Chers amis, je suis toujours là !!
J'ai reçu quelques messages me demandant pourquoi ai-je
arrêté l'écriture?
Il me faudra un peu plus de temps pour tout expliquer.
Mais, je vais vous commenter un par un en commençant par les projets scolaires
car nous avons travaillé très dur. En mai, c'était sur la
Première Guerre mondiale. Ensuite, nous avons enchainé
par l'écriture d'un poème. Dans le même temps, nous avions une martinée
de chant choral et une journée au théâtre de la Comédie pour préparer notre
spectacle pour les 29 et 30 Juin.
Le dernier point, mais non le moindre, nous avions aussi des devoirs réguliers
avec examen de contrôle et en plus, trente mimutes de gym par jour !!
Dieu merci, je peux réussir à dormir un peu ... mais je dois oublier
la cuisson des aliments gastronomiques pendant un certain temps.
ถามไถ่กันมาให้แซ่ด...!!!
ว่าหายไปไหน อยู่ดีหรืออย่างไร ทำไมเงียบไป....???
ขอบคุณมากค่ะที่เป็นห่วงและระลึกถึงกัน ยังอยู่ดี แต่...เหนื่อยสุดๆ...ดิฉันต้องทำงานมากมายสารพัดจนแทบกระดิกตัวไม่ได้เลย ที่ว่าทำงานนี้ ไม่ได้หมายถึงเงินคืองานบันดาลสุขแต่อย่างไร
แต่เป็นงานของโรงเรียน
งานนี้มีมากมายรวมทั้งเรื่องการเรียนที่ต้องควบคู่กันไปด้วย...เต็มเหยียดแทบไม่มีเวลาว่างเลย
เรื่องร้องเพลงแบบคอรัส เพิ่งจบไปเมื่อวานซืน หลังจากที่ต้องขับเคี่ยวกันมานานนับเดือน
เรื่องการเขียนโคลงกลอน เพิ่งจบไปก่อนหน้านั้นไม่นาน...
เรื่องการแสดง กำลังเข้าสู่โค้งสุดท้าย เพราะจะเปิดการแสดงในวันที่ 29-30 มิถุนายนนี้ ที่โรงละครใหญ่ของเมือง
ตอนนี้กำลังซ้อมกันแบบไม่มีวันหยุด ทั้งเสาร์และอาทิตย์
อาจารย์ของพวกเราเก่งมาก เพราะเธอคนเดียวที่สามารถชักใยเส้นสายสัมพันธ์ทั้งหมดให้ ดังที่ทราบกันว่า ตอนนี้เป็นเทศกาลดนตรีของฝรั่งเศส
ที่ทุกเมืองจะจัดคอนเสิร์ตให้กับประชาชนแบบทั้งฟรีและเสียเงิน...แต่หลายรายการนับจากนี้ไป จนถึงวันที่ 18 กรกฏาคม มีคอนเสิร์ตไม่เว้นแต่ละวัน
พวกเราได้บัตรฟรีกันแทบทุกงาน ล้วนแล้วแต่น่าสนใจ
หลังจากทุกอย่างเสร็จสิ้น..หมายถึง ในอีกสองอาทิตย์ข้างหน้า ก็อย่าหวังว่าจะได้พักผ่อนนอนสบาย เพราะคุณครูมีการบ้านให้แบบต้องเอารถลากไปใส่และเข็นกลับมาเชียว
อีกทั้งได้มีคำสั่งลงมาไว้ล่วงหน้าแล้วว่า นับจากเดือนกันยายนไป จะมีงานใหญ่รอพวกเราอยู่อีกหลายงาน...
สนุกก็สนุกค่ะ...แต่...ชีวิตต้องตัดอะไรออกไปหลายอย่าง เช่น การอ่านหนังสือที่ชอบ งานเขียนที่รัก และ การทำอาหารและขนมที่โปรด
ทุกอย่างต้องชะลอไปก่อน กินกันง่ายๆ ทำกับข้าวแบบกินกันได้หลายๆวัน ไม่ต้องมาคิดเมนูให้ปวดหัว
โชคดีที่คุณพ่อบ้านกินง่ายๆ และเป็นพ่อศรีเรือนที่รับหน้าที่ปัดกวาดซักล้างรีดอย่างเต็มใจยิ่ง...
