สวัสดีค่ะ
วันนี้มีเรื่องที่จะมาเล่าให้ฟังเป็นประสบการณ์ของตัวเองค่ะที่เจอมา ใครจะคิดว่าคนที่เราสนิท ไว้ใจมากที่สุดจะทำร้ายเราและทำให้เราเกลียดได้ขนาดนี้ เราเป็นคนหนึ่งค่ะที่ไว้ใจใครยาก ทำให้เรามีเพื่อนน้อย เราเคยพูดกับเพื่อนเราไว้ว่า เรามีกันอยู่แค่นี้ก็ดีแล้วมีเพื่อนน้อยแต่จริงใจ แต่ทุกอย่างกับเปลี่ยนไปเมื่อเราได้รู้ความจริงในหลายๆๆอย่าง ว่าเพื่อนของเราคนนี้ ในเวลาที่อยู่กับเรา เค้าจะเป็นคนที่คอยอยู่ข้างเราในวันที่เราทุกข์ คอยปลอบใจ ให้กำลังใจในวันที่เราท้อ แต่ลับหลังเราเค้าก้เอาเราไปนินทาต่างๆนาๆๆ ว่าเราในทางเสียๆหายๆ เอาความลับของเราที่เราไว้ใจเค้าเล่าให้เค้าฟังเค้าก็เอาเรื่องของเราไปเล่าให้คนอื่นฟังด้วย เราก็ตกใจน่ะที่เพื่อนคนอื่นๆเค้ารู้ความลับของเราและเราก็เสียความรู้สึกมากๆๆเช่นกัน เราเป็นคนหนึ่งน่ะที่ทุ่มทุกอย่างให้เพื่อน เพื่อนไม่ทำการบ้านเราก็คอยทำให้ไม่สบายเราก็คอยดูแล เราไม่คิดน่ะว่าเค้าจะทำกับเราอย่างนี้ เราเลยตัดสินใจที่จะเลิกคบกับเพื่อนคนนี้ เค้าได้ไปบอกเพื่อนคนอื่นต่างๆนาๆ ไปร้องไห้ๆจนเรากลายเป็นคนไม่ดีในสายตาคนอื่นที่เราไปทำกับเค้าอย่างนี้ถูกมองว่าเป็นนางมารร้ายที่รังแกเจ้าหญิง(ซึ่งไม่น่าจะใช่) ในตอนนั้นเราก็โกรธเค้ามากน่ะแต่เราคิดว่าสักวันเราจะกลับไปคุยกับเค้าถึงไม่สนิทเหมือนแต่ก่อนก็คุยกันได้ แต่พอมาถึงวันนี้จากที่คิดว่าจะกลับไปคุยกันได้ตอนนี้ความคิดนั้นมันไม่มีในหัวของเราเลย เพราะเหมือนกับว่า เมื่อเราหยุดเดินและลองปล่อยให้เค้าเดินไปก่อนเราจะเห็นข้อเสียของเค้าด้านที่เราไม่เคยมองเห็นมากขึ้น เห็นอะไรหลายๆอย่างที่เป็นข้อเสียของเค้าที่เรามองข้ามมาตลอด เพราะคำว่าเพื่อนคำคอ มันทำให้เรารู้ว่าเพื่อนเราเป็นคนที่
เห็นแก่ตัว ทำตัวใสๆทั้งที่ไม่ใช่อย่างนั้น (ถ้าหยาบคายก็ขอโทษด้วย) ถึงเรากับเค้าจะทะเลาะกันแต่งานการบ้านที่เราต้องทำร่วมกับเค้าเป็นกลุ่มตลอดเทอมก็ยังอยู่ เรารู้น่ะว่าทะเลาะกันแต่งานก็คืองานเค้าไม่คิดที่จะทำอะไรสักอย่าง แค่ถามว่าต้องทำอะไรบ้าง ให้ช่วยไหม ไม่มีคำพูดที่เค้าพูดออกมาเลย วันๆเค้าก็นั่งสบายไม่คิดจะทำอะไร ให้งานเค้าไปทำเค้าก็ไม่ทำมา เรากับเพื่อนคนอื่นในกลุ่มต้องอดหลับอดนอนเพื่อนทำงาน แต่เค้าก็ยังไม่คิดที่จะช่วย เราไม่รู้ว่าเค้าแยกไม่ออกหรอว่างานคืองาน เรื่องส่วนตัวคือเรื่องส่วนตัว หรือวันๆๆเอาแต่นั่งสวยนั่งไม่สนใจอะไรรอรับคะแนนฟรีๆๆ แต่เราบอกเลยเราไม่ใจดีขนาดนั้นหรอก ในเมื่อไม่ช่วย เค้าก็ไม่ควรมีรายชื่อในงานที่ส่ง ใครจะหาว่าใจร้ายเราก็ไม่ว่า <3
