ใกล้จะถึงวันแม่ 12 สิงหาคมแล้ว  ดิฉันเชื่อว่าไม่ใช่ลูกทุกคนที่จะมีโอกาสได้อยู่กับแม่ในวันนี้  หลายๆคนต้องห่างจากแม่จากครอบครัวไปอยู่อีกที่หนึ่ง อาจจะด้วยหน้าที่การงาน หรือการศึกษาเล่าเรียน หรือเรื่องอื่นๆ ส่วนตัวดิฉันเองแทบไม่เคยห่างจากแม่เลยค่ะ เพราะตั้งแต่เรียนจนโตทำงานแล้ว ดิฉันก็พักอาศัยใต้ปีกและชายคาของแม่มาโดยตลอด อาจจะมีบางช่วงที่จำเป็นต้องห่างจากแม่ก็เพราะหนีตามผู้ชายไปเที่ยวต่างประเทศค่ะ (แต่ดิฉันก็face time คุยกับนางตลอดเพราะคิดถึง)


ทุกๆวันที่ดิฉันอยู่กับแม่  เราก็จะมีง๊องแง๊งกันไปตามประสาค่ะ เช่น ตอนที่ดิฉันขับรถแล้วมีนางคอยนั่งพากย์การขับรถให้ดิฉันต้องระวังซ้าย ,อย่าขับไว ,ไฟเขียวแล้วนะฯลฯ แต่ถึงจะงอนกันแค่ไหน เราก็รักกันดี  ดิฉันอาจจะไม่ค่อยได้แสดงความรัก ไม่ค่อยได้เข้าไปกอดหอมแม่เหมือนคู่แม่ลูกท่านอื่นๆ แต่ดิฉันก็รักนางมากที่สุดในโลก และพยายามจะทำตัวดีๆเป็นลูกที่ดีเท่าที่จะทำได้เพื่อให้นางไม่ต้องหนักใจ หรือทุกข์ใจแทนเรา เพราะดิฉันเชื่อว่าเวลาที่ลูกทุกข์ แม่ย่อมทุกข์หนักกว่ามากค่ะ


ในจุดนี้ดิฉันเลยแอบสงสัยว่าคนที่อยู่ห่างจากแม่จากครอบครัวไปอยู่ในที่ไกลๆนั้น พวกคุณมีวิธีในการแสดงความรักต่อแม่อย่างไรกันบ้างคะ? และในวันแม่ 12 สิงหาคมที่กำลังจะมาถึงนี้ พวกคุณมีแผนการในการแสดงความรักต่อคุณแม่ของคุณอย่างไร? มาลองแชร์ไอเดียและประสบการณ์กันนะคะ^^





ขอขอบคุณภาพประกอบจากเพจ Thaigoodstories