แต่พ่อศรีเรือนคนนี้...มีอะไรเก๋ๆมาให้งงเล่นเหมือนกันนะคะ คือว่า เธอมาบอกดิฉันในเช้าวันหนึ่งว่า...
"ผมสั่งซื้อเปียโนแล้วนะ"
"หา...ว่ารัยนะ..?"
"ก้อ ผมสั่งซื้อเปียโนไง...เอามาดีดเล่นเพราะเคยหัดอยู่บ้าง พอเล่นเป็นแล้ว...มีไว้ก็ดีนะคุณ อีกหน่อยพอถึงหน้าฝนหน้าหนาว..ไปตีกอล์ฟไม่ได้ จะได้หัดเล่น"
"อ้อ.."
ถามไถ่ได้ใจความว่า เธอสั่งพิเศษฮ่ะ จะเอาตัวเรือนเป็นไม้สีแทน...(ราคาก็โขอยู่...) ตามในแคตาล็อก
ร้านเครื่องดนตรียังหาให้ไม่ได้ เพราะจะต้องสั่งมาให้ คงอีกเป็นอาทิตย์....แต่เธอก็จ่ายเงินไปเรียบร้อย
ทางร้าน...รีบบริการให้อย่างสุดใจขาดดิ้น คือ ยกเปียโนแบบเคลื่อนย้ายได้มาให้เล่นก่อนพลางๆ...
ไม่ใช่แค่นั้นค้าาาา....ขุ่นพี่ยังไปเรียนกับอาจารย์สอนดนครีแบบตัวต่อตัวอีกอาทิตย์ละครั้ง...
ว้าววววว.....ก็มันเป็นความฝันของชายวับเจ็ดสิบเศษ....คร๊ายยย ครายยย...จะไปกล้าขัด
(ว่า...หมาสามตัว ที่มันฮึ่มแฮ่ใส่กันทั้งวันแบบนี้...แค่นี้ยังหนกหูไม่พออีกเหรอค้าาา)
ส่วนดิฉัน...ก็รีบจัดการแผนการเดินทางของตัวเองเหมือนกัน โดยจะใช้ความเป็น ayant droit (ขึ้นรถไฟฟรี) ให้คุ้ม ก่อนที่จะแก่เกิน...
โดยการบุ๊คตัวไปเมือง Avignon เพื่อที่จะไปดูทุ่งลาเวนเดอร์ และเที่ยวชมเมืองสามวัน...ในช่วงอาทิตย์แรกของเดือนกรกฏาคม
ไปแบบชิลๆ เพราะตั้งใจไว้นานแล้ว
ไปคราวนี้...จะไปแบบหาประสบการณ์ของการเที่ยวแบบแบ๊คแพค คือ ไปอยู่โฮสเตล และ ขากลับจะขึ้นรถไฟตอนค่ำ ที่เป็นขบวนรถนอน (เฉพาะของผู้หญิง)
มาถึงบ้านตอนสว่างพอดี...น่าตื่นเต้นออก...จะได้เอามาเขียนเล่าให้ฟังไง..
ความจริง ขบวนรถแบบนี้...ไม่รู้ว่าอยู่ได้อย่างไร เพราะถ้าจะต้องเสียเงินแล้วราคาค่อนข้างแพงเลยทีเดียว
คงจะหากินได้กับนักท่องเที่ยวแบบอาศัยนอนมาแล้วก็ตื่นไปเที่ยวต่อได้เลยกระมัง...
ทริปนี้จะเป็นการ"ลองของ" ก่อน...
ถ้าดี..ไม่มีอุปสรรคใดๆ เดือนกันยายน ดิฉันจะไปเที่ยว Munich (เยอรมัน) เพราะอยากชมเมือง ไปแวะที่ Berchtesgaden และ ปราสาท Neuschwanstein
และ Salzburg (ออสเตรีย)
ปฏิทินแม่บ้านปัจฉิมวัย....ในฝรั่งเศส!! ตอนสิบหก ภาคเที่ยว เทศกาลอาวิญง และ ชมทุ่งลาเวนเดอร์
J'ai reçu quelques messages me demandant pourquoi ai-je
arrêté l'écriture?
