ที่ตั้งกระทู้นี้ เพราะมีโอกาสได้รู้กัน ผ่านๆกัน ด้วยสายอาชีพวิศวกรโยธาที่ทำงานหนักไม่มีเวลา อยู่หน้างานตลอด ความสัมพันธ์ไม่คืบหน้า เพียงได้แต่คุยผ่านช่องทางแชทไลน์ เลยตัดสินใจที่จะหยุดคุยเพราะ
    1. ด้วยนิสัยที่ว่า ไม่มี เวลาไปหา กันเช่นกัน เพราะ วันหยุด เสาร์-อาทิตย์ คืออยากนอน ซึ่งนิสัยเหมือนกันคือเขาก็อยากนอนพัก จึงเข้าใจแต่เพราะเข้าใจจึงรู้ว่าถ้าอีกฝ่ายไม่ยอมลดตัวเอง ก็จะอยู่แบบนี้
   2.  ด้วยนิสัยที่ว่า คุยแล้วเข้าใจ ไม่ตาม คุยง่ายๆซึ่งเขาก็เป็นเหมือนกัน จึงเข้าใจว่า ความสัมพพันธ์อาจไม่ยืนยาวเพราะไม่ได้มีฝ่ายหนึ่งฝ่ายใดแสดง อาการอะไร
  3.  ด้วยนิสัยที่ ว่า ต่างคนต่างอยู่คนเดียวมานาน พอเริ่มจะมีความสัมพันธ์ ที่สานต่อ เกิดอาการ กั้กๆต่างฝ่ายต่างกั๊ก คือ กลัวๆ เขามีตัวเลือกเยอะ ส่วนเราไม่ชอบเป็นตัวเลือกของใคร
  4. ด้วยที่ว่า เวลาจะนัดเจอกัน ต้องอยู่ไกล้ๆไซส์งานเขา เขาไม่สามารถปลีกเวลาออกมาได้ไกลกว่านั้นได้ ทำให้เราไม่อยากเจอ ถึงแม้อยู่ไกล้ๆไซส์งานเขาเราก้บอกปัดว่า คนละสถานที่ ด้วยเพราะเราไม่ชอบที่ต้องถลาวิ่งเข้าหาใครมันเหมือนเราเป็นฝ่ายตามมากกว่า
  5. ต่างคนต่างเป็นผู้ใหญ่ ส่วนมากคุยเพราะเข้าใจ แต่มีหลายจุดไม่เข้าใจ แต่ไม่อยากเถียง
  6. เขาดื่มทุกคืน เพราะ อยู่กับลูกน้อง คนงานก่อสร้าง ซึ่งถ้าบ่อยขนาดทุกคืนเราว่าไม่โอเครแระ
7.  หลายอย่างทั้งหมดที่กล่าวมา เวลา มีส่วนสำคัญ ที่ไม่ลงตัวและ นิสัยเหมือนกันมากเกิน ไป ก้เสียดายเหมือนกัน คุยมาซะยาวต้องตัดใจ หยุดคุยแต่ถ้าคุยมากไปกว่านี้ มันเริ่มไม่โอเคแระ
8. หรือเพราะเรา ไม่ได้ชอบเขาจริงๆเพราะทำไมมีเหตุผลมากมายมารองรับว่าขืนสานต่อก้ไม่ได้จะดียังไง
9.อารมณ์สับสน เพราะฝนตกหนักมาากด้วย