สำหรับฉัน ฉันเคยคุยกับคนๆหนึ่ง เราคุยกันหลายๆเรื่อง จนเหมือนเขาอยู่กับฉันในหลายๆที่หลายๆเวลา
ผ่านมาได้ซักพัก ความห่างเหินที่ฉันไม่รู้ว่ามันเกิดขึ้นเพราะระยะทางหรือเพราะความรู้สึกของฉันหรือเขาเองมันก็ทำให้เขาห่างหายไป
ถึงอย่างนั้นฉันก็ยังนึกถึงเขาทุกวัน ฉันโง่มากจริงๆที่คิดถึงเขา ทั้งๆที่เขาเป็นคนหายไป
ฉันก็เลยบอกกับตัวเองให้เปิดใจรับคนอื่นๆเข้ามา แต่ฉันเองกลับรู้สึกผิดซะงั้น
ยังไงก็ช่าง ฉันคิดว่าตอนนี้ทุกๆอย่างมันเปลี่ยนไปแล้ว ฉันจะคิดกับเขายังไงก็คงไม่สำคัญ
สิ่งที่เก็บไว้ได้คงมีเพียงเรื่องของเขาที่ทำให้ฉันยิ้มตลอด
ผู้ชายอะไรก็ไม่รู้ หน้าตาไม่ดี ปากเสีย แถมขี้งอนสุดๆ 😂