Il me faudra un peu plus de temps pour tout expliquer.
Mais, je vais vous commenter un par un en commençant par les projets scolaires
car nous avons travaillé très dur. En mai, c'était sur la
Première Guerre mondiale. Ensuite, nous avons enchainé
par l'écriture d'un poème. Dans le même temps, nous avions une martinée
de chant choral et une journée au théâtre de la Comédie pour préparer notre
spectacle pour les 29 et 30 Juin.
Le dernier point, mais non le moindre, nous avions aussi des devoirs réguliers
avec examen de contrôle et en plus, trente mimutes de gym par jour !!
Dieu merci, je peux réussir à dormir un peu ... mais je dois oublier
la cuisson des aliments gastronomiques pendant un certain temps.
ถามไถ่กันมาให้แซ่ด...!!!
ว่าหายไปไหน อยู่ดีหรืออย่างไร ทำไมเงียบไป....???
ขอบคุณมากค่ะที่เป็นห่วงและระลึกถึงกัน ยังอยู่ดี แต่...เหนื่อยสุดๆ...ดิฉันต้องทำงานมากมายสารพัดจนแทบกระดิกตัวไม่ได้เลย ที่ว่าทำงานนี้ ไม่ได้หมายถึงเงินคืองานบันดาลสุขแต่อย่างไร
แต่เป็นงานของโรงเรียน
งานนี้มีมากมายรวมทั้งเรื่องการเรียนที่ต้องควบคู่กันไปด้วย...เต็มเหยียดแทบไม่มีเวลาว่างเลย
เรื่องร้องเพลงแบบคอรัส เพิ่งจบไปเมื่อวานซืน หลังจากที่ต้องขับเคี่ยวกันมานานนับเดือน
เรื่องการเขียนโคลงกลอน เพิ่งจบไปก่อนหน้านั้นไม่นาน...
เรื่องการแสดง กำลังเข้าสู่โค้งสุดท้าย เพราะจะเปิดการแสดงในวันที่ 29-30 มิถุนายนนี้ ที่โรงละครใหญ่ของเมือง
ตอนนี้กำลังซ้อมกันแบบไม่มีวันหยุด ทั้งเสาร์และอาทิตย์
อาจารย์ของพวกเราเก่งมาก เพราะเธอคนเดียวที่สามารถชักใยเส้นสายสัมพันธ์ทั้งหมดให้ ดังที่ทราบกันว่า ตอนนี้เป็นเทศกาลดนตรีของฝรั่งเศส
ที่ทุกเมืองจะจัดคอนเสิร์ตให้กับประชาชนแบบทั้งฟรีและเสียเงิน...แต่หลายรายการนับจากนี้ไป จนถึงวันที่ 18 กรกฏาคม มีคอนเสิร์ตไม่เว้นแต่ละวัน
พวกเราได้บัตรฟรีกันแทบทุกงาน ล้วนแล้วแต่น่าสนใจ
หลังจากทุกอย่างเสร็จสิ้น..หมายถึง ในอีกสองอาทิตย์ข้างหน้า ก็อย่าหวังว่าจะได้พักผ่อนนอนสบาย เพราะคุณครูมีการบ้านให้แบบต้องเอารถลากไปใส่และเข็นกลับมาเชียว
อีกทั้งได้มีคำสั่งลงมาไว้ล่วงหน้าแล้วว่า นับจากเดือนกันยายนไป จะมีงานใหญ่รอพวกเราอยู่อีกหลายงาน...
สนุกก็สนุกค่ะ...แต่...ชีวิตต้องตัดอะไรออกไปหลายอย่าง เช่น การอ่านหนังสือที่ชอบ งานเขียนที่รัก และ การทำอาหารและขนมที่โปรด
ทุกอย่างต้องชะลอไปก่อน กินกันง่ายๆ ทำกับข้าวแบบกินกันได้หลายๆวัน ไม่ต้องมาคิดเมนูให้ปวดหัว
โชคดีที่คุณพ่อบ้านกินง่ายๆ และเป็นพ่อศรีเรือนที่รับหน้าที่ปัดกวาดซักล้างรีดอย่างเต็มใจยิ่ง...
