คนนี้เจอกันโดยบังเอิญในโรงเรียน เป็นพี่ของเพื่อน คือเห็นหน้าแล้วแบบว่า อยากจะถวายบัวบูชา เป็นสามี 55555 ตอนนั้น fb กำลังฮิตใหม่ๆ ก็ได้คุยกับเขาในเฟสบุ๊ค(ที่เพื่อนจดมาให้) จนเริ่มสนิทกัน เขาดูเป็นผู้ชายแมนๆมาก เล่นบาส (เป็นหุ้นส่วนร้านเหล้าในจังหวัดแหละ) เราก็คนตลกๆ เขาก็รู้ว่าเราเป็นเกย์นะ เวลาคุยก็หยอดเขาเล่นๆ ประมาณว่า "พี่เกย์นี่เอามันกว่าผู้หญิงอีกนะ" เขาก็หัวเราะ วันหนึ่งเขาโพสเตตัส ประมาณว่าอกหักไรงี้ ก็เลยทักแชตไปถาม เขาก็เล่าๆ ก็เลยถามว่า มีรัยให้ช่วยไหม ? เขาก็บอกว่ามาหาหน่อย คือร่างกายไปไวกว่าความคิด ก็ไปหาเขา(แรดอีกแล้ว) ก็สนิทกันไม่ได้คิดไร พอไปถึงเขาก็ดูสภาพเมานิดๆ ก็คุยกันไปเรื่อย ๆ จนเขาก็ถามประโยคหนึ่งที่น่าตกใจ พร้อมทำหน้าดุๆ "ที่มาหานี่คิดอะไรกับพี่ไหม" คือ จะบอกว่าคิดก็กลัวโดนต่อย คนยิ่งอกหัก เกิดโมโหขึ้นมา กระทืบกูตายห่าแน่ เลยพูดเล่นๆไป "คิดดิ เป็นผัวผมไหม" เขาก็หัวเราะ เราก็ดีใจ เขายิ้มได้ พอผ่านไปสักพัก เขาเข้ามาจูบผมแบบตั้งตัวแทบไม่ติด แล้วก็ถามผมว่า "รักพี่ไหม" !!!!! ก็อึ้งสิ แมร่งอารมณ์ไหน เลยเงียบ(กูตกใจ) เขาก็ถามเหมือนเดิม "รักพี่ไหม" คือ สมองเริ่มสับสน กูชอบเขานะ เขาหล่อ แต่อีกใจ เขาเป็นผู้ชายนะ แต่อีปาก
แรก ๆ ก็ตั้งใจเรียนดีหรอก พอหลังๆ เริ่มคดไปคดมา ต้องบอกก่อนว่าผมไม่ใช่คนหล่อ บ้านๆตัวดำๆ (แต่อร่อยนะครับ555) การเรียนเริ่มเสียเพราะ เอาเวลาส่วนใหญ่ไปคบคนนู่นที่ คนนี้ที่ บางคนนี่โคตรดี ทุ่มทุนสร้าง เลิกงานมาหาพาไปกินข้าวทุกวัน ยอมจ่ายค่าแท็คซี่ วันละ 1000 เพื่อมาหาก็มี แต่สุดท้ายก็เลิกกัน ความรักสำหรับคนอื่นๆผมไม่รู้นะว่าจะมองกันอย่างไร คือในความรู้สึกผมนะ ทุกคนที่ผ่านมาในชีวิต ผมรู้สึกว่า มันผ่านมาเพื่อ sex แล้วก็ผ่านไป คือ มันไม่เคยเกิดด้วยความรักเลย เหมือนอดีตมันสั่งเราว่า "ความรัก มันไม่มีจริง" มันแค่มาให้เอาแล้วก็ผ่านไป มันฝังในใจผมโดยไม่รู้ตัว ถามว่าผมอยากมีความรักกับใครสักคนไหม อยากนะ แต่บอกตรงๆผมกลัว "กลัวเหมือนอดีตที่ผ่านๆมา" ในช่วงเวลาที่อยู่กรุงเทพ ผมคบกับทุกคนผมเปิดใจตลอดนะ ผมพร้อมที่จะเป็นแฟนเขา แต่สุดท้าย คนที่เรารัก เขาก็ไม่รักเรา ส่วนคนที่เขารักเรา ก็ไม่ใช่คนที่เรารัก
ความรักทุกวันนี้ คืออะไร ยังหาคำตอบไห้ตัวเองไม่ได้เลย ที่มันผ่านเข้ามาในชีวิตมันมีแค่ sex จนทุกวันนี้ผมไม่รู้ว่า ความรัก หรือ sex อะไรมันคือสิ่งสำคัญกว่ากัน จนตอนนี้รู้สึกปลง ไปส่ะล่ะ กับคำว่า "รัก" มันดูเหมือนห่างไกลออกไป จนเกินจะคว้า ผมมีความสุขนะเวลาผมมี sex แต่เมื่อมันจบลงมันก็รู้สึกเหงา ไม่มีใคร ทรมาน ถามว่าอยากมีใครสักคนไหม ก็ตอบเลยว่าอยากมี แต่ จะยังมีอยู่อีกหร๋อ คำว่า รักแท้ ? ในเมื่อเรายอมให้เราเขาไป แต่เขาไม่สนใจเราเลย มันยังมีอีกหร๋อ "รักแท้" ผมควรจะทำตัวยังไงต่อไป ........................... ผมยังควร ศรัทธาต่อคำว่า "รัก" หรือ ผมควรศรัทธาต่อคำว่า "Sex"
ขอบคุณนะครับที่มาทนฟังผมบ่นเรื่องชีวิตไร้สาระ ...................................
(ยาวเกิ๊น !)