เมื่อวันก่อน กลุ่มถ่ายรูปกลุ่มเล็กๆของเราคุยเรื่องไปเที่ยว จะไปที่โน่นที่นี่ เราเลยแนะนำว่าไปภูสอยดาวจิ สวยดี เดินแค่ 5 ชั่วโมงเอง พร้อมกับส่งรูปที่เคยไปเมื่อ 5 ปีที่แล้วไปให้ดูเป็นตัวอย่าง ป้าในกลุ่มบอกว่าขอยอม เพราะตอนนี้แค่ลุกเดินไปห้องน้ำยังลำบาก (ชิส์ สมรรถภาพหย่อนยานมากป้า) ก็แล้วแต่นะป้า ส่วนเราก็กลับมานั่งดูรูปของตัวเองที่ถ่ายมา เออ แฮะ เราน่าจะเขียนรำลึกความหลังดีกว่านะ จะไปรีวิวเหมือนลุงๆป้าๆที่เป็น Blocker ชั้นนำในกลุ่มก็คงไม่ได้ละ เพราะไปมา 5 ปีละ เพราะ'น้าน ใครที่เคยไปมาแล้วเรามารำลึกความหลังกันเถอะ ส่วนใครที่ยังไม่เคยแล้วอยากไปก็ลองอ่านดู และฟิตกำลังขากันไว้นะจร๊ะ...เอาละไป(รำลึกความหลัง)กันเรยยยย

ครั้งนั้นเราได้ซื้อทัวร์ของ TrekkingThai 3 วัน สองคืน ในราคา 2,900 บาท (ราคาทัวร์ตอนนี้ 4,300 บาทละ) ใครจะไปแนะนำให้ซื้อทัวร์ เพราะทัวร์จะเตรียมให้เราหมด ทั้งลูกหาบแบกของ ทำอาหาร กางเต้นท์ (ข้างบนไม่มีร้านค้าสวัสดิการใดทั้งสิ้น) ราคานี้รวมค่ารถตู้ด้วย แต่เราไม่ได้ไปรถตู้ เราขับไปเอง แล้วไปเจอกับทัวร์คนอื่นๆที่ทางขึ้นภูสอยดาวตรงน้ำตกเลย ออกจากกรุงเทพวันพุธที่ 11 ส.ค. ตอน 14.15 น. ไปค้างคืนที่อำเภอชาติตระการ แล้วตื่นเช้าประมาณตีห้าขับรถต่อไปเจอกับทัวร์ พร้อมลุย
จุดทางขึ้นดอยจะเป็นน้ำตกภูสอยดาว หลังจากนั้นก็ต้องเดินผ่านเนินส่งญาติ เนินปราบเซียน เนินป่าก่อ เนินเสือโคร่ง เนินมรณะ แล้วก็จะถึงลานสนภูสอยดาว ระยะทางประมาณ 6.5 ก.ม. เราเริ่มเดินขึ้นตอน 08.30 น. ใช้เวลาเดิน 5 ชั่วโมง

ทางขึ้นก็จะชันมากบ้างน้อยบ้าง

เหนื่อยก็แวะชมดอกไม้ข้างทาง

ช่วงระหว่างเดินก็จะเจอทั้งหมอก ทั้งฝน หลังจากเดินมาห้าชั่วโมง ในที่สุดเราก็ถึงลานสนภูสอยดาว

และแน่นอนบนลานสนก็ต้องได้รับการต้อนรับจากดอกหงอนนาค ดอกไม้ที่บานเฉพาะช่วงหน้าฝนช่วงนี้เท่านั้นแหละ


บ่ายโมงกว่าแล้วก็ยังไม่มีแดด มีหมอกสลับฝนตลอด อากาศโล่ง เย็นสบายสุดๆ


นักท่องเที่ยวคนนี้นั่งสูบบุหรี่กลางสายฝน ช่วงระหว่างรอของจากลูกหาบ นางชิลมาก

ที่หลบฝนไม่พอก็นั้งรอของกลางสายฝน โรแมนติกสุดๆ

ฝนตก แดดออก อากาศเอาแน่เอานอนไม่ได้บนภู

ดอกหงอนนาคมีทั่วทุกที่บนลานสน

ในที่สุดของก็มาถึงพร้อมกับฝนที่หายไปแป๊บนึง และมีแดดให้เห็นบ้าง

ลูกหาบรุ่นเล็ก ที่ป่านนี้คงโตเป็นหนุ่มละ

วางของที่ขนมาเสร็จก็เล่นกันตามประสาเด็ก

หลังจากนั้นเราก็ช่วยกันกางเต้นท์ แล้วก็พัก จริงๆขึ้นมาถึงเจอหมอก เจอดอกไม้มันก็หายเหนื่อยละ
เช้าวันต่อมาก็ไปน้ำตกสายทิพย์

ระหว่างทางเดินไปน้ำตกสายทิพย์ก็จะมีดอกไม้อื่นบ้างนอกจากดอกหงอนนาค...แต่ก็ไม่รู้จักชื่อหรอกนะว่าตอกอะไร

ในที่สุดเราก็มาถึงน้ำตก ซึ่งจริงๆแล้วไม่ไกลจากที่พักเลย




ใกล้เที่ยงแล้วแต่...ยังไม่มีแดดให้เห็นเลย




หลังจากกลับขึ้นมาจากน้ำตกสายทิพย์ก็ได้เวลากินข้าวเที่ยง หลังกินข้าวเที่ยงก็เดินเที่ยวทุ่งดอกหงอนนาคบนลานสนต่อ




สนต้นนี้ตายซะแล้ว

ดอกหงอนนาคสีขาวที่นานๆจะเจอสักที

มาอยู่สองวันมีช่วงฟ้าเปิดตอนเย็นอยู่แว๊บเดียว นักท่องเที่ยวรีบออกมาเก็บภาพกันใหญ่

ภูเขาลูกนี้ไม่เคยได้เห็นเลยเพราะฟ้าปิดตลอด ได้เห็นแว๊บเดียวช่วงวันสุดท้ายก่อนกลับ

วันสุดท้ายก็ได้เวลาเดินกลับ ออกเดินลงเวลาเดิมคือ 08.30 น.

ลูกหาบัวน้อยก็ยังขยันขันแข็งเหมือนเดิม เก่งจริงๆ

ระหว่างเดินลงฟ้าเปิดนิดนึง เลยได้เห็นน้ำตกอะไรก็ไม่รู้ระหว่างทาง ซึ่งตอนขาขึ้นเราไม่เห็นอะไรเลย เพราะมีทั้งหมอกทั้งฝน

เดินลงห้าชั่วโมงเหมือนเดิม หลังจากนั้นก็ขับรถกลับกรุงเทพ เหนื่อย สนุกคุ้มค่า ถ้าปีหน้าไม่ติดอะไร อยากจะกลับไปอีก...จริงๆนะ