แต่พ่อศรีเรือนคนนี้...มีอะไรเก๋ๆมาให้งงเล่นเหมือนกันนะคะ คือว่า เธอมาบอกดิฉันในเช้าวันหนึ่งว่า...
"ผมสั่งซื้อเปียโนแล้วนะ"
"หา...ว่ารัยนะ..?"
"ก้อ ผมสั่งซื้อเปียโนไง...เอามาดีดเล่นเพราะเคยหัดอยู่บ้าง พอเล่นเป็นแล้ว...มีไว้ก็ดีนะคุณ อีกหน่อยพอถึงหน้าฝนหน้าหนาว..ไปตีกอล์ฟไม่ได้ จะได้หัดเล่น"
"อ้อ.."
ถามไถ่ได้ใจความว่า เธอสั่งพิเศษฮ่ะ จะเอาตัวเรือนเป็นไม้สีแทน...(ราคาก็โขอยู่...) ตามในแคตาล็อก
ร้านเครื่องดนตรียังหาให้ไม่ได้ เพราะจะต้องสั่งมาให้ คงอีกเป็นอาทิตย์....แต่เธอก็จ่ายเงินไปเรียบร้อย
ทางร้าน...รีบบริการให้อย่างสุดใจขาดดิ้น คือ ยกเปียโนแบบเคลื่อนย้ายได้มาให้เล่นก่อนพลางๆ...
ไม่ใช่แค่นั้นค้าาาา....ขุ่นพี่ยังไปเรียนกับอาจารย์สอนดนครีแบบตัวต่อตัวอีกอาทิตย์ละครั้ง...
ว้าววววว.....ก็มันเป็นความฝันของชายวับเจ็ดสิบเศษ....คร๊ายยย ครายยย...จะไปกล้าขัด
(ว่า...หมาสามตัว ที่มันฮึ่มแฮ่ใส่กันทั้งวันแบบนี้...แค่นี้ยังหนกหูไม่พออีกเหรอค้าาา)
ส่วนดิฉัน...ก็รีบจัดการแผนการเดินทางของตัวเองเหมือนกัน โดยจะใช้ความเป็น ayant droit (ขึ้นรถไฟฟรี) ให้คุ้ม ก่อนที่จะแก่เกิน...
โดยการบุ๊คตัวไปเมือง Avignon เพื่อที่จะไปดูทุ่งลาเวนเดอร์ และเที่ยวชมเมืองสามวัน...ในช่วงอาทิตย์แรกของเดือนกรกฏาคม
ไปแบบชิลๆ เพราะตั้งใจไว้นานแล้ว
ไปคราวนี้...จะไปแบบหาประสบการณ์ของการเที่ยวแบบแบ๊คแพค คือ ไปอยู่โฮสเตล และ ขากลับจะขึ้นรถไฟตอนค่ำ ที่เป็นขบวนรถนอน (เฉพาะของผู้หญิง)
มาถึงบ้านตอนสว่างพอดี...น่าตื่นเต้นออก...จะได้เอามาเขียนเล่าให้ฟังไง..
ความจริง ขบวนรถแบบนี้...ไม่รู้ว่าอยู่ได้อย่างไร เพราะถ้าจะต้องเสียเงินแล้วราคาค่อนข้างแพงเลยทีเดียว
คงจะหากินได้กับนักท่องเที่ยวแบบอาศัยนอนมาแล้วก็ตื่นไปเที่ยวต่อได้เลยกระมัง...
ทริปนี้จะเป็นการ"ลองของ" ก่อน...
ถ้าดี..ไม่มีอุปสรรคใดๆ เดือนกันยายน ดิฉันจะไปเที่ยว Munich (เยอรมัน) เพราะอยากชมเมือง ไปแวะที่ Berchtesgaden และ ปราสาท Neuschwanstein
และ Salzburg (ออสเตรีย)