#เราแค่มาระบายให้ฟังถ้ารบกวนก็ขอโทษด้วยค่ะ
#เราขอให้ทุกคนอย่าเจอเพื่อนแบบนี้น่ะค่ะบอกเลยมันเจ็บบ
#เราเดินมาถึงจุดๆนี้ได้ยังไง จุดที่เราเกลียดเพื่อนที่เราสนิทมากที่สุด
ใครจะคิดเพื่อนที่สนิทที่สุด จะกลายเป็นคนที่เกลียดที่สุด
วันนี้มีเรื่องที่จะมาเล่าให้ฟังเป็นประสบการณ์ของตัวเองค่ะที่เจอมา ใครจะคิดว่าคนที่เราสนิท ไว้ใจมากที่สุดจะทำร้ายเราและทำให้เราเกลียดได้ขนาดนี้ เราเป็นคนหนึ่งค่ะที่ไว้ใจใครยาก ทำให้เรามีเพื่อนน้อย เราเคยพูดกับเพื่อนเราไว้ว่า เรามีกันอยู่แค่นี้ก็ดีแล้วมีเพื่อนน้อยแต่จริงใจ แต่ทุกอย่างกับเปลี่ยนไปเมื่อเราได้รู้ความจริงในหลายๆๆอย่าง ว่าเพื่อนของเราคนนี้ ในเวลาที่อยู่กับเรา เค้าจะเป็นคนที่คอยอยู่ข้างเราในวันที่เราทุกข์ คอยปลอบใจ ให้กำลังใจในวันที่เราท้อ แต่ลับหลังเราเค้าก้เอาเราไปนินทาต่างๆนาๆๆ ว่าเราในทางเสียๆหายๆ เอาความลับของเราที่เราไว้ใจเค้าเล่าให้เค้าฟังเค้าก็เอาเรื่องของเราไปเล่าให้คนอื่นฟังด้วย เราก็ตกใจน่ะที่เพื่อนคนอื่นๆเค้ารู้ความลับของเราและเราก็เสียความรู้สึกมากๆๆเช่นกัน เราเป็นคนหนึ่งน่ะที่ทุ่มทุกอย่างให้เพื่อน เพื่อนไม่ทำการบ้านเราก็คอยทำให้ไม่สบายเราก็คอยดูแล เราไม่คิดน่ะว่าเค้าจะทำกับเราอย่างนี้ เราเลยตัดสินใจที่จะเลิกคบกับเพื่อนคนนี้ เค้าได้ไปบอกเพื่อนคนอื่นต่างๆนาๆ ไปร้องไห้ๆจนเรากลายเป็นคนไม่ดีในสายตาคนอื่นที่เราไปทำกับเค้าอย่างนี้ถูกมองว่าเป็นนางมารร้ายที่รังแกเจ้าหญิง(ซึ่งไม่น่าจะใช่) ในตอนนั้นเราก็โกรธเค้ามากน่ะแต่เราคิดว่าสักวันเราจะกลับไปคุยกับเค้าถึงไม่สนิทเหมือนแต่ก่อนก็คุยกันได้ แต่พอมาถึงวันนี้จากที่คิดว่าจะกลับไปคุยกันได้ตอนนี้ความคิดนั้นมันไม่มีในหัวของเราเลย เพราะเหมือนกับว่า เมื่อเราหยุดเดินและลองปล่อยให้เค้าเดินไปก่อนเราจะเห็นข้อเสียของเค้าด้านที่เราไม่เคยมองเห็นมากขึ้น เห็นอะไรหลายๆอย่างที่เป็นข้อเสียของเค้าที่เรามองข้ามมาตลอด เพราะคำว่าเพื่อนคำคอ มันทำให้เรารู้ว่าเพื่อนเราเป็นคนที่
#เราแค่มาระบายให้ฟังถ้ารบกวนก็ขอโทษด้วยค่ะ
#เราขอให้ทุกคนอย่าเจอเพื่อนแบบนี้น่ะค่ะบอกเลยมันเจ็บบ
#เราเดินมาถึงจุดๆนี้ได้ยังไง จุดที่เราเกลียดเพื่อนที่เราสนิทมากที่สุด